ኣብ መዓልታት ወጣትነትኻ ፈጣሪኻ ኣስተውዕል፤ መዓልታት ክፉእ ክመጹ ከይኸውን ድማ ምስ ኣሎ፣ ዓመታት ክቕረቡ ከይኸውን ድማ ምስ ኣሎ፣ ‘ብእዚኦም ምዕባይ የለኒን’ ትበል ዘሎ መዓልቲ ክምጽእ ብፊት።

ፀሓይ ወይ ብርሃን ወይ ሓሸር ወይ ኮከባት ኣይጨልሙን እናሎ፣ ደመናት ድማ ድሕሪ ምዝናብ እንደገና ኣይመለሱን እናሎ።

ኣብ ዝመጽእ መዓልቲ ሓላፊታት ቤት ክዝክርሩ፣ ሓያላን ሰባት ክተዐቡ፣ ዝርግጹ ሰባት ብእነሆም እንተሳነኡ ክቆሙ፣ ካብ መስኮታት ዝመለከቱ ክጨልሙ።

በርታት ኣብ መንገዲ ይዕጽዑ ምስ ድምጺ ምርግጻ ዝተቓነነ፤ ብድምጺ ዒሳ ይነቕሕ፤ ኩሉ ደቂ መዝሙር ይቀንስ።

እዚኣ ድማ ከፍ ዘለዎ ክፈሩ እንተሆነ፣ ፍርሒ ኣብ መንገዲ ይኖር፣ ዛፈ ባይላ ይሕርስ፣ ኣንበጣ ሸክላ ትኸውን፣ ምኞት ይውድብ፤ ምኽንያቱ ሰብ ናብ ረጅሙ ገዛው ክሄድ እዩ፣ ሓዘናት ድማ ኣብ መንገዲ ይዞርሩ።

ወይ ከዚ ክሳብ መስመር ብር ክፈትን፣ መሶር ወርቂ ክተሰብር፣ ጭልፋ ኣብ ምንጭ ማይ ክተሰብር፣ መንኮርኩሮ ኣብ ጽላ ክሰብር።

እንደዚ እቲ ትል ከምዝነበረት ናብ ምድር ትመለስ፣ መንፈስ ድማ ሃበዶ ኣምላኽ ናብ እሱ ይመለስ።

ባዶታ ባዶታት፣ ይብል መክብብ፤ ኩሉ ባዶ እዩ።

ደጊሙ ድማ፣ መክብብ ጥበበኛ ነበረ ስለዚ ህዝቡ እውቀት ይምሃር ነይሩ፤ ብጥንቃቐ ተጠንቀቐ፣ ተመረመረ፣ ብዙሕ ምሳሌታት ኣስተኻኽለ ኣድራጎ።

መክብብ ዝተቀበሉ ቃላት ክረኽብ ተሞክሮ ገበረ፤ ዝተጻፈ ድማ ቀንዲ ነበረ፣ እንተኾይኑ ቃላት ሓቂ እዮም።

ቃላት ጥበበኛታት እንዳ መክደኒ ዝገድፍ እዮም፣ እንዳ መስፍር ብመሪ ማእበር ዝተተነቐ እዮም፤ እነዚ ካብ ሓደ ረኺባ ዝተሃበ እዮም።

ደጊሙ ድማ፣ ወዲና ብእነዚኦም ተጻናዕ፤ መጽሓፍቲ ብዙሕ ምስራሕ መወዳእታ የለዎ፣ ምምርማር ብዙሕ ሥጋ ይድኽም።

ንስማዕ ውድሬ ኩሉ ጉዳይ፤ ኣምላኽ ፍርሕ፣ ትእዛዛቱ ምዃኑ ግበር፤ ዝኾነ እዚ ድማ ሙሉእ ግዴታ ሰብ እዩ።

እምበኣር ኣምላኽ ኩሉ ስራሕ ከም ናብ ፍርዲ ይመጽእ ይግባእ፣ ከምኡውን ኩሉ ምስጢር ነገር፣ ጽቡቕ ይኸውን ወይ ክፉእ ይኸውን።