Verse 1

"Dağ keçilerinin ne zaman doğurduğunu biliyor musun?Geyiklerin yavruladığı zamanı sen mi gözlüyorsun?

Verse 2

Sen mi sayıyorsun doğuruncaya dek geçirdikleri ayları?Doğurdukları zamanı biliyor musun?

Verse 3

Çöküp yavrularını doğurur,Kurtulurlar sancılarından.

Verse 4

Güçlenir, kırda büyür yavrular,Gider, bir daha dönmezler.

Verse 5

"Kim yaban eşeğini başı boş gönderdi,Kim bağlarını çözdü?

Verse 6

Yurt olarak ona bozkırı,Barınak olarak tuzlayı verdim.

Verse 7

Kentteki kargaşaya güler o,Sürücünün bağırdığını duymaz.

Verse 8

Otlamak için tepeleri dolaşır,Yeşillik arar.

Verse 9

"Yaban öküzü sana kulluk etmek ister mi?Geceyi senin yemliğinin yanında geçirir mi?

Verse 10

Sabanla yarık açsın diye ona bağ vurabilir misin?Arkanda, ovalarda tırmık çeker mi?

Verse 11

Çok güçlü diye ona bel bağlayabilir misin?Ağır işini ona bırakabilir misin?

Verse 12

Ekinini getireceğine,Buğdayını harman yerinde toplayacağına güvenir misin?

Verse 13

"Devekuşunun kanatları sevinçle dalgalanır,Ama leyleğin kanatları ve tüyleriyle kıyaslanamaz.

Verse 14

Devekuşu yumurtalarını yere bırakır,Onları kumda ısıtır,

Verse 15

Ayak altında ezilebileceklerini,Yabanıl hayvanlarca çiğnenebileceklerini düşünmez.

Verse 16

Yavrularına sert davranır, kendinin değilmiş gibi,Çektiği zahmetin boşa gideceğine üzülmez.

Verse 17

Çünkü Tanrı ona bilgelik bağışlamamış,Anlayıştan pay vermemiştir.

Verse 18

Yine de koşmak için kabarıncaAta ve binicisine güler.

Verse 19

"Sen mi ata güç verdin,Dalgalanan yeleyi boynuna giydirdin?

Verse 20

Sen misin onu çekirge gibi sıçratan,Gururlu kişnemesiyle korku saçtıran?

Verse 21

Ayakları toprağı şiddetle eşer,Gücünden ötürü sevinçle coşar,Savaşçının üstüne yürür.

Verse 22

Korkuya güler, hiçbir şeyden yılmaz,Kılıç önünde geri adım atmaz.

Verse 23

Ok kılıfı, parıldayan mızrak ve palaÜzerinde takırdar atın.

Verse 24

Coşku ve heyecanla uzaklıkları yutar,Boru çalınca duramaz yerinde.

Verse 25

Boru çaldıkça, 'Hi!' diye kişner,Savaş kokusunu, komutanların gürleyen sesini,Savaş çığlıklarını uzaklardan duyar.

Verse 26

"Atmaca senin bilgeliğinle mi süzülüyor,Kanatlarını güneye doğru açıyor?

Verse 27

Kartal senin buyruğunla mı yükseliyor,Yuvasını yükseklere kuruyor?

Verse 28

Uçurum kenarlarında konaklıyor,Sivri kayalar onun kalesi.

Verse 29

Oradan gözetliyor yiyeceğini,Gözleri avını uzaktan seçiyor.

Verse 30

Onun yavruları kanla beslenir,Leşler neredeyse, o da oradadır."