እግዚኣብሔር ሆይ፥ ጸሎተይ ስማ፤ ጩኸተይ ናትካ ድረስ።

በመዓልቲ ጭንቀት ፊትካ ከም ዘትሰውር ኣይትነብር፤ ጆሮኻ ናተይ ኣጋዝዝ፤ ኣብ ዝጠርየካ መዓልቲ ብፍጥነት መልስለይ።

መዓልታተይ እንተ ጭስ እዮም ዝለጠፉ፤ ኣጥንታተይ እንተ መቃን ተቃጠሉ።

ልበይ ተመትዮ እዩ፥ እንተ ሳሕሪ ደረቀ፤ ስለዚ ዳር ምግቢ ልብላ ረሲዕኩ።

ብድምጺ ነቀልታይ ምክንያት ኣጥንታተይ ስነይ ተጣሕኑ።

ኣነ እንተ ፔሊካን ምድረ-በዳ እየ፤ ኣነ እንተ ጉጉት ምድረ-በዳ እየ።

ተነብሐ ኣለኹ፥ እንተ ብብት ዝተረኽበ ጉርጉር ላብ ጣብያ ገዛ ሆንኩ።

ጠላትኦይ መዓልቲ ሙሉእ ይሓስዮኒ፤ ብኣነ ዝተናዘዙ ኣብ ላዕለይ መሓላ ይምህሉ።

ራሕቲ እንተ ዳር ብላዕኩ፥ መስተዋትየ ከኣ እንባ ኣራፈስኩ።

ብመቁረስካን ብቁጣኻን ምክንያት፤ ኣክረብካኒ ድማ ጣልካኒ።

መዓልታተይ እንተ ዝወርወረ ጥርሓ እዮም፤ እኔ እንተ ሳሕሪ ደረቢኩ።

ነገር ግን አንተ እግዚኣብሔር ለዘለዓለም ትጸንሕ፤ ዝኽሪኻ ናብ ኵሉ ትውልዲ ይኸውን።

ትነስእካ ጽዮን ትምሓር፤ ንርእስዋ ምርካብ ጊዜ መጸአ፥ እውን ዝተወሰነት ጊዜ መጸአ እዩ።

እቶም ኣገልጋዮትካ በድንጋዳታ ርስዋ ደስ ይበሎም፥ ትብስ ርስዋ ይወድዱ።

ከምዚ ኣሕዛብ ስም እግዚኣብሔር ይፍሩ፥ ንጉሳት ምድር ኩሉ ክብርካ ይፍሩ።

እግዚኣብሔር ጽዮን ኣብ ዝሕናጽ ጊዜ፥ ብክብሩ ይታይ እዩ።

ጸሎተ ድሑት ይተርኣይ እዩ፥ ጸሎታቶም ኣይንተንከስ ኣይድልን።

ይእቲ ንዝመጽእ ትውልዲ ይጽሓፍ እዩ፥ ክተፈጥሩ ሕዝብ እግዚኣብሔር ይመስግኑ።

ካብ ልዕሊ ቅዱስ መቅደሱ ተመልከተ፤ ካብ ሰማይ እግዚኣብሔር ምድር ተመልከተ።

ንምስማዕ ነቀል ኣስሮም፥ ሞት ላዕሌዮም ዝተወሰኑ ንምፍታሕ።

ስም እግዚኣብሔር በጽዮን ንምውጻእ፥ ምስጋኑ በኢየሩሳሌም ንምኣብራር።

ሕዝብ እንተ ተሰባሰበ፥ መንግስታት እግዚኣብሔር ንምምላስ እንተ ተሰባሰቡ።

ኣብ መንገዲ ኃይለይ ኣሳነሰ፥ መዓልታተይ ኣምቀረሰ።

እዚ ኣልኩ፥ ኣምላኬ ሆይ፥ ብመካነ መዓልታይ ኣይትወስደኒ፤ ዓመታትካ ትውልዲ ኩሉ ዘለዉ እዮም።

ኣብ ቀደም መሰረት ምድር ኣንተ ኣከልካ፥ ሰማያት ሥራሕ እጆትካ እዮም።

እነርሱ ይጠፉ፥ አንተ ግን ትጸንሕ፤ ኩሉኦም እንተ ልብስ ይረመሙ፤ እንተ ክዳን ትቀይርኦም ኢኻ፥ እዮም ይተለወጡ።

ነገር ግን ኣንተ እንዳ እዩ ትኾን፥ ዓመታትካ መወዳእታ የለዎም።

ወለዶም ኣገልጋዮትካ ይቀጥሉ እዮም፥ ዘርኣቶም በፊትካ ይጸና እዩ።