እንዲሁ ሰማያትን ምድርን እና ከምኡ ዝበሉ ኩሉ ነገራታት ተጨርሱ።

ኣብ ዕለት ሸውዓተ ኣምላክ ዘሰርሐዮ ስራሕ ኣበጅዎ፤ እንዲኣ ካብ ኩሉ ዘሰርሐ ስራሕ ኣብ ዕለት ሸውዓተ እረፈ።

ኣምላክ ዕለት ሸውዓተ ባረከዎ ቀደሰዎ፤ ዝኾነ ምኽንያት ኣብታ ዕለት ካብ ኩሉ ስራሕ ኣምላክ ዘፈጠረን ዘገበረን እረፈ።

እዚኦም ናይ ሰማያትን ምድርን ትውልድ እዮም እንተ ተፈጠሩ፤ ብዕለት እግዚኣብሔር ኣምላክ ምድርን ሰማያትን ገበረ።

እያ ኣብ ምድር ዝኾነ ተኽሊ ሓርሻ ከይኮነ ነበረ፣ እንዲኣ ሣር ሓርሻ ክድንግ ከይጀምር ነበረ፤ ምኽንያቱ እግዚኣብሔር ኣምላክ ኣብ ምድር ምዕባይ ኣይመጣሓንን እንዲኣ መሬት ክየረሽ ሰብ ኣይነበረን።

ጭግጋ ካብ ምድር ወጺኣ እና ሙሉእ ገጽ መሬት ኣጸዓወ።

እግዚኣብሔር ኣምላክ ሰብ ካብ ትቐል መሬት ሠርሐዎ፣ መንፈስ ሕይወት ኣብ ነፍሮቱ ኣነፈሰሎ፤ ሰብ እንዲኣ ነፍስ ሕያዋ ሆነ።

እግዚኣብሔር ኣምላክ ገነት ኣብ ምብራቕ በኩል በኤደን ተከለ፣ ኣብዚ እቲ ፈጠረዎ ሰብ ኣተኣረደዎ።

እግዚኣብሔር ኣምላክ ካብ መሬት ለራእይ ዝዓበየ እና ምብላዕ ዝጎድን ኩሉ ዕንጨት ኣዳገም፤ ኣብ መእተዊ ገነት ዕንጨት ሕይወት ኣሎ እንዲኣ ዕንጨት ዕውቀት ጽቡቕን ክፉን ኣሎ።

ኣብ ኤደን ሓፈሻ ወጺኣ ገነት ክየረሓይ፤ ካብዚ ተፋረጠ እና ኣራት ኣርእስታት ሆነ።

ስሙ ዘመጀመርታይ ፒሶን እዩ፤ እዚ ሙሉእ ሃገር ሓዊላ ዝኸበት እዩ፣ እቲ ወርቂ ዘለዋ።

እቲ ወርቂ ናይቲ ሃገር ጽቡቕ እዩ፤ ቤደልዮንን ድንጋይ ኦኒክስን ኣሎት።

ስሙ ዘካልኣይ ሓፈሻ ጊሆን እዩ፤ እዚ ሙሉእ ሃገር ኩሽ ዝከብር እዩ።

ስሙ ዘሳልስተይ ሒዴቅል እዩ፤ እዚ በምብራቕ ኣሱር ዝወዓወ እዩ። ኣርባዕተይ ሓፈሻ ኤፍራጥስ እዩ።

እግዚኣብሔር ኣምላክ ሰብ ኣንስእዎ ኣብ ገነት ኤደን ኣረከበዎ ክዕርስዎን ክጠብቕዎን።

እግዚኣብሔር ኣምላክ ሰብን እንዲሁ ኣዘዘዎ፦ ካብ እያ ዕንጨት ገነት ብፍቓድ ትበልዕ ትኽእል።

ግን ካብ ዕንጨት ዕውቀት ጽቡቕን ክፉን ኣይትበልዕ እሞ፤ እቲ ዕለት ካብዚ ትበልዕ እንተ ኮይንካ ብትክክል ትሞት።

እግዚኣብሔር ኣምላክ እንዲ ኣለ፦ ሰብ ብሓደ ዓለዎ ጽቡቕ ኣይኮነን፤ ለውን ዝስማማሎ መርዳእት ኣርስዕ አለኹ።

እግዚኣብሔር ኣምላክ ካብ መሬት እንስሳ ሓርሻ ኩሉን ወፍ ሰማይ ኩሉን ፈጠረ፣ እሞ ምንታይ ይጠርዖም ክረክብ ኣመጻእዎም ናብ አዳም። ኣዳም ሕያዋ ፍጥረት ኣብያተ ዝጠረየላ ስም ዘሎ እዚ እዩ ስሙ ሆነ።

ኣዳም እንስሳታት ቤት ኩሉን ወፍ ሰማይ ኩሉን እንስሳ ሓርሻ ኩሉን ስም ሃበሎም፤ ግን ንአዳም ዝስማማሎ መርዳእት ኣይተረኸበሉን።

እግዚኣብሔር ኣምላክ ብምጥልቅ ንሕሊም ኣዳም ኣወረደዎ፣ እሞ ኣረፈ። ካብ ስንኩለታቱ ሓደ ወሰደ እንዲኣ መተኣቱ ቦታ ብሥጋ ኣጽዲዎ።

እቲ ስንኩል እግዚኣብሔር ኣምላክ ካብ ሰብ ዘወሰደዎ ኣንስቲ ኣድርገዎ ኣመጻእዋ ናብ ሰብ።

ኣዳም እንዲ ኣለ፦ እዚ እቲ ኣጥንት ካብ ኣጥንታይ እያ፣ ሥጋ ካብ ሥጋይ እያ፤ ስማኣ ኣንስትይቲ ትባል እያ እሞ ካብ ሰብ ተወስዳ እያ።

ስለዚ ሰብ ኣቦሱን ኣደኡን ይርፍ እና ናብ ሚስቱ ይጽቕ፤ እቶም እንዲኣ ሓደ ሥጋ ይሆኑ።

ሰብን ሚስቱን ዘይለበሱ ነበሩ እሞ ኣይተነቀፉን።