ዳዊት ብተኽብድ ዝነበሩ ሕዝቡ ቈጸረዎ፣ እና ላዕለዋ ኣለቃት ሽሕን ምዓትን ኣቀመጠ።

ዳዊት ሶስተ ክፋል ሕዝብ ብትእዛዝ ዮዓብ ኣላኸፈ፣ ሶስተ ክፋል ደጊም ብእጅ ኣቢሳይ ወዲ ጼሩያ ሓወይ ዮዓብ ኣላኸፈ፣ እንዳ ሶስተ ክፋል ብእጅ ኢታይ ናይ ጋት ሰብ ኣላኸፈ። ንጉሱ ሕዝቡ ኣለ፣ «ደጊም እኔ ከመ እንተኾይንኩም እምበር እወጻ» ብሎ።

ሕዝቡ ግን መለሱ ኣለዉ፣ «ኣትወጽእ፤ እንኳ እንእዳይ እንዲና ከም ዘይምርሑና፣ እንኳ ፍርቂና እንተሞተ ኣይምርሑናን። ሕጂ ግን ንስኻ ካብና ዓሰርተ ሽሕ ትዕረፍ እዩ፤ ስለዚ ካብ ከተማ ክትደግፍና ይበል።»

ንጉሱ ኣለዎም፣ «ዝመርሕልኩም ዝተረኣየልኩም እዚ እግበር» ብሎ። ንጉሱ ኣብ ጎን መደብ ቆመ፣ ሕዝቡ ኩሉ ብምዓትን ብሽሕን ወጻኡ።

ንጉሱ ዮዓብን ኣቢሳይን ኢታይን ኣዝዮም ኣለዎም፣ «በጃዬ ንወዲ ኣብሴሎም ብርሕ ተኣካልዩ» ብሎ። ስለ ኣብሴሎም እዚ እንተ ንጉሱ ንኹሉ ኣለቃት ትእዛዝ ዝሰጠ ሕዝቡ ኩሉ ሰሚዖ።

ሕዝቡ ኣብ ሜዳ ብምቃወም እስራኤል ወጻኡ፤ ጦርነቱ ኣብ ደን ኤፍሬም ተካየደ።

በዚ ቦታ እስራኤላውያን በፊት ኣገልጋዮት ዳዊት ተገዲሱ፤ እቲ መዓልቲ ሓደ ዓቢ ግድያ ሆነ፣ ሃያ ሽሕ ሰባት ተሰርዩ።

ጦርነቱ ብዙሓት ኣብ ምድሪ ኩሉ ተበትነ፤ እቲ መዓልቲ ደኑ ካብ ሰይፍ ዝበለ ብዙሕ ሰባት ተዋርዶ።

ኣብሴሎም ኣገልጋዮት ዳዊት ተገናአ። ኣብሴሎም ባንጭል ላዕለ ነበረ፤ ባንጭሉ ደጊም በትሩ ቅርንጫፍታት ዘለዉ ግሩም ዛጋ በታሕቲ ኣረፈ፣ ርእሱ ብዛጋ ቅርንጫፍ ተይዞ ኣብ መካከል ሰማይን ምድርን ተወሃቦ፤ ዝታኽከለሉ ባንጭሉ ግን ኣረአየ።

ሓደ ሰብ እዚ ርእዮ ንዮዓብ ነገረዮ፣ «ኣብሴሎም ኣብ ዛጋ ተሰነሰነ ርእየየዶ» ብሎ።

ዮዓብ ንተነግሮ ሰብ ኣለዎ፣ «እኮ ርእይካዮ እንተ ኮይንካ፣ ስለ ምንታይ ኣብዚ ኣይተቐተልካዮ ክሳብ መሬት ክትወርድዮ? እኔ ሓደሽ ዓሰርተ ሸቅል ብሰሊጥን ኣንፈይን ክህብካ ነበረ ኣሎ።»

