Verse 1
Eyüp anlatmaya devam etti:
Verse 2
"Hakkımı elimden alan Tanrının varlığı hakkı için,Bana acı çektiren Her Şeye Gücü Yetenin hakkı için,
Verse 3
İçimde yaşam belirtisi olduğu sürece,Tanrının soluğu burnumda olduğu sürece,
Verse 4
Ağzımdan kötü söz çıkmayacak,Dilimden yalan dökülmeyecek.
Verse 5
Size asla hak vermeyecek,Son soluğumu verene dek suçsuz olduğumu söyleyeceğim.
Verse 6
Doğruluğuma sarılacak, onu bırakmayacağım,Yaşadığım sürece vicdanım beni suçlamayacak.
Verse 7
"Düşmanlarım kötüler gibi,Bana saldıranlar haksızlar gibi cezalandırılsın.
Verse 8
Tanrısız insanın umudu nedirTanrı onu yok ettiğinde, canını aldığında?
Verse 9
Başına sıkıntı geldiğinde,Tanrı feryadını duyar mı?
Verse 10
Her Şeye Gücü Yetenden zevk alır mı?Her zaman Tanrıya yakarır mı?
Verse 11
"Tanrının gücünü size öğreteceğim,Her Şeye Gücü Yetenin tasarısını gizlemeyeceğim.
Verse 12
Aslında siz, hepiniz gördünüz bunu,Öyleyse ne diye boş boş konuşuyorsunuz?
Verse 13
"Kötünün Tanrıdan alacağı pay,Zorbanın Her Şeye Gücü Yetenden alacağı miras şudur:
Verse 14
Çocukları ne kadar çok olursa olsun, kılıçla öldürülecek,Soyu yeterince ekmek bulamayacaktır.
Verse 15
Sağ kalanlar hastalıktan ölüp gömülecek,Dul karıları ağlamayacaktır.
Verse 16
Kötü insan kum gibi gümüş yığsa,Yığınla giysi biriktirse,
Verse 17
Onun biriktirdiğini doğru insan giyecek,Gümüşü suçsuz paylaşacak.
Verse 18
Evini güve kozası gibi inşa eder,Bekçinin kurduğu çardak gibi.
Verse 19
Zengin olarak yatar, ama bu öyle sürmez,Gözlerini açtığında hepsi yok olup gitmiştir.
Verse 20
Dehşet onu sel gibi basar,Kasırga gece kapar götürür.
Verse 21
Doğu rüzgarı onu uçurup götürür,Yerinden silip süpürür.
Verse 22
Acımasızca üzerine eser,Elinden kaçmaya çalışırken.
Verse 23
Onunla alay ederek el çırpar,Yerinden ıslık çalar." sözleridir.