ምሳሌታት ሰሎሞን። ልጅ ጥበባዊ ኣቦ ደስ ያደርገዎ፤ ልጅ ሞኝ ግን ኣደ ሓዘን ያብጥፋ.

ሃብቲ ብክፉ ዝተከኣለ ጥቅም ኣይሰጥን፤ ጽድቕ ግን ካብ ሞት ይድን.

እግዚኣብሔር ነፍሲ ጻድቅ ክረስ ኣይፍትሕን፤ ሃብታት ክፉ ግን ይበፅሓ.

ብእጅ ሰናይ ዝሰርሕ ድሙጽ ይሆን፤ እጅ ትጉእቲ ግን ታሃብ.

በጋ ዝከማል ልጅ ጥበባዊ እዩ፤ ኣብ መከር ዝነቕ ግን ኣሕፀን ዝያመጣ ልጅ እዩ.

በረኸት ኣብ ርእሲ ጻድቅ እዩ፤ ግፍ ግን ኣፍ ክፉን ይሸፍን.

ዝኸርአ ጻድቅ ቡሩኽ እዩ፤ ስም ክፉ ግን ይበስሕ.

በልቡ ጥበብ ዘለዎ ትእዛዛት ይቕበል፤ ተነጋጋሪ ሞኝ ግን ይወድቃ.

ብቀንዲ ዘምርር በርግጽ ይምረር፤ መንገዶቱ ዝቅይር ግን ይገልጽ.

ብዓይኒ ምዕዝጋዝ ሓዘን ያመጣ፤ ተነጋጋሪ ሞኝ ግን ይወድቃ.

ኣፍ ጻድቅ ዓዲ ሕይወት እዩ፤ ግፍ ግን ኣፍ ክፉን ይሸፍን.

ጥላ ግብዝኦታት ይነቕል፤ ፍቕሪ ግን ኩሉ ኃጢአት ትሸፍን.

ኣብ ከንፈሮ ምብልሕ ዘለዎ ጥበብ ታገኝ፤ ለጀርባ ዘይብልሕ ግን በትር እዩ.

ሓንሳት ንዕውቀት ይከማሉ፤ ኣፍ ሞኝ ግን ለጥፋት ቅርብ እዩ.

ሃብቲ ሓብታም እንደ ከበሮ ብርቱዕ መከታው እዩ፤ ጥፋት ድሙጻን ግን ድሙጽነታቶም እዩ.

ጕድለ ጻድቅ ናብ ሕይወት ይመራ፤ ፍሬ ክፉ ግን ናብ ኃጢአት.

ትምህርቲ ዝጠብቕ ኣብ መንገዲ ሕይወት እዩ፤ መገርም ዝካድ ግን ይስተው.

ጥላ ብሓሳዊ ከንፈር ዝሰወረን፣ ስንክል ዝኣወጣን ሞኝ እዩ.

ብርከት ቃላት ኃጢአት ኣይጐይንን፤ ከንፈሮቱ ዝቆሓስ ግን ጠንቃቃ እዩ.

ምላስ ጻድቅ እንደ ብር ዝተመረጠ እዩ፤ ልቢ ክፉ ግን ዋጋው ብጣዕሚ ዝትንስ እዩ.

ከንፈሮ ጻድቅ ብዙሕ ይመግብ፤ ሞናታት ግን ብምንጥቅ ጥበብ ይሞቱ.

በረኸት እግዚኣብሔር ሰብ የሃብ ያደርገዎ፤ ሓዘን ግን ኣብ ላዕለው ኣይይጨምርን.

ክፉ ማድረግ ንሞኝ ጨዋታ እዩ፤ ምብልሕ ዘለዎ ሰብ ግን ጥበብ ይኣለዎ.

ፍርሒ ክፉ ብላዕሉ ይመጽእቱ፤ ምኞት ጻድቃን ግን ትፈጸም.

እንዳ ነፋስ ዝዞረ ይሓለፍ እዩ፣ ክፉ እንዳተ ኣይተረክቦን፤ ጻድቅ ግን መሠረት ዘለዓለማዊ እዩ.

እንደ ሆሙስ ለሰንፈርን እንደ ጢስ ለዓይኒን እዩ ሰናይ ንዝስድዱዎ.

ፍርሒ እግዚኣብሔር መዓልታት ይንድድ፤ ዓመታት ክፉ ግን ይተናጥሱ.

ተስፋ ጻድቃን ደስታ ትሆን፤ መጠበቂ ክፉ ግን ትጠፍእ.

መንገዲ እግዚኣብሔር ለዝቀነዱ ኃይል እዩ፤ ለዝሰርሑ ዓመፀ ግን ጥፋት ይሆን.

ጻድቅ ከም ዘይነዳድ ለዘለዓለም እዩ፤ ክፉ ግን ኣብ ምድር ኣይነብርን.

ኣፍ ጻድቅ ጥበብ ያበቅል፤ ምላስ ዝስክር ግን ይቈረጥ.

ከንፈሮ ጻድቃን ዝገባ ነገር ይወቅኡ፤ ኣፍ ክፉ ግን ዘተማዚ ንግር ይናገር.