እሱ ግን ንዮዓብ መለሰ፣ «እንኳ ሺሕ ሸቅል ብሰሊጥ ብእጄ እንተሰገነ፣ እጄ ኣብ ወዲ ንጉስ ኣታ ኣይሰግንም። እኛ እንተሰምዶ ኣለና ንስኻን ኣቢሳይን ኢታይን ንጉሱ ዝነገረኩም ትእዛዝ፣ ‘ወዲ እቲ ኣብሴሎም ማንኛይ ኣይትነኩዉ’ ብሎ።»

ካልእ እንታይ ነበረ እኔ ብዘይሓቂ ስራሕ ናተይ ሕይወት ላዕለ ክጽርሕ ነበር፤ ከምዚ ንጉስ ካብዝሓለፈ ጉዳይ የለን፣ ንኣነ ራስኻ ብናተይ ትነሱ ነበርካ።

ዮዓብ ኣለዎ፣ «ኣብዚ ከመዚ ምትዕጽል ኣይክእልን» ብሎ ሶስተ ኣጥር መወዳእታት በእጁ ኣንብሮ ኣብ መካከል ዛጋ እዩ ዝነበረ ኣብሴሎም ልቡ ላዕለዉ ገብሮ ቀተሎ።

ከዚ ዓሰርቱ ወጣት ዘሓቑ ጦር-መሳርሒ ዮዓብ ኣብ ዙሪያ ኣብሴሎም ከበዱ መት ወግሮ ቀተሉዮ።

ዮዓብ ቀንጫፍ ነፈነ፤ ሕዝቡ ካብ መከታተል እስራኤል ተመለሱ፣ ምኽንያቱ ዮዓብ ሕዝቡ ኣቑመ።

ኣብሴሎም ወስደው ኣብ ደኑ ጉድጓድ ዓቢ ወርዶ ደፊኡ፣ ላዕለዉ ግና ርብሓ ዓቢ ድንጋይ ኣዘጉ። እስራኤላውያን ኩሉ እያ ወዲ ወዲ ናብ ድራቶም ፈሪሑ መለሱ።

ኣብሴሎም ግን ኣብ ሕይወቱ ዝነበረ ጊዜ ስለ ራሱ ኣምድ ኣዘረገ ኣቀመጠ፣ ዘሎ እዩ ኣብ ሸለቆ ንጉስ። እቲ ዝበለ ነገር፣ «ስሜ ክይትውስኽ ወዲ የለኒ» እዩ ነበር፤ ስለዚ ስሙ እቲ ኣምድ ኣጠርዩ ነበር፣ እስከ ሎም ድማ «ቦታ ኣብሴሎም» ይብል ይጠራ።

ኣሂማዝ ወዲ ሳዶቅ ኣለ፣ «ሕጂ ክሮጽ እፈልጥ ንንጉስ ብምእታው እግዚኣብሔር ካብ ጠላፍታቱ ዝበውሕዎ ዜና እንድርስሎ» ብሎ።

ዮዓብ ግን ኣለዎ፣ «ሕጂ ዜና ኣትኣኸፍን፤ ካልእ መዓልቲ ክትኣኸፊ ትክክል ይሆን፤ ሕጂ ግን ዜና ኣትኣኸፍ እየ፣ ምኽንያቱ ወዲ ንጉስ ሞተ እዩ።»

ዮዓብ ንኩሺ ኣለዎ፣ «ሄድ ዝረኣይካዮ ነገር ለንጉስ ንግርዎ» ብሎ። ኩሺ ንዮዓብ ተስገደ ሮጸ።

ኣሂማዝ ወዲ ሳዶቅ ደጊም ንዮዓብ ኣለዎ፣ «እንኳ ምንታይ ዘይገባ እዩ ብሓሳብካ፣ እኔ ደጊም እሞ ክሮጽ ኣምር» ብሎ። ዮዓብ ኣለዎ፣ «ስለ ምንታይ ትሮጽ ወዲየ? ዜና ዝዞር የለካ።»

