Vers 49

"Her gün tapınakta, yanıbaşınızda öğretiyordum, beni tutuklamadınız. Ama bu, Kutsal Yazılar yerine gelsin diye oldu."

Refererte vers

  • Matt 26:54 : 54 Ama böyle olması gerektiğini bildiren Kutsal Yazılar o zaman nasıl yerine gelir?"
  • Matt 26:56 : 56 Ama bütün bunlar, peygamberlerin yazdıkları yerine gelsin diye oldu." O zaman öğrencilerin hepsi Onu bırakıp kaçtı.
  • Matt 1:22 : 22 Bütün bunlar, Rabbin peygamber aracılığıyla bildirdiği şu söz yerine gelsin diye oldu:
  • Mark 12:35 : 35 İsa tapınakta öğretirken şunu sordu: "Nasıl oluyor da din bilginleri, 'Mesih, Davutun Oğludur' diyorlar?
  • Luke 22:37 : 37 Size şunu söyleyeyim, yazılmış olan şu sözün yaşamımda yerine gelmesi gerekiyor: 'O, suçlularla bir sayıldı.' Gerçekten de benimle ilgili yazılmış olanlar yerine gelmektedir."
  • Luke 24:44-45 : 44 Sonra onlara şöyle dedi: "Daha sizlerle birlikteyken, 'Musanın Yasasında, peygamberlerin yazılarında ve Mezmurlarda benimle ilgili yazılmış olanların tümünün gerçekleşmesi gerektir' demiştim." 45 Bundan sonra Kutsal Yazıları anlayabilmeleri için zihinlerini açtı.
  • John 8:2 : 2 Ertesi sabah erkenden yine tapınağa döndü. Bütün halk Onun yanına geliyordu. O da oturup onlara öğretmeye başladı.
  • John 18:20 : 20 İsa onu şöyle yanıtladı: "Ben söylediklerimi dünyaya açıkça söyledim. Her zaman bütün Yahudilerin toplandıkları havralarda ve tapınakta öğrettim. Gizli hiçbir şey söylemedim.
  • John 8:12 : 12 İsa yine halka seslenip şöyle dedi: "Ben dünyanın ışığıyım. Benim ardımdan gelen, asla karanlıkta yürümez, yaşam ışığına sahip olur."
  • John 10:23 : 23 İsa tapınağın avlusunda, Süleymanın Eyvanında yürüyordu.
  • John 7:28-30 : 28 O sırada tapınakta öğreten İsa yüksek sesle şöyle dedi: "Hem beni tanıyorsunuz, hem de nereden olduğumu biliyorsunuz! Ben kendiliğimden gelmedim. Beni gönderen gerçektir. Onu siz tanımıyorsunuz. 29 Ben Onu tanırım. Çünkü ben Ondanım, beni O gönderdi." 30 Bunun üzerine Onu yakalamak istediler, ama kimse Ona el sürmedi. Çünkü Onun saati henüz gelmemişti.
  • John 7:37 : 37 Bayramın son ve en önemli günü İsa ayağa kalktı, yüksek sesle şöyle dedi: "Bir kimse susamışsa bana gelsin, içsin.
  • Luke 24:25-27 : 25 İsa onlara, "Sizi akılsızlar! Peygamberlerin bütün söylediklerine inanmakta ağır davranan kişiler! 26 Mesihin bu acıları çekmesi ve yüceliğine kavuşması gerekli değil miydi?" dedi. 27 Sonra Musanın ve bütün peygamberlerin yazılarından başlayarak, Kutsal Yazıların hepsinde kendisiyle ilgili olanları onlara açıkladı.
  • Luke 19:47-20:2 : 47 İsa her gün tapınakta öğretiyordu. Başkâhinler, din bilginleri ve halkın ileri gelenleri ise O'nu yok etmek istiyor, ama bunu nasıl yapacaklarını bilemiyorlardı. Çünkü bütün halk O'nu can kulağıyla dinliyordu. 1 O günlerden birinde, İsa tapınakta halka öğretip Müjdeyi duyururken, başkâhinler ve din bilginleri, ileri gelenlerle birlikte çıkageldiler. 2 Ona, "Söyle bize, bunları hangi yetkiyle yapıyorsun? Bu yetkiyi sana kim verdi?" diye sordular.
  • Luke 21:37-38 : 37 İsa gündüz tapınakta öğretiyor, geceleri ise kentten dışarı çıkıp Zeytin Dağında sabahlıyordu. 38 Sabah erkenden bütün halk O'nu tapınakta dinlemek için O'na akın ediyordu.
