እንተ ናብ መሬት እቲ እግዚኣብሔር ኣምላኽካ እንደ ውርሲ ዝሃብካ ብትገብር፣ እቲ መሬት ትወርስዎ ትነብር ኣብዚኣ።

ከምኡ ውን ካብ ኩሉ ፍራፍሬ መሬት ቀዳማይ ትወስድ፤ ካብ መሬትካ እቲ እግዚኣብሔር ኣምላኽካ ዝሃብካ ትረኽብ እዩ። እታ መነባለይ ኣብ ጓንታ ትስግጥ፣ ናብ ቦታ እቲ እግዚኣብሔር ኣምላኽካ ስሙ ክድር ዝመርጽ ትሄድ።

ብዚኣ ድማ ኣብ እቶም መዓልቲ ዘሎ ካህን ትመጽእ ትብለዮ፣ እዛ መዓልቲ ንእግዚኣብሔር ኣምላኽካ እመስከር እየ፤ ናብ መሬት እቲ እግዚኣብሔር ለኣቦታትና ክይህብና ብመሐለል ዝሓለፈሎ መሬት መጻእኩ።

ካህኑ ኣብ እጅካ ዘለዎ ጓንታ ይወስደይ እዩ፣ ብፊት መሠዊያ እግዚኣብሔር ኣምላኽካ ይንከባል እዩ።

እዚኦም ትናገር ትብል ብፊት እግዚኣብሔር ኣምላኽካ፣ ‘ኣቦይ ኣራማዊ ምጥፋእ ዝቐረበ ነበረ፤ ናብ ግብጽ ወርዶ ኣብዚ ብትንሽ ሰባት ተኣድሮ ነበረ፤ እቲኻ ድማ ኣብዚ ሕዝቢ ዓቢ ብርቱዕ ብዙሕ ኮነ።’

‘ግብጻውያን ብክፉ ጌራ ኣደለዱና፣ ኣሕቱና፣ ክቡር ገርሂ ኣዕሩጉና።’

‘ንእግዚኣብሔር ኣምላኽ ኣቦታትና ጩኽና፤ እግዚኣብሔር ድምጺና ሰመዐ፣ ኣሕቲናን ሥራሕናን ግፍናን ተመልከተ።’

‘እሱ እግዚኣብሔር ካብ ግብጽ ብኢድ ዓቢ፣ ብክንዲ ዝተዘረገ፣ ብዓቢ ምፍራሕ፣ ብምልክታትን ብድንጋጌታትን ኣወጻና።’

‘እዚኣ ቦታ ኣመጻአና፣ መሬት ሃበና፣ ምድሪ ብእትምን ማርን ዝፈስስ።’

‘ሕጂ፣ እዚ ቀዳማይ ፍራፍሬ መሬት እቲ ኣንተ፣ እውን እግዚኣብሔር ሃብካኒ ኣመጻእኩ።’ እቲኻ ብፊት እግዚኣብሔር ኣምላኽካ ትስተኻዮ እዩ፣ ብፊቱ እግዚኣብሔር ኣምላኽካ ትስገድ።

እግዚኣብሔር ኣምላኽካ ንኻን ንቤትካን ዝሃበ ኩሉ ጥዑም ነገር ብምኽንያት ትደሰት፤ ንካ ከምኡ ውን ንሌዋዊን ኣብ መካከልኩም ዘሎ እንግዳ ተደስቲ።

ሶስተይ ዓመት፣ ዓመት ኣስርት ዝብል፣ ካብ ምርትካ ኩሉ ኣስርት እንተወድእካ እንተሰገድካ፣ እታ ኣስርት ንሌዋዊን እንግዳን ድሙሽ-ኣቦ ዘይለዎን መኣትን ትሃብ፤ እዚ ኣብ በሮምካ ውሽጢ ክበሉን ክረክቡን።

እዚኣ ብፊት እግዚኣብሔር ኣምላኽካ ትብል፣ ‘ዝተቀደሱ ነገራት ካብ ቤቴ ኣወጽኢዮ እየ፤ እቶም ንሌዋዊን እንግዳን ድሙሽ-ኣቦ ዘይለዎን መኣትን እንዳትእዘዙኒ ኩሉ ትእዛዛትካ መሰረት ሃበዮም። ትእዛዛትካ ኣይገፋእኩን፣ ኣይረሳእኩን።’

‘ኣብ ኣሓዘነይ ካብኡ ኣይበልዕኩን፤ ንርኩዕ ነገር ምኽልኣል ካብኡ ምንም ኣይወሰድኩን፤ ንሙታን ካብኡ ምንም ኣይሃብኩን። ድምጺ እግዚኣብሔር ኣምላኺ ሰምዒ እየ፤ ካብ ኩሉ ዝትእዘዝኒ መሰረት ገበርኩ።’

‘ካብ መነበርካ ቅዱስ ኣብ ሰማያት ተመልከት፣ ሕዝብካ እስራኤል ባርከውና፣ እንዲሕም መሬት እቲ ሃበናካ፣ ከም ለኣቦታትና ብመሐለል ዝሓለፍካ ምድሪ ብእትምን ማርን ዝፈስስ።’

እዛ መዓልቲ እግዚኣብሔር ኣምላኽካ እዚኦም ስርዓታቱን ፍርዲኡን ክትገብር ኣዝየካ፤ ስለዚ እዚኦም ብኹሉ ልቢኻን ብኹሉ ነፍስኻን ክትጠቐምን ክትገብርን።

ኣንተ እዛ መዓልቲ እግዚኣብሔር ክኸውን ኣምላኽካ እንዳይኮነ ኣመስከረካ፤ ኣብ መንገዳቱ ክትሰንእ፣ ስርዓታቱን ትእዛዛቱን ፍርዲኡን ክትጠቐም፣ ድምጺኡ ክትሰምዕ።

እግዚኣብሔር ድማ እዛ መዓልቲ ንሱ ልዩ ሕዝቡ ክትኾን ኣመስከረካ እንተዘጋገበካ፤ እውን ትእዛዛቱ ኩሉ ክትጠቐም ይኸውን ብምብል።

እንዲሕ ኣብ ሕዝባት እታ ዝፈጠረ ኩሉ ላዕሊ ክምሃርካ፣ ብምስጋናን ብስምን ብክብርን ክወሃብካ፤ ንእግዚኣብሔር ኣምላኽካ ሕዝብ ቅዱስ ክትኾን እንተዘረበ።