1
Kurtar beni, ya RAB, sadık kulun kalmadı,Güvenilir insanlar yok oldu.
2
Herkes birbirine yalan söylüyor,Dalkavukluk, ikiyüzlülük ediyor.
3
Sustursun RAB dalkavukların ağzını,Büyüklenen dilleri.
4
Onlar ki, "Dilimizle kazanırız,Dudaklarımız emrimizde,Kim bize efendilik edebilir?" derler.
5
"Şimdi kalkacağım" diyor RAB,"Çünkü mazlumlar eziliyor,Yoksullar inliyor,Özledikleri kurtuluşu vereceğim onlara."
6
RABbin sözleri pak sözlerdir;Toprak ocakta eritilmiş,Yedi kez arıtılmış gümüşe benzer.
7
Sen onları koru, ya RAB,Bu kötü kuşaktan hep uzak tut!
8
İnsanlar arasında alçaklık rağbet görünce,Kötüler her yanda dolaşır oldu.