ሓጎሰኒ እግዚኣብሔር፤ ሰብ ጻዕዳ ጠፍአ፤ ታማኑ ሰባት ካብ ደቂ ሰብ ጠፍኡ።

እያንዳን ምስ ባልዕኡ ነገር ባዶ ይዛረቡ፤ ብከንፈር ርግሓንን ብልብ ክልተ ይዛረቡ።

እግዚኣብሔር ኩሉ ከንፈር ርግሓን ይቈርጽ፣ ትዕቢተኛ ነገር ዝዛረብ ልሳን እንኳዕ።

ዝብሉ እነሆም፡ ‘ብልሳና ንንዕድ፤ ከንፈራትና ናትና እዮም፤ ብላዕሊና ጌታ ማእታ ኣሎ?’

‘ብግፍ ድኻን ምክንያት፣ ብኣሕልቕ ምስኪናት ምክንያት፣ ሕጂ እንሕዝ’ ይብል እግዚኣብሔር፤ ‘እዚ ኣብ ድሕነት እንጥልዎ ካብ እቲ ዝሕነቅዎ.’

ቃላት እግዚኣብሔር ንጹሑ ቃላት እዮም፤ እንደ ብር ኣብ እቶ ምድር ዝተፈተነ፣ ሰባት ጊዜ ዝተንጸባረቐ።

እግዚኣብሔር፣ እዚኣቶም ትጠብቕሎም ኢኻ፤ ካብ እዚ ትውልዲ ለዓለም ትጠንቀባሎም ኢኻ።

ክፉ ሰባት ኣብ ኩሉ ጎን ይመላለሱ፣ እቲ ዝሕፀኑ ሰባት እንተ ተኣክበሩ እዋን።