ብድምጺ ናብ ኣምላኽ ጮኽኩ፤ እውን ብድምጺ ናብ ኣምላኽ ጮኽኩ፤ እሱ ሰሚኒ እዩ።

መዓልቲ ጭንጭነትየ እግዚኣብሔር ፈለጥኩ፤ ኢድየ ብለይቲ ተዘርጊ ኣላ ኣይተሓለፈን፤ ነፍሴ መጽናዕቲ ኣትተቐበለን።

ኣምላኽ ኣዘከርኩ ተጭነቕኩ፤ ተናዘዕኩ፣ መንፈሴ ተዋሕለት። ሴላ።

ዓይኖተይ ምንቃቕ ኣድልየኻ፤ ብጭንጭነት ተዘውአኩ ስለዚ ምባል ኣይክእልን።

መዓልታት ዝሓለፉ ኣሰብኩ፣ ዘመናት ጥንታዊ ተመርምርኩ።

ብለይቲ መዝሙረይ ኣዘከር፤ ንልባይ ተዛረብኩ፤ መንፈሴ ብጽኑዕ ፈትነት ፈትነት ገበረት።

እግዚኣብሔር ለዓለም ይጥለ ዶ? እንደገና ዘለዎ ምሕታ ኣይሰርሕ ዶ?

ምሕረቱ ለዓለም ተወዲነ ዶ? ቃል ሓላፍነቱ ለዓለም ኣይፈጸመን ዶ?

ኣምላኽ ምሓር ረሲዐ ዶ? በመቓዒቱ ምሕረታቱ ኣጽዋዕ ዶ? ሴላ።

እንግዲኛ እዚ ድካማይ እዩ እየ ኣልኩ፤ ግን ናይ ቀንዲ እድ ኣምላኽ ኣልዓዊ ዓመታት ኣዘከር።

ሥራሕ እግዚኣብሔር ኣዘከር፤ እውን ድንገራትካ ናይ ቀደም ኣዘከር።

እውን ኣብ ስራሕካ ኩሉ ኣሰብ እየ፣ ስለ ተግባራትካ እናወያይ።

መንገድካ ኣምላኽ ቅዱስ እዩ፤ ከመ ኣምላኽና ዝበለጸ ኣምላኽ ማን ኣሎ?

ኣንተ ድንገራት ዝግበር ኣምላኽ ኢኻ፤ ኃይልካ ኣብ ሕዝብ ኣስተዋወትኻ።

ብክንዲኻ እድ ሕዝብካ ኣድንካ፣ ወልዳት ያዕቆብን ዮሴፍን። ሴላ።

ማይታት ኣምላኽ ራእዩካ፤ ማይታት ራእዩካ ፈሩ፤ ጥልቀታት ድማ ተናዘዐት።

ደመናት ማይ ኣፍስሰው፤ ሰማያት ድምጺ ላኡ፤ ፍርቂኻ ድማ ተሰርገ።

ድምጺ ነዋይካ ኣብ ሰማይ ነበረ፤ ብርቂኻ ዓለም ኣባሩ፤ ምድር ተንቀጥቀጠት ተናወጠት።

መንገድካ ኣብ ባሕሪ እዩ፣ ስንጥርካ ኣብ ሓያላት ማይታት እዩ፤ እርምጃኻ ግን ኣይታረደትን።

ብእድ ሙሴን ኣሮንን ሕዝብካ ከም መንጋ ኣመራኻ።