እሱ ግን ኣለዎ፣ «ኣብ ዚ እንኳ ክሮጽ ኣምር» ብሎ። እሱ ኣለዎ፣ «ሮጽ» ብሎ። ኣሂማዝ ኣብ መንገዲ ሜዳ ሮጸ ኩሺ በለጸ።

ዳዊት ብመካከል ክልተ መደብታት ነበረ ተቐመጠ። ጠባቂ ድማ ላዕሊ መደብ ኣብ ጣሕራ ቅጥር ወጽኦ ዓይኑ ኣነስኦ ርእዮ፣ እንተዘይኮነ ሓደ ሰብ ብብሓዱ እንዳ ሮጺ ርእዮ።

ጠባቂ ጮኸ ንንጉስ ነገረዮ። ንጉሱ ኣለዎ፣ «ብብሓዱ እንተ ኮይኑ ኣብ ኣፉ ዜና ኣለዎ» ብሎ። እሱ ብፍጥነት ቀረበ።

ጠባቂ ካልእ ሰብ ሮጺ ርእዮ፣ ጠባቂ ንጠባቂ መደብ ገሎ ኣለዎ፣ «ሓደ ካልእ ሰብ ብብሓዱ እንዳ ሮጺ ኣሎ» ብሎ። ንጉሱ ኣለዎ፣ «ደጊም ዜና ይብዛሕ» ብሎ።

ጠባቂ ኣለዎ፣ «ዝንበለ ቀዳማይ ዝሮጽ ዘለዎ እዚ ተስማሚ እንተ ሆነ ዝሮጽ ዘለዎ ኣሂማዝ ወዲ ሳዶቅ ይመስልኒ» ብሎ። ንጉሱ ኣለዎ፣ «ጎይይ ሰብ እዩ፣ ጎይይ ዜና ይመጽእ» ብሎ።

ኣሂማዝ ጮኸ ንንጉስ ኣለዎ፣ «ሰላም እዩ!» ብሎ ኣብ መሬት ላዕለ ፊቱ ተወደቐን ኣለዎ፣ «ብረከት ይኣብል እግዚኣብሔር ኣምላኽካ፣ እቲ እጃቶም ንጌታይ ንንጉስ ዝነሱ ሰባት ሰገሮ» ብሎ።

ንጉሱ ኣለዎ፣ «እቲ ወዲ ኣብሴሎም ሰላም ኣለዎ?» ኣሂማዝ መለሰ፣ «ዮዓብ ኣገልጋይ ንጉስ ንንስኻ እንተ ላአነና እኔ ኣገልጋይካ ድማ፣ ዓቢ ውግዓት ረኣይና እዩ ነበር፣ ግን ምንታይ እዩ ኣይፈልጥኩን።»

ንጉሱ ኣለዎ፣ «ኣንሰኽ ሓሊፍ ኣብዚ ቆም» ብሎ። እሱ ሓሊፈ ቆመ።

ኩሺ መጻኡ፤ ኩሺ ኣለዎ፣ «ዜና ኣለ ጌታይ ንጉስ፤ ሕጂ እግዚኣብሔር ካብ ንስኻ ዝነሱ ኩሉ ዝነሱ ሰባት ኣመስረትካ ኣሎ» ብሎ።

ንጉሱ ንኩሺ ኣለዎ፣ «እቲ ወዲ ኣብሴሎም ሰላም ኣለዎ?» ኩሺ መለሰ፣ «ጠላፍታት ጌታይ ንንጉስ እንተዘሎም ንዚ ክጎድኡኻ ዝነሱ ኩሉ ዝነሱ ሰባት ከም እቲ ወዲ እዚ ይሁኑ» ብሎ።

ንጉሱ ብጣዕሚ ተናዕሶ ላዕሊ መደብ ዘለዎ ክፍሊ ዓርገ ሓዛ ተዋሂደ፤ እዚ እዩ ምስ ዝሄድ ይበል ነበረ፣ «ወይ ወዲየ ኣብሴሎም፣ ወዲየ፣ ወዲየ ኣብሴሎም! እኔ በእንተካ እንተ ሞት ነበርኩ! ወይ ኣብሴሎም፣ ወዲየ፣ ወዲየ!»