Seladan çöl yoluyla Siyon Kentinin kurulduğu dağa,Ülkenin hükümdarına kuzular gönderin.

Moavlı kızlar yuvalarından atılmış,Öteye beriye uçuşan kuşlar gibiArnon Irmağının geçitlerinde dolaşıyor.

"Bize öğüt ver, bir karar al,Öğle sıcağında gece gibi gölge sal üstümüze.Kovulanları sakla, kaçakları ele verme" diyorlar.

"Kovulanlarım seninle birlikte yaşasın.Kırıp geçirenlere karşıBiz Moavlılara sığınak ol."Baskı ve yıkım son bulduğunda,Ülkeyi çiğneyenler yok olduğunda,Sevgiye dayanan bir yönetim kurulacak,

Davut soyundan biri sadakatle krallık yapacak.Yargılarken adaleti arayacak,Doğru olanı yapmakta tez davranacak.

Moavın ne denli gururlanıp büyüklendiğini,Kendini ne denli beğendiğini,Kibirlenip küstahlaştığını duyduk.Övünmesi boşunadır.

Bu yüzden Moavlılar Moav için feryat edecek,Hepsi feryat edecek.Kîr-Heresetin üzüm pestilleriniAnımsayıp üzülecek, yas tutacaklar.

Çünkü Heşbonun tarlaları,Sivmanın asmaları kurudu.Ulusların beyleri onların seçkin dallarını kırdılar.O dallar ki, Yazere erişir, çöle uzanırdı,Filizleri yayılır, gölü aşardı.

Bu yüzden Yazer için,Sivmanın asmaları için acı acı ağlıyorum.Sizleri gözyaşlarımla sulayacağım,Ey Heşbon ve Elale!Çünkü savaş çığlıkları yaz meyvelerinizin,Biçtiğiniz ekinin üzerine düştü.

Meyve bahçelerindeki sevinç ve neşe yok oldu.Bağlarda ne şarkı söyleyen olacak,Ne sevinç çığlığı atan.Üzüm sıkma çukurlarında çalışan kalmayacak,Sevinç çığlıklarını susturdum.

Yüreğim bir lir gibi inliyor Moav için,Kîr-Hereset için içim sızlıyor.

Moav halkı tapınma yerine çıkarak kendini yoruyor,Dua etmek için tapınağa gidiyor, ama hepsi boşuna!

RABbin Moav için geçmişte söylediği budur.

RAB şimdi diyor ki, "Moav'ın övündükleri de kalabalık halkı da tam üç yıl sonra rezil olacak. Sağ kalan çok az sayıda kişiyse güçsüz olacak."