ወዲየ፣ እንተ ቃላተይ ትቕበል እና ትእዛዛተይ ኣብ ልብኻ ትጠብቕ፣

እንተ ጆኻ ናብ ጥበብ ትጥልክ እና ልብኻ ናብ ምርርዕ ትቕጽል፣

እውነት፣ እንተ እውቀት ትጠርብ እና ንምርርዕ ቃልኻ ትከፍት፣

እንተ ጥበብ እንደ ብር ትሻት እና እንደ ዝተሰወረ መዝናን ትድልዮ ትከብብ፣

እዚ ግን ፍርሓ እግዚኣብሔር ትረዳ እና እውቀት ኣምላኽ ትረኸብ።

እግዚኣብሔር ጥበብ ይሃብ፤ ካብ ኣፉ እውቀትን ምርርዕን ይመጽእ።

ንጻድቃን ጥበብ ድሙቕ ይጻእ፤ ንብቅንነት ዝመላሉ ጋንታ እዩ።

መንገዲ ፍርዲ ይጠብቕ፣ መንገዲ ቅዱሳኑ ይከልክል።

እዚ ግን ጻድቕነትን ፍርዲን እኩልነትን ትረዳ፤ እውን መንገድ ጽቡቕ ኩሉ ትረዳ።

ጥበብ ኣብ ልብኻ እንትኣተወ እና እውቀት ንነፍስኻ እንትደስ፣

ጥንቃቕነት ክትከልክልካ እያ፣ ምርርዕ ክትጠብቕካ እዩ።

ካብ መንገዲ ክፉዕ ሰብ ክትፈትሕካ፣ ካብ ዝዛረብ ነገራት ዝጠማማ ሰብ።

መንገዳት ቅንነት ዝተዉ እና ኣብ መንገዳት ጨለማ ዝመላሉ፣

ክፉ ምግባር ዝደስ ለዎም፣ በጠማማነት ክፉዓን ዝሐደሱ።

መንገዳቶም ጠማማ እዮም፣ በመንገዳቶም ዝተበሳጩ እዮም።

ካብ ሓራይቲ ሴት ክትፈትሕካ፣ ብቃላትኣ ትለስለስ ዘለዋ ሓራይቲ ከምኡውን።

መራሒ ዕድማኣ ዝተዋት እና ቃል ኪዳን ኣምላኽኣ ዝረሳት።

ገዛኣ ናብ ሞት ይጠልም፣ መንገዳታ ናብ ሙታን ይመራ።

ዝሂዱ ናባ ዳግማይ ኣይመለሱን፣ መንገዲ ሕይወት ኣይተዓቱን።

ንኽትመላ ኣብ መንገዲ ሰባት ጽቡቕ እና መንገዳት ጻድቃን ንኽትጠብቕ።

እሞ ቅኑዓን ብምድሪ ይነብሩ፣ ብግቡእ ዝሙሉ ኣብኣ ይተኹሉ።

ክፉዓን ግን ካብ ምድሪ ክተቐርጹ እዮም፣ ዝሓለፉ ሕጊ ካብኣ ክተነቕሉ እዮም።