Verse 1
Kurtar beni, ya RAB, sadık kulun kalmadı,Güvenilir insanlar yok oldu.
Verse 2
Herkes birbirine yalan söylüyor,Dalkavukluk, ikiyüzlülük ediyor.
Verse 3
Sustursun RAB dalkavukların ağzını,Büyüklenen dilleri.
Verse 4
Onlar ki, "Dilimizle kazanırız,Dudaklarımız emrimizde,Kim bize efendilik edebilir?" derler.
Verse 5
"Şimdi kalkacağım" diyor RAB,"Çünkü mazlumlar eziliyor,Yoksullar inliyor,Özledikleri kurtuluşu vereceğim onlara."
Verse 6
RABbin sözleri pak sözlerdir;Toprak ocakta eritilmiş,Yedi kez arıtılmış gümüşe benzer.
Verse 7
Sen onları koru, ya RAB,Bu kötü kuşaktan hep uzak tut!
Verse 8
İnsanlar arasında alçaklık rağbet görünce,Kötüler her yanda dolaşır oldu.