Verse 1

Ya RAB, bütün yüreğimle sana şükredeceğim,Yaptığın harikaların hepsini anlatacağım. yazılır.

Verse 2

Sende sevinç bulacak, coşacağım,Adını ilahilerle öveceğim, ey Yüceler Yücesi!

Verse 3

Düşmanlarım geri çekilirken,Sendeleyip ölüyorlar senin önünde.

Verse 4

Çünkü hakkımı, davamı sen savundun,Adil yargıç olarak tahta oturdun.

Verse 5

Ulusları azarladın, kötüleri yok ettin,Sonsuza dek adlarını sildin.

Verse 6

Yok olup gitti düşmanlar sonsuza dek,Kökünden söktün kentlerini,Anıları bile silinip gitti.

Verse 7

Oysa RAB sonsuza dek egemenlik sürer,Yargı için kurmuştur tahtını;

Verse 8

O yönetir doğrulukla dünyayı,O yargılar adaletle halkları.

Verse 9

RAB ezilenler için bir sığınak,Sıkıntılı günlerde bir kaledir.

Verse 10

Seni tanıyanlar sana güvenir,Çünkü sana yönelenleri hiç terk etmedin, ya RAB.

Verse 11

Siyonda oturan RABbi ilahilerle övün!Yaptıklarını halklar arasında duyurun!

Verse 12

Çünkü dökülen kanın hesabını soran anımsar,Ezilenlerin feryadını unutmaz.

Verse 13

Acı bana, ya RAB!Ey beni ölümün eşiğinden kurtaran,Benden nefret edenler yüzünden çektiğim sıkıntıya bak!

Verse 14

Öyle ki, övgüye değer işlerini anlatayım,Siyon Kentinin kapılarındaSağladığın kurtuluşla sevineyim.

Verse 15

Uluslar kendi kazdıkları kuyuya düştü,Ayakları gizledikleri ağa takıldı.

Verse 16

Adil yargılarıyla RAB kendini gösterdi,Kötüler kendi kurdukları tuzağa düştü.

Verse 17

Kötüler ölüler diyarına gidecek,Tanrıyı unutan bütün uluslar...

Verse 18

Ama yoksul büsbütün unutulmayacak,Mazlumun umudu sonsuza dek kırılmayacak.

Verse 19

Kalk, ya RAB! İnsan galip çıkmasın,Huzurunda yargılansın uluslar!

Verse 20

Onlara dehşet saç, ya RAB!Sadece insan olduklarını bilsin uluslar.