  • Matt 21:23-27 : 23 İsa tapınağa girmiş öğretiyordu. Bu sırada başkâhinler ve halkın ileri gelenleri Onun yanına gelerek, "Bunları hangi yetkiyle yapıyorsun, bu yetkiyi sana kim verdi?" diye sordular. 24 İsa onlara şu karşılığı verdi: "Ben de size bir soru soracağım. Bana yanıt verirseniz, ben de size bunları hangi yetkiyle yaptığımı söylerim. 25 Yahyanın vaftiz etme yetkisi nereden geldi, Tanrıdan mı, insanlardan mı?" Bunu aralarında şöyle tartışmaya başladılar: " 'Tanrıdan' dersek, bize, 'Öyleyse ona niçin inanmadınız?' diyecek. 26 Yok eğer 'İnsanlardan' dersek... Halkın tepkisinden korkuyoruz. Çünkü herkes Yahyayı peygamber sayıyor." 27 İsaya, "Bilmiyoruz" diye yanıt verdiler. İsa, "Ben de size bunları hangi yetkiyle yaptığımı söylemeyeceğim" dedi.
  • Mark 11:15-18 : 15 Oradan Yeruşalime geldiler. İsa tapınağın avlusuna girerek oradaki alıcı ve satıcıları dışarı kovdu. Para bozanların masalarını, güvercin satanların sehpalarını devirdi. 16 Yük taşıyan hiç kimsenin tapınağın avlusundan geçmesine izin vermedi. 17 Halka öğretirken şunları söyledi: " 'Evime, bütün ulusların dua evi denecek' diye yazılmamış mı? Ama siz onu haydut inine çevirdiniz." 18 Başkâhinler ve din bilginleri bunu duyunca İsayı yok etmek için bir yol aramaya başladılar. Ondan korkuyorlardı. Çünkü bütün halk Onun öğretisine hayrandı.
  • Mark 11:27 : 27 Yine Yeruşalime geldiler. İsa tapınakta gezinirken başkâhinler, din bilginleri ve ileri gelenler Onun yanına gelip, "Bunları hangi yetkiyle yapıyorsun, bunları yapma yetkisini sana kim verdi?" diye sordular.
  • Ps 22:1-9 : 1 Tanrım, Tanrım, beni neden terk ettin?Niçin bana yardım etmekten,Haykırışıma kulak vermekten uzak duruyorsun? 2 Ey Tanrım, gündüz sesleniyorum, yanıt vermiyorsun,Gece sesleniyorum, yine rahat yok bana. 3 Oysa sen kutsalsın,İsrailin övgüleri üzerine taht kuran sensin. 4 Sana güvendiler atalarımız,Sana dayandılar, onları kurtardın. 5 Sana yakarıp kurtuldular,Sana güvendiler, aldanmadılar. 6 Ama ben insan değil, toprak kurduyum,İnsanlar beni küçümsüyor, halk hor görüyor. 7 Beni gören herkes alay ediyor,Sırıtıp baş sallayarak diyorlar ki, 8 "Sırtını RABbe dayadı, kurtarsın bakalım onu,Madem onu seviyor, yardım etsin!" 9 Oysa beni ana rahminden çıkaran,Ana kucağındayken sana güvenmeyi öğreten sensin. 10 Doğuşumdan beri sana teslim edildim,Ana rahminden beri Tanrım sensin. 11 Benden uzak durma! Çünkü sıkıntı yanıbaşımda,Yardım edecek kimse yok. 12 Boğalar kuşatıyor beni,Azgın Başan boğaları sarıyor çevremi. 13 Kükreyerek avını parçalayan aslanlar gibiAğızlarını açıyorlar bana. 14 Su gibi dökülüyorum,Bütün kemiklerim oynaklarından çıkıyor;Yüreğim balmumu gibi içimde eriyor. 15 Gücüm çömlek parçası gibi kurudu,Dilim damağıma yapışıyor;Beni ölüm toprağına yatırdın. 16 Köpekler kuşatıyor beni,Kötüler sürüsü çevremi sarıyor,Ellerimi, ayaklarımı deliyorlar. 17 Bütün kemiklerimi sayar oldum,Gözlerini dikmiş, bana bakıyorlar. 18 Giysilerimi aralarında paylaşıyor,Elbisem için kura çekiyorlar. 19 Ama sen, ya RAB, uzak durma;Ey gücüm benim, yardımıma koş! 20 Canımı kılıçtan,Biricik hayatımı köpeğin pençesinden kurtar! 21 Kurtar beni aslanın ağzından,Yaban öküzlerinin boynuzundan.Yanıt ver bana! 22 Adını kardeşlerime duyurayım,Topluluğun ortasında sana övgüler sunayım: 23 Ey sizler, RABden korkanlar, Ona övgüler sunun!Ey Yakup soyu, Onu yüceltin!Ey İsrail soyu, Ona saygı gösterin! 