Süleymanın Ezgiler Ezgisi.

Beni dudaklarıyla öptükçe öpsün!Çünkü aşkın şaraptan daha tatlı.

Ne güzel kokuyor sürdüğün esans,Dökülmüş esans sanki adın,Kızlar bu yüzden seviyor seni.

Al götür beni, haydi koşalım! Kral beni odasına götürsün. Seninle coşup seviniriz,Aşkını şaraptan çok överiz. Ne kadar haklılar seni sevmekte!

Esmerim ben, ama güzelim,Ey Yeruşalim kızları!Kedarın çadırları gibi,Süleymanın çadır bezleri gibi kara.

Bakmayın esmer olduğuma,Güneş kararttı beni.Çünkü kızdılar bana erkek kardeşlerim,Bağlara bakmakla görevlendirdiler.Ama kendi bağıma bakmadım.

Ey sevgilim, söyle bana, sürünü nerede otlatıyorsun,Öğleyin nerede yatırıyorsun?Neden arkadaşlarının sürüleri yanındaYüzünü örten bir kadın durumuna düşeyim? gösterirdi.

Ey güzeller güzeli,Bilmiyorsan,Sürünün izine çık,Çobanların çadırları yanındaOğlaklarını otlat.

Firavunun arabalarına koşulu kısrağa benzetiyorum seni, aşkım benim!

Yanakların süslerle,Boynun gerdanlıklarla ne güzel!

Sana gümüş düğmelerle altın süsler yapacağız.

Kral divandayken,Hintsümbülümün güzel kokusu yayıldı.

Memelerim arasında yatanMür dolu bir kesedir benim için sevgilim;

Eyn-Gedi bağlarındaBir demet kına çiçeğidir benim için sevgilim.

Ah, ne güzelsin, aşkım, ah, ne güzel!Gözlerin tıpkı birer güvercin!

Ne yakışıklısın, sevgilim, ah, ne çekici!Yeşilliktir yatağımız.

Sedir ağaçlarıdır evimizin kirişleri,Tavanımızın tahtaları ardıçlar.