2. Samuel 2:1
Bundan sonra Davut RABbe, "Yahuda kentlerinden birine gideyim mi?" diye sordu. RAB, "Git" dedi. Davut, "Nereye gideyim?" diye sorunca, RAB, "Hevrona" diye karşılık verdi.
Bundan sonra Davut RABbe, "Yahuda kentlerinden birine gideyim mi?" diye sordu. RAB, "Git" dedi. Davut, "Nereye gideyim?" diye sorunca, RAB, "Hevrona" diye karşılık verdi.
Bu ayetler, anlam ve bağlama dayalı AI destekli anlamsal benzerlik ile bulunur. Sonuçlar zaman zaman beklenmedik bağlantılar içerebilir.
2Bunun üzerine Davut, iki eşiyle -Yizreelli Ahinoam ve Karmelli Navalın dulu Avigayille- birlikte oraya gitti.
3Aileleriyle birlikte adamlarını da götürdü. Hevrona bağlı kentlere yerleştiler.
2Davut RABbe, "Gidip şu Filistlilere saldırayım mı?" diye danıştı. RAB, "Git, Filistlilere saldır ve Keila Kentini kurtar" diye yanıtladı.
9Kral, "Esenlikle git" dedi. Ne var ki, Hevrona giden Avşalom bütün İsrail oymaklarına gizlice ulaklar göndererek şöyle dedi: "Boru sesini duyar duymaz, 'Avşalom Hevronda kral oldu' diyeceksiniz."
19Davut RABbe danıştı: "Filistlilere saldırayım mı? Onları elime teslim edecek misin?" RAB Davuta, "Saldır" dedi, "Onları kesinlikle eline teslim edeceğim."
10Davut Tanrıya danıştı: "Filistlilere saldırayım mı? Onları elime teslim edecek misin?" RAB, "Saldır" dedi, "Onları eline teslim edeceğim."
4Bunun üzerine Davut RABbe bir kez daha danıştı. RAB ona yine, "Kalk, Keilaya git! Çünkü Filistlileri senin eline ben teslim edeceğim" dedi.
1İsraillilerin tümü Hevronda bulunan Davuta gelip şöyle dediler: "Biz senin etin, kemiğiniz.
2Geçmişte Saul kralımızken, savaşta İsraile komuta eden sendin. Tanrın RAB sana, 'Halkım İsraili sen güdecek, onlara sen önder olacaksın' diye söz verdi."
3İsrailin bütün ileri gelenleri Hevrona, Kral Davutun yanına gelince, Davut RABbin önünde orada onlarla bir antlaşma yaptı. Onlar da RABbin Samuel aracılığıyla söylediği söz uyarınca, Davutu İsrail Kralı olarak meshettiler.
4Kral Davutla İsrailliler Yevus diye bilinen Yeruşalime saldırmak için yola çıktılar. Orada yaşayan Yevuslular
5Davuta, "Sen buraya giremezsin" dediler. Ne var ki, Davut Siyon Kalesini, Davut Kentini ele geçirdi.
6Davut, "Yevuslulara ilk saldıran kişi komutan ve önder olacak" demişti. İlk saldırıyı Seruya oğlu Yoav yaptı, böylece ordu komutanı oldu.
7Bundan sonra Davut kalede oturmaya başladı. Bunun için oraya "Davut Kenti" adı verildi.
1Davut binbaşılara, yüzbaşılara ve subaylarına danıştı.
2Sonra bütün İsrail topluluğuna şöyle seslendi: "Eğer onaylarsanız ve Tanrımız RABbin isteğiyse, İsrail ülkesinin her yanına yayılmış öbür soydaşlarımıza ve onlarla birlikte kendi kentlerinde ve otlaklarında yaşayan kâhinlerle Levililere haberciler gönderelim. Onlar da gelip bize katılsınlar.
1İsrailin bütün oymakları Hevronda bulunan Davuta gelip şöyle dediler: "Biz senin etin, kemiğiniz.
2Geçmişte Saul kralımızken, savaşta İsraile komuta eden sendin. RAB sana, 'Halkım İsraili sen güdecek, onlara sen önder olacaksın' diye söz verdi."
3İsrailin bütün ileri gelenleri Hevrona, Kral Davutun yanına gelince, kral RABbin önünde orada onlarla bir antlaşma yaptı. Onlar da Davutu İsrail Kralı olarak meshettiler.
18O gün Gad Davuta gitti. Ona, "Gidip Yevuslu Aravnanın harman yerinde RABbe bir sunak kur" dedi.
