መዝሙር ናይ መውጣት. እግዚኣብሔር ሆይ፣ ዳዊትን መከራታቱ ኩሉን ኣዘኽረ።

እንዴት ለእግዚኣብሔር ምሕላፍ ሓለፈን፣ ለኃያል ኣምላኽ ያዕቆብ እላማ ነዘረን።

ብርግጸ ኣብ ድንኳን ገዛይ ኣይንብብን፣ ኣብ ኣልጋይ ኣይንርእድን።

ድምቆ ለዓይነይ ኣይሃብን፣ ሕምድ ለሽብር ዓይነይ ኣይሰጥን።

ክሳብ ለእግዚኣብሔር ቦታ ክረኽብ ድረስ፣ ለኃያል ኣምላኽ ያዕቆብ መኖሪ ቦታ ክረኽብ ድረስ።

እነ፣ ኣብ ኤፍራታ ስለዚ ሰምዐና፤ ኣብ መስንዶ ዱር ረኺብና።

ኣብ ድንኳናቱ ንእትው፤ ኣብ መርኣድ እግረው ንስገድ።

ተነስእ እግዚኣብሔር ሆይ፣ ናብ ማረፍካ ክትመጽእ፤ ንስኻን ታቦት ኃይልካን።

ካህናትካ ጽድቕ ይለብሱ፤ ቅዱሳንካ ብደስታ ይጮኹ።

በዛ ባርያኻ ዳዊት ምክብ ስለ ኾይኑ፣ ፊት መርትዓኻ ኣይትመልስ።

እግዚኣብሔር ለዳዊት ብሓቂ ምሕላፍ ሓለፈ፤ ካብዚ ኣይክዕረብን። ካብ ፍሬ ከርሰካ ሓደ ኣብ ኩርሳኻ እስተውዎ።

እንተ ወዲኻ ኪዳኔን መስክርያይ ዝምሃርሎም ይጠብቁ፣ ውላዳቶምን ለዓለም ኣብ ኩርሳኻ ይተከይዱ።

እሞ እግዚኣብሔር ጽዮን መረጸዋ፤ ንመኖሪ ቦታው ፈተናዋ።

ይኸ ለዓለም ማረፊ እዩ፤ ኣብዚ እኖር፤ ድማ ፈተነኒ ስለ ኾይኑ።

መኽፋላ ብብዙሕ እባርኮዋ፤ ድሕነታዋ ብዳቦ ኣርካይዎም።

ካህናትዋ ብድሕነት እለብሳ፤ ቅዱሳንዋ ብደስታ ብከፊል ድምጽ ይጮኹ።

ኣብዚ ቀርኒ ዳዊት ክበልዕ እግበር፤ ለመርትዓይ መብራህ ኣዋህደለይ።

ጠላማቱ ብሓፍረት እለብሳዮም፤ ነቱ ግን ላዕሊ ራሱ ኣክሊሉ ይንከክ።