Verse 1
Ey Her Şeye Egemen RAB,Ne kadar severim konutunu!
Verse 2
Canım senin avlularını özlüyor,İçim çekiyor,Yüreğim, bütün varlığımSana, yaşayan Tanrıya sevinçle haykırıyor.
Verse 3
Kuşlar bile bir yuva,Kırlangıç, yavrularını koyacak bir yer bulduSenin sunaklarının yanında,Ey Her Şeye Egemen RAB, Kralım ve Tanrım!
Verse 4
Ne mutlu senin evinde oturanlara,Seni sürekli överler!
Verse 5
Ne mutlu gücünü senden alan insana!Aklı hep Siyonu ziyaret etmekte.
Verse 6
Baka Vadisinden geçerken,Pınar başına çevirirler orayı,İlk yağmurlar orayı berekete boğar.
Verse 7
Gittikçe güçlenir,Siyonda Tanrının huzuruna çıkarlar.
Verse 8
Ya RAB, Her Şeye Egemen Tanrı, duamı dinle,Kulak ver, ey Yakupun Tanrısı!
Verse 9
Ey Tanrı, kalkanımıza bak,Meshettiğin krala lütfet!
Verse 10
Senin avlularında bir gün,Başka yerdeki bin günden iyidir;Kötülerin çadırında yaşamaktansa,Tanrımın evinin eşiğinde durmayı yeğlerim.
Verse 11
Çünkü RAB Tanrı bir güneş, bir kalkandır.Lütuf ve yücelik sağlar;Dürüstçe yaşayanlardan hiçbir iyiliği esirgemez.
Verse 12
Ey Her Şeye Egemen RAB,Ne mutlu sana güvenen insana!