Verse 1
Ne mutlu o insana ki, kötülerin öğüdüyle yürümez,Günahkârların yolunda durmaz,Alaycıların arasında oturmaz.
Verse 2
Ancak zevkini RABbin Yasasından alırVe gece gündüz onun üzerinde derin derin düşünür.
Verse 3
Böylesi akarsu kıyılarına dikilmiş ağaca benzer,Meyvesini mevsiminde verir,Yaprağı hiç solmaz.Yaptığı her işi başarır.
Verse 4
Kötüler böyle değil,Rüzgarın savurduğu saman çöpüne benzerler.
Verse 5
Bu yüzden yargılanınca aklanamaz,Doğrular topluluğunda yer bulamaz günahkârlar.
Verse 6
Çünkü RAB doğruların yolunu gözetir,Kötülerin yolu ise ölüme götürür.