Davut çok yaşlanınca, oğlu Süleymanı İsrail Kralı yaptı.

Davut İsrailin bütün önderlerini, kâhinleri, Levilileri bir araya topladı.

Otuz ve daha yukarı yaştaki Levililer sayıldı. Toplamı otuz sekiz bin erkekti.

Bunlardan yirmi dört bini RABbin Tapınağının işlerini gözetecek, altı bini memur ve yargıç olacaktı;

dört bini kapı nöbetçisi olacak, dört bini de Davutun RABbi övmek için sağladığı çalgıları çalacaktı.

Davut Levilileri Levinin oğullarına göre bölümlere ayırdı: Gerşon, Kehat, Merari.

Gerşonlular: Ladan, Şimi.

Ladanın oğulları: İlk oğlu Yehiel, Zetam, Yoel. Toplam üç kişiydi.

Bunlar Ladan boyunun boy başlarıydı. Şiminin oğulları: Şelomit, Haziel, Haran. Toplam üç kişiydi.

Şiminin öbür oğulları: Yahat, Ziza, Yeuş, Beria. Bu dördü Şiminin oğullarıydı.

Yahat ilk, Ziza ikinci oğuldu. Ancak Yeuşla Berianın çok sayıda oğulları olmadığı için bir boy sayıldılar.

Kehatın oğulları: Amram, Yishar, Hevron, Uzziel. Toplam dört kişi.

Amramın oğulları: Harun, Musa. Harunla oğulları en kutsal eşyaları korumak, RABbin önünde buhur yakmak, Ona hizmet etmek ve sonsuza dek Onun adına halkı kutsamak için atandılar.

Tanrı adamı Musanın oğulları da Levi oymağından sayıldı.

Musanın oğulları: Gerşom, Eliezer.

Gerşomun oğulları: Önder Şevuel.

Eliezerin oğlu: Önder Rehavya. Eliezerin başka oğlu yoktu. Rehavyanınsa birçok oğlu vardı.

Yisharın oğulları: Önder Şelomit.

Hevronun oğulları: İlk oğlu Yeriya, ikincisi Amarya, üçüncüsü Yahaziel, dördüncüsü Yekamam.

Uzzielin oğulları: İlk oğlu Mika, ikincisi Yişşiya.

Merarinin oğulları: Mahli, Muşi. Mahlinin oğulları: Elazar, Kiş.

Elazar oğul sahibi olmadan öldü. Ama kızları vardı. Amcaları Kişin oğulları onlarla evlendi.

Muşinin oğulları: Mahli, Eder, Yeremot. Toplam üç kişi.

Boylarına göre Levioğulları bunlardı. Boy başlarının her biri kendi adıyla sayıldı. Yirmi ve daha yukarı yaştaki Levililer, RABbin Tapınağının işlerinde görev aldılar.

Çünkü Davut, "İsrailin Tanrısı RAB halkını rahata kavuşturdu" demişti, "Yeruşalimi de sonsuza dek kendine konut seçti.

Onun için Levililerin RABbin Çadırını ve tapınma hizmetinde kullanılan eşyaları taşımalarına artık gerek yok."

Davutun son buyruğu uyarınca, yirmi ve daha yukarı yaştaki Levililer sayıldı.

Levililerin görevi RABbin Tapınağının hizmetinde Harunoğullarına yardım etmekti: Avlulardan, odalardan, kutsal eşyaların arınmasından ve Tanrının Tapınağındaki öbür hizmetlerden sorumluydular.

Adak ekmeklerinden, tahıl sunusu için kullanılan ince undan, mayasız ince ekmekten, sacda pişirilen yiyeceklerden ve zeytinyağıyla karıştırılan sunulardan, her tür hacim ve uzunluk ölçülerinden onlar sorumluydu.

RABbe şükretmek, övgüler sunmak üzere her sabah ve akşam tapınakta hazır bulunacaklardı.

Şabat Günü, Yeni Ay Töreni ve öbür bayramlarda RABbe yakmalık sunular sunulduğunda da hazır bulunacaklardı. RABbin önünde, kendileri için belirlenen ilkeler uyarınca uygun sayıda sürekli hizmet edeceklerdi.

Böylece Levililer Buluşma Çadırı'na ve kutsal yere bakma, RAB'bin Tapınağı'nın hizmetinde kardeşleri Harunoğulları'na yardım etme görevini üstlendiler.