Verse 1

Bilgelik çağırıyor,Akıl sesini yükseltiyor.

Verse 2

Yol kenarındaki tepelerin başında,Yolların birleştiği yerde duruyor o.

Verse 3

Kentin girişinde, kapıların yanında,Sesini yükseltiyor:

Verse 4

"Ey insanlar, size sesleniyorum,Çağrım insan soyunadır!

Verse 5

Ey bön kişiler, ihtiyatlı olmayı öğrenin;Sağduyulu olmayı öğrenin, ey akılsızlar!

Verse 6

Söylediğim yetkin sözleri dinleyin,Ağzımı doğruları söylemek için açarım.

Verse 7

Ağzım gerçeği duyurur,Çünkü dudaklarım kötülükten iğrenir.

Verse 8

Ağzımdan çıkan her söz doğrudur,Yoktur eğri ya da sapık olanı.

Verse 9

Apaçıktır hepsi anlayana,Bilgiye erişen, doğruluğunu bilir onların.

Verse 10

Gümüş yerine terbiyeyi,Saf altın yerine bilgiyi edinin.

Verse 11

Çünkü bilgelik mücevherden değerlidir,Dilediğin hiçbir şey onunla kıyaslanamaz.

Verse 12

Ben bilgelik olarak ihtiyatı kendime konut edindim.Bilgi ve sağgörü bendedir.

Verse 13

RABden korkmak kötülükten nefret etmek demektir.Kibirden, küstahlıktan,Kötü yoldan, sapık ağızdan nefret ederim.

Verse 14

Öğüt ve sağlam karar bana özgüdür.Akıl ve güç kaynağı benim.

Verse 15

Krallar sayemde egemenlik sürer,Hükümdarlar adil kurallar koyar.

Verse 16

Önderler, adaletle yöneten soylularSayemde yönetirler.

Verse 17

Beni sevenleri ben de severim,Gayretle arayan beni bulur.

Verse 18

Zenginlik ve onur,Kalıcı değerler ve bolluk bendedir.

Verse 19

Meyvem altından, saf altından,Ürünüm seçme gümüşten daha iyidir.

Verse 20

Doğruluk yolunda,Adaletin izinden yürürüm.

Verse 21

Böylelikle, beni sevenleri servet sahibi yapar,Hazinelerini doldururum.

Verse 22

RAB yaratma işine başladığındaİlk beni yarattı,

Verse 23

Dünya var olmadan önce,Ta başlangıçta, öncesizlikte yerimi aldım.

Verse 24

Enginler yokken,Suları bol pınarlar yokken doğdum ben.

Verse 25

Dağlar daha oluşmadan,Tepeler belirmeden,RAB dünyayı, kırlarıVe dünyadaki toprağın zerresini yaratmadan doğdum.

Verse 27

RAB gökleri yerine koyduğunda oradaydım,Engin denizleri ufukla çevirdiğinde,

Verse 28

Bulutları oluşturduğunda,Denizin kaynaklarını güçlendirdiğinde,

Verse 29

Sular buyruğundan öte geçmesinler diyeDenize sınır çizdiğinde,Dünyanın temellerini pekiştirdiğinde,

Verse 30

Baş mimar olarak Onun yanındaydım.Gün be gün sevinçle dolup taştım,Huzurunda hep coştum.

Verse 31

Onun dünyası mutluluğum,İnsanları sevincimdi.

Verse 32

Çocuklarım, şimdi beni dinleyin:Yolumu izleyenlere ne mutlu!

Verse 33

Uyarılarımı dinleyin ve bilge kişiler olun,Görmezlikten gelmeyin onları.

Verse 34

Beni dinleyen,Her gün kapımı gözleyen,Kapımın eşiğinden ayrılmayan kişiye ne mutlu!

Verse 35

Çünkü beni bulan yaşam bulurVe RABbin beğenisini kazanır.

Verse 36

Beni gözardı edense kendine zarar verir,Benden nefret eden, ölümü seviyor demektir."