Verse 1

Temanlı Elifaz şöyle yanıtladı:

Verse 2

"Bilge kişi boş sözlerle yanıtlar mı,Karnını doğu rüzgarıyla doldurur mu?

Verse 3

Boş sözlerle tartışır,Yararsız söylevler verir mi?

Verse 4

Tanrı korkusunu bile ortadan kaldırıyor,Tanrının huzurunda düşünmeyi engelliyorsun.

Verse 5

Çünkü suçun ağzını kışkırtıyor,Hilekârların diliyle konuşuyorsun.

Verse 6

Kendi ağzın seni suçluyor, ben değil,Dudakların sana karşı tanıklık ediyor.

Verse 7

"İlk doğan insan sen misin?Yoksa dağlardan önce mi var oldun?

Verse 8

Tanrının sırrını mı dinledin de,Yalnız kendini bilge görüyorsun?

Verse 9

Senin bildiğin ne ki, biz bilmeyelim?Senin anladığın ne ki, bizde olmasın?

Verse 10

Bizde ak saçlı da yaşlı da var,Babandan bile yaşlı.

Verse 11

Az mı geliyor Tanrının avutması sana,Söylediği yumuşak sözler?

Verse 12

Niçin yüreğin seni sürüklüyor,Gözlerin parıldıyor,

Verse 13

Tanrıya öfkeni gösteriyorsun,Ağzından böyle sözler dökülüyor?

Verse 14

"İnsan gerçekten temiz olabilir mi?Kadından doğan biri doğru olabilir mi?

Verse 15

Tanrı meleklerine güvenmiyorsa,Gökler bile Onun gözünde temiz değilse,

Verse 16

Haksızlığı su gibi içenİğrenç, bozuk insana mı güvenecek?

Verse 17

"Dinle beni, sana açıklayayım,Gördüğümü anlatayım,

Verse 18

Bilgelerin atalarından öğrenip bildirdiği,Gizlemediği gerçekleri;

Verse 19

O atalar ki, ülke yalnız onlara verilmişti,Aralarına henüz yabancı girmemişti.

Verse 20

Kötü insan yaşamı boyunca kıvranır,Zorbaya ayrılan yıllar sayılıdır.

Verse 21

Dehşet sesleri kulağından eksilmez,Esenlik içindeyken soyguncunun saldırısına uğrar.

Verse 22

Karanlıktan kurtulabileceğine inanmaz,Kılıç onu gözler.

Verse 23

'Nerede?' diyerek ekmek ardınca dolaşır,Karanlık günün yanıbaşında olduğunu bilir.

Verse 24

Acı ve sıkıntı onu yıldırır,Savaşa hazır bir kral gibi onu yener.

Verse 25

Çünkü Tanrıya el kaldırmış,Her Şeye Gücü Yetene meydan okumuş,

Verse 26

Kalın, yumrulu kalkanıylaOna inatla saldırmıştı.

Verse 27

"Yüzü semirdiği,Göbeği yağ bağladığı halde,

Verse 28

Yıkılmış kentlerde,Taş yığınına dönmüş oturulmaz evlerde oturacak,

Verse 29

Zengin olmayacak, serveti tükenecek,Malları ülkeye yayılmayacaktır.

Verse 30

Karanlıktan kaçamayacak,Filizlerini alev kurutacak,Tanrının ağzından çıkan solukla yok olacaktır.

Verse 31

Boş şeye güvenerek kendini aldatmasın,Çünkü ödülü boşluk olacaktır.

Verse 32

Gününden önce işi tamamlanacak,Dalı yeşermeyecektir.

Verse 33

Asma gibi koruğunu dökecek,Zeytin ağacı gibi çiçeğini dağıtacaktır.

Verse 34

Çünkü tanrısızlar sürüsü kısır olur,Rüşvetçilerin çadırlarını ateş yakıp yok eder.

Verse 35

Fesada gebe kalıp kötülük doğururlar,İçleri yalan doludur."