እግዚኣብሔርን ኣመስግኑ፤ መልካሕ እዩ፤ ምሕረቱ ለዘለዓለም ትኸውን።

ዝተፈታዮም እግዚኣብሔር እዚ ይበሉ፣ እሱ ካብ እዋን ጠላይ ፈትኦም።

ካብ ምድርታት ኣኸበረኦም፣ ካብ ምስራቕን ምዕራብን፣ ካብ ሰሜንን ደቡብን።

ኣብ ምድረ በዳ ብዓንደ-ሓደ መንገዲ ተዛወሩ፤ ንምኖር ከተማ ኣይረኣዩን።

ናሕሪን ጸምኢን እዮም፤ ነፍሳቶም ኣብ ውሽጣቶም ደኸመት።

እቲ ጊዜ ኣብ መከራቶም እግዚኣብሔር ጮኹ፣ እርሱ ካብ ጭንጭናቶም ኣወጣኣቶም።

ብመንገዲ ቅኑዕ መራኣቶም፣ ከተማ ምኖር ክርከቡ ኣድርጎም።

ሰባት ስለ መልካሕነቱ እግዚኣብሔር ይመስገኑ፣ እንዲሁ ስለ ድንቅ ሥራዓቱ ንደቂ ሰብ ይመስገኑ።

ነፍሲ ዝናፍቐት ይስተግብራ፣ ነፍሲ ናሕሪ ብመልካሕነቱ ይምልኣ።

ኣብ ጨለማን ኣብ ጥርሙዝ ሞትን ዝተቀመጡ፣ ብመከራን ብብረትን ዝተሰርሑ።

እምበር ቃላት ኣምላኽ ተቃወሙ፣ ምኽሪ ልዑል ኣስነበቱ።

ስለዚ ብስራሕ ልቦም ኣሕነጸ፤ ወድቀዮም ሓገዝ ዘለዎም ኣይነበረን።

እቲ ጊዜ ኣብ መከራቶም እግዚኣብሔር ጮኹ፣ እርሱ ካብ ጭንጭናቶም ኣድነኦም።

ካብ ጨለማን ካብ ጥርሙዝ ሞትን ኣወጣኣቶም፣ ማሰረታቶም ብግዝያዊ ኣፈረሰ።

ሰባት ስለ መልካሕነቱ እግዚኣብሔር ይመስገኑ፣ እንዲሁ ስለ ድንቅ ሥራዓቱ ንደቂ ሰብ ይመስገኑ።

እርሱ መንበሮ ናስ ሰብሮ እዩ፣ መንኮሮ ብረት ቈርጾ እዩ።

ሰነፍቲ ብመተላለፋኦምን ብዓመፃቶምን ምክንያት ተመከሩ።

ነፍሳቶም ንኩሉ ዓይነት ምግቢ ተጸዒረት፣ ናብ መንበሮ ሞት ቀረቡ።

እቲ ጊዜ ኣብ መከራቶም እግዚኣብሔር ጮኹ፣ እርሱ ካብ ጭንጭናቶም ኣድነኦም።

ቃልኡ ላኣኸ፣ ኣፈወሰኦም፣ ካብ ጥፋታቶም ኣድነኦም።

ሰባት ስለ መልካሕነቱ እግዚኣብሔር ይመስገኑ፣ እንዲሁ ስለ ድንቅ ሥራዓቱ ንደቂ ሰብ ይመስገኑ።

መስዋዕቲ ምስጋና ይቅርቡ፣ ብደስታ ሥራዓቱ ይንገሩ።

ኣብ ጀልባታት ናብ ባሕሪ ዝወርዱ፣ ኣብ ሓፊር ውሃ ንግዲ ዝግበሩ።

እዚዮም ሥራሕ እግዚኣብሔር ይርኣዩ፣ ድንቆታቱ ኣብ ጥራይ ይመልከቱ።

እርሱ ኣዘዘ እንተ ኮይኑ፣ ንፋስ ብርቱዕ ይነሳሕ፣ ማዕበላቱ ይካልዕ።

ናብ ሰማይ ይካልዑ ድማ ናብ ጥራይ ይወርዱ፤ ብመከራ ነፍሳቶም ተቀልጠት።

ዝነቕንቕዑ ይንኣሱ፣ ከም ሰካይ ሰብ ይናዕዱ፣ ሓሳባቶም ኣብ መወዳእታ ተደርሱ።

እቲ ጊዜ ኣብ መከራቶም እግዚኣብሔር ጮኹ፣ እርሱ ካብ ጭንጭናቶም ኣወጣኣቶም።

እቲ ዓውደ-ነፋስ ሰላም ያድርጎ፣ ማዕበላቱ ይርጹ።

ስለ ተጸጸቐ ደስ ይባላቶም፤ እርሱ ናብ ዝመነዎም መሸር ይደርሳቶም።

ሰባት ስለ መልካሕነቱ እግዚኣብሔር ይመስገኑ፣ እንዲሁ ስለ ድንቅ ሥራዓቱ ንደቂ ሰብ ይመስገኑ።

ኣብ ሕብረት ሕዝብ ይከብሩዎ፣ ኣብ ስብሰብ ሽማግለታት ይመስገኑዎ።

ወንዞች ኣብ ምድረ በዳ ይቀይር፣ ምንጮች ማይ ኣብ ደረቅ መሬት ይቀይር።

ፍሬ ዝሃብ መሬት ብባዶ ይለውጥ፣ ምክንያቱ ዝኖሩ ብውሽጣ እዚ ክፉነታቶም ስለ ነበረ።

ምድረ በዳ ኣብ ማይ ይቀይር፣ መሬት ደረቅ ኣብ ምንጮች ማይ ይቀይር።

እዚ ሓሙኻ ዝኾኑ ንምኖር ያድርግ፣ ከተማ ምኖር ክዘጋጁ ንምኽንያት።

መስኮታት ይዘሩ፣ ወይናት ይተኽሉ፣ ፍሬ ምርት ዝበዝሕ ይሰጥ።

ይባርኻኦም እዩ፣ ብጣዕሚ ይበዝሓን፤ እንስሳቶም ኣይቕነሱን።

እንደገና ብግፍኣትን ብመከራን ብሓዘንን ይንከሱ ይታሓቱ።

ኣብ መሳፍንቲ ሕረታ ይኣፍስስ፣ መንገዲ ዘይብሉ ኣብ ምድረ በዳ ክዛውሩ ያደርጋቶም።

ነገር ግን ድሓ ሰብ ካብ መከራ ኣላ ይልዕልዎ፣ ስድራታቱ ከም መንጎል ያድርግሎ።

ጻድቃን ይርኣዩ ይደስ ይበሉ፤ ክፉነት ኩሉ ኣፋ ትዝግ።

ማን ጥበባዊ እዩ እዚኣ ነገራት እንተ ይጠነቕቕ፣ ምሕረት ተስፋ-ሙሉ ፍቕር እግዚኣብሔር ይረዱ።