Verse 1

Temanlı Elifaz şöyle yanıtladı:

Verse 2

"Biri sana bir şey söylemeye çalışsa gücenir misin?Kim konuşmadan durabilir?

Verse 3

Evet, pek çoklarına sen ders verdin,Zayıf elleri güçlendirdin,

Verse 4

Tökezleyeni senin sözlerin ayakta tuttu,Titreyen dizleri sen pekiştirdin.

Verse 5

Ama şimdi senin başına gelince gücüne gidiyor,Sana dokununca yılgınlığa düşüyorsun.

Verse 6

Senin güvendiğin Tanrıdan korkun değil mi,Umudun kusursuz yaşamında değil mi?

Verse 7

"Düşün biraz: Hangi suçsuz yok oldu,Nerede doğrular yıkıma uğradı?

Verse 8

Benim gördüğüm kadarıyla, fesat sürenler,Kötülük tohumu ekenler ektiklerini biçiyor.

Verse 9

Tanrının soluğuyla yok oluyor,Öfkesinin rüzgarıyla tükeniyorlar.

Verse 10

Aslanın kükremesi, homurtusu kesildi,Dişleri kırıldı genç aslanların.

Verse 11

Aslan av bulamadığı için yok oluyor,Dişi aslanın yavruları dağılıyor.

Verse 12

"Bir söz gizlice erişti bana,Fısıltısı kulağıma ulaştı.

Verse 13

Gece rüyaların doğurduğu düşünceler içinde,İnsanları ağır uyku bastığı zaman,

Verse 14

Beni dehşet ve titreme aldı,Bütün kemiklerimi sarstı.

Verse 15

Önümden bir ruh geçti,Tüylerim ürperdi.

Verse 16

Durdu, ama ne olduğunu seçemedim.Bir suret duruyordu gözümün önünde,Çıt çıkmazken bir ses duydum:

Verse 17

'Tanrı karşısında insan doğru olabilir mi?Kendisini yaratanın karşısında temiz çıkabilir mi?

Verse 18

Bakın, Tanrı kullarına güvenmez,Meleklerinde hata bulur da,

Verse 19

Çamur evlerde oturanlara,Mayası toprak olanlara,Güveden kolay ezilenlere mi güvenir?

Verse 20

Ömürleri sabahtan akşama varmaz,Kimse farkına varmadan sonsuza dek yok olurlar.

Verse 21

İçlerindeki çadır ipleri çekilince,Bilgelikten yoksun olarak ölüp giderler.'