24 Çünkü O mazlumun çektiği sıkıntıyı hafife almadı,Ondan tiksinmedi, yüz çevirmedi;Kendisini yardıma çağırdığında ona kulak verdi. 25 Övgü konum sen olacaksın büyük toplulukta,Senden korkanların önünde yerine getireceğim adaklarımı. 26 Yoksullar yiyip doyacak,RABbe yönelenler Ona övgü sunacak.Sonsuza dek ömrünüz tükenmesin! 27 Yeryüzünün dört bucağı anımsayıp RABbe dönecek,Ulusların bütün soyları Onun önünde yere kapanacak. 28 Çünkü egemenlik RABbindir,Ulusları O yönetir. 29 Yeryüzündeki bütün zenginler doyacakVe Onun önünde yere kapanacak,Toprağa gidenler,Ölümlerine engel olamayanlar,Eğilecekler Onun önünde. 30 Gelecek kuşaklar Ona kulluk edecek,Rab yeni kuşaklara anlatılacak. 31 O'nun kurtarışını,"Rab yaptı bunları" diyerek,Henüz doğmamış bir halka duyuracaklar.
  • Isa 53:1-9 : 1 Verdiğimiz habere kim inandı?RABbin gücü kime açıklandı? 2 O RABbin önünde bir fidan gibi,Kurak yerdeki kök gibi büyüdü.Bakılacak biçimden, güzellikten yoksundu.Gönlümüzü çeken bir görünüşü de yoktu. 3 İnsanlarca hor görüldü,Yapayalnız bırakıldı.Acılar adamıydı, hastalığı yakından tanıdı.İnsanların yüz çevirdiği biri gibi hor görüldü,Ona değer vermedik. 4 Aslında hastalıklarımızı o üstlendi,Acılarımızı o yüklendi.Bizse Tanrı tarafından cezalandırıldığını,Vurulup ezildiğini sandık. 5 Oysa, bizim isyanlarımız yüzünden onun bedeni deşildi,Bizim suçlarımız yüzünden o eziyet çekti.Esenliğimiz için gerekli olan cezaOna verildi.Bizler onun yaralarıyla şifa bulduk. 6 Hepimiz koyun gibi yoldan sapmıştık,Her birimiz kendi yoluna döndü.Yine de RAB hepimizin cezasını ona yükledi. 7 O baskı görüp eziyet çektiyse deAğzını açmadı.Kesime götürülen kuzu gibi,Kırkıcıların önünde sessizce duran koyun gibiAçmadı ağzını. 8 Acımasızca yargılanıp ölüme götürüldü.Halkımın isyanı ve hak ettiği ceza yüzündenYaşayanlar diyarından atıldı.Onun kuşağından bunu düşünen oldu mu? 9 Şiddete başvurmadığı,Ağzından hileli söz çıkmadığı halde,Ona kötülerin yanında bir mezar verildi,Ama öldüğünde zenginin yanındaydı. 10 Ne var ki, RAB onun ezilmesini uygun gördü,Acı çekmesini istedi.Canını suç sunusu olarak sunarsaSoyundan gelenleri görecek ve günleri uzayacak.RABbin istemi onun aracılığıyla gerçekleşecek. 11 Canını feda ettiği içinGördükleriyle hoşnut olacak.RABbin doğru kulu, kendisini kabul eden birçoklarını aklayacak.Çünkü onların suçlarını o üstlendi. 12 Bundan dolayı ona ünlüler arasında bir pay vereceğim,Ganimeti güçlülerle paylaşacak.Çünkü canını feda etti, başkaldıranlarla bir sayıldı.Pek çoklarının günahını o üzerine aldı,Başkaldıranlar için de yalvardı.
  • Dan 9:24-26 : 24 "Başkaldırıyı ortadan kaldırmak, günaha son vermek, suçu bağışlatmak, sonsuza dek kalıcı doğruluğu sağlamak, görüm ve peygamberliği mühürlemek, En Kutsalı meshetmek için senin halkına ve kutsal kentine yetmiş hafta kadar zaman saptanmıştır. geldiği sanılıyor. 25 "Şunu bil ve anla: Yeruşalimi yeniden kurmak için buyruğun verilmesinden, meshedilmiş olan önderin gelişine dek yedi hafta geçecek. Altmış iki hafta içinde Yeruşalim yeniden sokaklarla, hendeklerle kurulacak. Ancak bu sıkıntılı zamanlarda olacak. 26 Bu altmış iki hafta sonunda meshedilmiş olan öldürülecek ve onu destekleyen olmayacak. Gelecek önderin halkı, kenti ve kutsal yeri yerle bir edecek. Sonu tufanla olacak: Savaş sona dek sürecek. Yıkımların da olacağı kararlaştırıldı.
