እግዚኣብሄር፣ ብቸርነትካ እንዳተለ ምሕረት ስጥኒ፤ ብብዙሕ ርኅሩኅ ምሕረትካ ዓመፃተይ ሰርዝ።

ጽባሕኒ ብሙሉእ ካብ ክፋትየ፣ ካብ ኃጢአትየ ኣጽዕነኒ።

ዓመፃተይ እንዳተለ እግልጽ እየ፤ ኃጢአትየ ሁልጊዜ በፊትየ እዩ።

ብኣንተ፣ ኣንተ ብቻ እቲ ኃጢአት ገበርኩ፣ በፊትካ ክፉ ነገር ሰርሕኩ። እንተ ተናገርካ ትጸድቕ ንትኾን፣ እንተ ፈርድካ ትነጽር ንትኾን።

እነ በክፋት ተሠርሐ እየ ዝኾን፣ እናቴ በኃጢአት ኣበርሓትኒ።

እነ ኣብ ውስጢ ልብ እውነት ትወድድ፤ ኣብ ተሰይሩ ክፍል ጥበብ ክትምርኒ ትግበር።

ብእዝባ ኣጽዕነኒ እንተ ኾነ ንጹሕ እየ ክኾን፤ ጽባሕኒ እንተ ኾነ ካብ በረዶ ይልቅ ነጭ እየ ክኾን።

ሐሤትን ደስታን ኣስማዕኒ፤ ኣንተ ዝረቕሕካ ኣጥንቲ እንዲ ደስ ይበሉ።

ካብ ኃጢአትየ ፊትካ ሰብኣኒ፤ ኩሉ ክፋትየ ሰርዝ።

እግዚኣብሄር፣ ኣብውስጠይ ልብ ንጹሕ ፍጠር፤ መንፈስ ቅኑዕ ኣብውስጠይ ሓድስ።

ካብ ፊትካ ኣይትውጽኢኒ፤ መንፈስካ ቅዱስ ካብየ ኣይትወስደ።

ሐሤት ድኅነትካ ምለስልኒ፤ ብመንፈስካ ፈቃዳዊ ኣጸናኒ።

ከዚ ድማ ዓመፀኛታት መንገድካ ኣስተምር፤ ኃጥኣን ናብኻ ክመለሱ እዮም።

ካብ በደል ደም ኣውጽአኒ እግዚኣብሄር፣ እግዚኣብሄር ድኅነትየ፤ ምስሊ ጽድቕካ ብድምጺ ይዘመር።

ጌታ፣ ከንፈሮተይ ክፈት፤ ኣፍየ ምስጋናካ ይነግር።

መስዋእቲ ኣንተ ኣይትወድድን፤ እንተ ተወዲድካ ነበር ሃበካ ነበር፤ ብቀልሕ ዝተቃለለ መስዋእቲ ኣይትደስትን።

መስዋእቲ እግዚኣብሄር መንፈስ ዝተሰበረ እዩ፤ ልብ ዝተሰበረን ዝተዋረደን እግዚኣብሄር ኣይትንብስን።

ብፈቃድካ መልካም ንጽዮን ግበር፤ ግድጋዳታት ኢየሩሳሌም ንበክ።

እዚ ድማ ብመስዋእታት ጽድቕ ትደስ፤ ብመስዋእቲ ዝተቃለለን ብሙሉእ ዝተቃለለን፤ እዚ በሬታት ኣብ መሰዓልካ ይቀርቡ።