Verse 1

Ey bütün halklar, dinleyin!Kulak verin hepiniz, ey dünyada yaşayanlar,

Verse 2

Halk çocukları, bey çocukları,Zenginler, yoksullar!

Verse 3

Bilgelik dökülecek ağzımdan,Anlayış sağlayacak içimdeki düşünceler,

Verse 4

Kulak vereceğim özdeyişlere,Lirle yorumlayacağım bilmecemi.

Verse 5

Niçin korkayım kötü günlerdeNiyeti bozuk düşmanlarım çevremi sarınca?

Verse 6

Onlar varlıklarına güvenir,Büyük servetleriyle böbürlenirler.

Verse 7

Kimse kimsenin hayatının bedelini ödeyemez,Tanrıya fidye veremez.

Verse 8

Çünkü hayatın fidyesi büyüktür,Kimse ödemeye yeltenmemeli.

Verse 9

Böyle olmasa,Sonsuza dek yaşar insan,Mezar yüzü görmez.

Verse 10

Kuşkusuz herkes biliyor bilgelerin öldüğünü,Aptallarla budalaların yok olduğunu.Mallarını başkalarına bırakıyorlar.

Verse 11

Mezarları, sonsuza dek evleri,Kuşaklar boyu konutları olacak,Topraklarına kendi adlarını verseler bile. evleri, kuşaklar boyu konutları olacak", Masoretik metin " 'Evlerimiz sonsuza dek kalacak' diye düşünüyorlar".

Verse 12

Bütün gösterişine karşın geçicidir insan,Ölüp giden hayvanlar gibi.

Verse 13

Budalaların yolu,Onların sözünü onaylayanların sonu budur.

Verse 14

Sürü gibi ölüler diyarına sürülecekler,Ölüm güdecek onları.Tan ağarınca doğrular onlara egemen olacak,Cesetleri çürüyecek,Ölüler diyarı onlara konut olacak.

Verse 15

Ama Tanrı beniÖlüler diyarının pençesinden kurtaracakVe yanına alacak.

Verse 16

Korkma biri zenginleşirse,Evinin görkemi artarsa.

Verse 17

Çünkü ölünce hiçbir şey götüremez,Görkemi onunla mezara gitmez.

Verse 18

Yaşarken kendini mutlu saysa bile,Başarılı olunca övülse bile.

Verse 19

Atalarının kuşağına katılacak,Onlar ki asla ışık yüzü görmeyecekler.

Verse 20

Bütün gösterişine karşın anlayışsızdır insan,Ölüp giden hayvanlar gibi.