Verse 1

Gök ve yer bütün öğeleriyle tamamlandı.

Verse 2

Yedinci güne gelindiğinde Tanrı yapmakta olduğu işi bitirdi. Yaptığı işten o gün dinlendi.

Verse 3

Yedinci günü kutsadı. Onu kutsal bir gün olarak belirledi. Çünkü Tanrı o gün yaptığı, yarattığı bütün işi bitirip dinlendi.

Verse 4

Göğün ve yerin yaratılış öyküsü: RAB Tanrı göğü ve yeri yarattığında,

Verse 5

yeryüzünde yabanıl bir fidan, bir ot bile bitmemişti. Çünkü RAB Tanrı henüz yeryüzüne yağmur göndermemişti. Toprağı işleyecek insan da yoktu.

Verse 6

Yerden yükselen buhar bütün toprakları suluyordu.

Verse 7

RAB Tanrı Ademi topraktan yarattı ve burnuna yaşam soluğunu üfledi. Böylece Adem yaşayan varlık oldu. kaynakları".

Verse 8

RAB Tanrı doğuda, Adende bir bahçe dikti. Yarattığı Ademi oraya koydu.

Verse 9

Bahçede iyi meyve veren türlü türlü güzel ağaç yetiştirdi. Bahçenin ortasında yaşam ağacıyla iyiyle kötüyü bilme ağacı vardı.

Verse 10

Adenden bir ırmak doğuyor, bahçeyi sulayıp orada dört kola ayrılıyordu.

Verse 11

İlk ırmağın adı Pişondur. Altın kaynakları olan Havila sınırları boyunca akar.

Verse 12

Orada iyi altın, reçine ve oniks bulunur.

Verse 13

İkinci ırmağın adı Gihondur, Kûş sınırları boyunca akar.

Verse 14

Üçüncü ırmağın adı Dicledir, Asurun doğusundan akar. Dördüncü ırmak ise Fırattır.

Verse 15

RAB Tanrı Aden bahçesine bakması, onu işlemesi için Ademi oraya koydu.

Verse 16

Ona, "Bahçede istediğin ağacın meyvesini yiyebilirsin" diye buyurdu,

Verse 17

"Ama iyiyle kötüyü bilme ağacından yeme. Çünkü ondan yediğin gün kesinlikle ölürsün."

Verse 18

Sonra, "Ademin yalnız kalması iyi değil" dedi, "Ona uygun bir yardımcı yaratacağım."

Verse 19

RAB Tanrı yerdeki hayvanların, gökteki kuşların tümünü topraktan yaratmıştı. Onlara ne ad vereceğini görmek için hepsini Ademe getirdi. Adem her birine ne ad verdiyse, o canlı o adla anıldı.

Verse 20

Adem bütün evcil ve yabanıl hayvanlara, gökte uçan kuşlara ad koydu. Ama kendisi için uygun bir yardımcı bulunmadı.

Verse 21

RAB Tanrı Ademe derin bir uyku verdi. Adem uyurken, RAB Tanrı onun kaburga kemiklerinden birini alıp yerini etle kapadı.

Verse 22

Ademden aldığı kaburga kemiğinden bir kadın yaratarak onu Ademe getirdi.

Verse 23

Adem, "İşte, bu benim kemiklerimden alınmış kemik,Etimden alınmış ettir" dedi, "Ona 'Kadın' denilecek,Çünkü o adamdan alındı." türemiştir.

Verse 24

Bu nedenle adam annesini babasını bırakıp karısına bağlanacak, ikisi tek beden olacak.

Verse 25

Adem de karısı da çıplaktılar, henüz utanç nedir bilmiyorlardı.