Verse 1
Oğlum, eğer birine kefil oldunsa,Onun borcunu yüklendinse,
Verse 2
Düştünse tuzağa kendi sözlerinle,Ağzının sözleriyle yakalandınsa,
Verse 3
O kişinin eline düştün demektir.Oğlum, şunu yap ve kendini kurtar:Git, yere kapan onun önünde,Ona yalvar yakar.
Verse 4
Gözlerine uyku girmesin,Ağırlaşmasın göz kapakların.
Verse 5
Avcının elinden ceylan gibi,Kuşbazın elinden kuş gibi kurtar kendini.
Verse 6
Ey tembel kişi, git, karıncalara bak,Onların yaşamından bilgelik öğren.
Verse 7
Başkanları, önderleri ya da yöneticileri olmadığı halde,
Verse 8
Yazın erzaklarını biriktirirler,Yiyeceklerini toplarlar biçim mevsiminde.
Verse 9
Ne zamana dek yatacaksın, ey tembel kişi?Ne zaman kalkacaksın uykundan?
Verse 10
"Biraz kestireyim, biraz uyuklayayım,Ellerimi kavuşturup şöyle bir uyuyayım" demeye kalmadan,
Verse 11
Yokluk bir haydut gibi,Yoksulluk bir akıncı gibi gelir üzerine.
Verse 12
Ağzında yalanla dolaşan kişi,Soysuz ve fesatçıdır.
Verse 13
Göz kırpar, bir sürü ayak oyunu,El kol hareketleri yapar,
Verse 14
Ahlaksız yüreğinde kötülük tasarlar,Çekişmeler yaratır durmadan.
Verse 15
Bu yüzden ansızın yıkıma uğrayacak,Birdenbire çaresizce yok olacak.
Verse 16
RABbin nefret ettiği altı şey,İğrendiği yedi şey vardır:
Verse 17
Gururlu gözler,Yalancı dil,Suçsuz kanı döken eller,
Verse 18
Düzenbaz yürek,Kötülüğe seğirten ayaklar,
Verse 19
Yalan soluyan yalancı tanıkVe kardeşler arasında çekişme yaratan kişi.
Verse 20
Oğlum, babanın buyruklarına uy,Annenin öğrettiklerinden ayrılma.
Verse 21
Bunlar sürekli yüreğinin bağı olsun,Tak onları boynuna.
Verse 22
Yolunda sana rehber olacak,Seni koruyacaklar yattığın zaman;Söyleşecekler seninle uyandığında.
Verse 23
Bu buyruklar sana çıra,Öğretilenler ışıktır.Eğitici uyarılar yaşam yolunu gösterir.
Verse 24
Seni kötü kadından,Başka birinin karısının yaltaklanan dilindenKoruyacak olan bunlardır.
Verse 25
Böyle kadınların güzelliği seni ayartmasın,Bakışları seni tutsak etmesin.
Verse 26
Çünkü fahişe yüzünden insan bir lokma ekmeğe muhtaç kalır,Başkasının karısıyla yatmak da kişinin canına mal olur. kalır" ya da "Çünkü fahişenin ücreti ancak bir somun ekmektir".
Verse 27
İnsan koynuna ateş alır da,Giysisi yanmaz mı?
Verse 28
Korlar üzerinde yürür de,Ayakları kavrulmaz mı?
Verse 29
Başkasının karısıyla yatan adamın durumu budur.Böyle bir ilişkiye giren cezasız kalmaz.
Verse 30
Aç hırsız karnını doyurmak için çalıyorsa,Kimse onu hor görmez.
Verse 31
Ama yakalanırsa, çaldığının yedi katını ödemek zorunda;Varını yoğunu vermek anlamına gelse bile.
Verse 32
Zina eden adam sağduyudan yoksundur.Yaptıklarıyla kendini yok eder.
Verse 33
Payına düşen dayak ve onursuzluktur,Asla kurtulamaz utançtan.
Verse 34
Çünkü kıskançlık kocanın öfkesini azdırır,Öç alırken acımasız olur.
Verse 35
Hiçbir fidye kabul etmez,Gönlünü alamazsın armağanların çokluğuyla.