  • Ps 69:1-9 : 1 Kurtar beni, ey Tanrı,Sular boyuma ulaştı. 2 Dipsiz batağa gömülüyorum,Basacak yer yok.Derin sulara battım,Sellere kapıldım. 3 Tükendim feryat etmekten,Boğazım kurudu;Gözlerimin feri sönüyorTanrımı beklemekten. 4 Yok yere benden nefret edenlerSaçlarımdan daha çok.Kalabalıktır canıma kasteden haksız düşmanlarım.Çalmadığım malı nasıl geri verebilirim? 5 Akılsızlığımı biliyorsun, ey Tanrı,Suçlarım senden gizli değil. 6 Ya Rab, Her Şeye Egemen RAB,Utanmasın sana umut bağlayanlar benim yüzümden!Ey İsrailin Tanrısı,Benim yüzümden sana yönelenler rezil olmasın! 7 Senin uğruna hakarete katlandım,Utanç kapladı yüzümü. 8 Kardeşlerime yabancı,Annemin öz oğullarına uzak kaldım. 9 Çünkü evin için gösterdiğim gayret beni yiyip bitirdi,Sana edilen hakaretlere ben uğradım. 10 Oruç tutup ağlayınca,Yine hakarete uğradım. 11 Çula büründüğüm zamanAlay konusu oldum. 12 Kent kapısında oturanlar beni çekiştiriyor,Sarhoşların türküsü oldum. 13 Ama benim duam sanadır, ya RAB.Ey Tanrı, sevginin bolluğuyla,Güvenilir kurtarışınla uygun gördüğündeYanıtla beni. 14 Beni çamurdan kurtar,İzin verme batmama;Benden nefret edenlerden,Derin sulardan kurtulayım. 15 Seller beni sürüklemesin,Engin beni yutmasın,Ölüm çukuru ağzını üstüme kapamasın. 16 Yanıt ver bana, ya RAB,Çünkü sevgin iyidir.Yüzünü çevir bana büyük merhametinle! 17 Kulundan yüzünü gizleme,Çünkü sıkıntıdayım, hemen yanıtla beni! 18 Yaklaş bana, kurtar canımı,Al başımdan düşmanlarımı. 19 Bana nasıl hakaret edildiğini,Utandığımı, rezil olduğumu biliyorsun;Düşmanlarımın hepsi senin önünde. 20 Hakaret kalbimi kırdı, dertliyim,Acılarımı paylaşacak birini bekledim, çıkmadı,Avutacak birini aradım, bulamadım. 21 Yiyeceğime zehir kattılar,Sirke içirdiler susadığımda. 22 Önlerindeki sofra tuzak olsun onlara,Yandaşları için kapan olsun! 23 Gözleri kararsın, göremesinler!Bellerini hep bükük tut! 24 Gazabını yağdır üzerlerine,Öfkenin ateşi yapışsın yakalarına! 25 Issız kalsın konakları,Çadırlarında oturan olmasın! 26 Çünkü senin vurduğun insanlara zulmediyor,Yaraladığın insanların acısını konuşuyorlar. 27 Ceza yağdır başlarına,Senin tarafından aklanmasınlar! 28 Yaşam kitabından silinsin adları,Doğrularla yan yana yazılmasınlar! 29 Bense ezilmiş ve kederliyim,Senin kurtarışın, ey Tanrı, bana bir kale olsun! 30 Tanrının adını ezgilerle öveceğim,Şükranlarımla Onu yücelteceğim. 31 RABbi bir öküzden,Boynuzlu, tırnaklı bir boğadanDaha çok hoşnut eder bu. 32 Mazlumlar bunu görünce sevinsin,Ey Tanrıya yönelen sizler, yüreğiniz canlansın. 33 Çünkü RAB yoksulları işitir,Kendi tutsak halkını hor görmez. 34 Ona övgüler sunun, ey yer, gök,Denizler ve onlardaki bütün canlılar! 35 Çünkü Tanrı Siyonu kurtaracak,Yahuda kentlerini onaracak;Halk oraya yerleşip sahibi olacak. 36 Kullarının çocukları orayı miras alacak,O'nun adını sevenler orada oturacak.