19Davut Gadın sözü uyarınca RABbin buyurduğu gibi gitti.
31Hevron'da oturanlara ve adamlarıyla birlikte sık sık uğradığı yerlerin tümüne yağmalanan mallardan gönderdi.
18RABbin meleği Gada, Davutun Yevuslu Ornanın harman yerine gidip RABbe bir sunak kurmasını buyurdu.
19Davut RABbin adıyla konuşan Gadın sözü uyarınca oraya gitti.
7Ahimelek oğlu Kâhin Aviyatara, "Bana efodu getir" dedi. Aviyatar efodu getirdi.
8Davut RABbe danışarak, "Bu akıncıların ardına düşersem, onlara yetişir miyim?" diye sordu. RAB, "Artlarına düş, kesinlikle onlara yetişip tutsakları kurtaracaksın" diye yanıtladı.
6O zaman Davut, Hititli Ahimelek ile Yoavın kardeşi, Seruya oğlu Avişaya, "Kim benimle ordugaha, Saulun yanına gelecek?" diye sordu. Avişay, "Ben seninle geleceğim" diye karşılık verdi.
2Davut Yoavla halkın önderlerine, "Gidin, Beer-Şevadan Dana dek İsraillileri sayın" dedi, "Sonra bana bilgi verin ki, halkın sayısını bileyim."
1Saulun ölümünden sonra Amaleklilere karşı kazandığı zaferden dönen Davut Ziklakta iki gün kaldı.
23Davut RABbe danıştı. RAB şöyle karşılık verdi: "Buradan saldırma! Onları arkadan çevirip pelesenk ağaçlarının önünden saldır.
18Bunun üzerine Kral Davut gelip RABbin önünde oturdu ve şöyle dedi: "Ey Egemen RAB, ben kimim, ailem nedir ki, beni bu duruma getirdin?
1Davut kendisine Davut Kentinde evler yaptı. Ardından Tanrının Antlaşma Sandığı için bir yer hazırlayıp çadır kurdu.
7Dört yıl sonra Avşalom krala, "İzin ver de Hevrona gidip RABbe adağımı yerine getireyim" dedi,
6Böylece Davutla İsrailliler Keruvlar arasında taht kuran RAB Tanrının adıyla anılan Tanrının Antlaşma Sandığını getirmek için Yahudadaki Baala Kentine -Kiryat-Yearime- gittiler.
2Böylece Davutla ordusu, sandığın üzerindeki Keruvlar arasında taht kuran Her Şeye Egemen RABbin adıyla anılan Tanrının Sandığını getirmek için Baale-Yahudaya gittiler.
5Ne var ki, Peygamber Gad Davuta, "Sığınakta kalma. Yahuda ülkesine git" dedi. Bunun üzerine Davut oradan ayrılıp Heret Ormanına gitti.
3Davut RABbin Antlaşma Sandığını hazırlamış olduğu yere getirmek için bütün İsraillileri Yeruşalimde topladı.
2Böylece Davutla yanındaki altı yüz kişi kalkıp Gat Kralı Maok oğlu Akişin tarafına geçtiler.
3Davut oradan Moavdaki Mispa Kentine gitti. Moav Kralından, "Tanrının bana ne yapacağı belli oluncaya dek annemle babamın gelip yanınızda kalmasına izin verir misin?" diye bir istekte bulundu.
2Kral Davut ayağa kalkıp onlara şöyle dedi: "Ey kardeşlerim ve halkım, beni dinleyin! RABbin Antlaşma Sandığı, Tanrımızın ayak basamağı için kalıcı bir yer yapmak istedim. Konutun yapımı için hazırlık yaptım.
21Avner Davuta, "Hemen gidip bütün İsrail halkını efendim kralın yanına toplayayım" dedi, "Öyle ki, seninle bir antlaşma yapsınlar. Sen de dilediğin her yeri yönetebilesin." Bunun üzerine Davut Avneri yoluna gönderdi. O da esenlikle gitti.
3Davut onun kim olduğunu öğrenmek için birini gönderdi. Adam, "Kadın Eliamın kızı Hititli Uriyanın karısı Bat-Şevadır" dedi.
1İlkbaharda, kralların savaşa gittiği dönemde, Davut kendi subaylarıyla birlikte Yoavı ve bütün İsrail ordusunu savaşa gönderdi. Onlar Ammonluları yenilgiye uğratıp Rabba Kentini kuşatırken, Davut Yeruşalimde kalıyordu.
1O sırada Filistliler İsraille savaşmak için askeri birliklerini topladılar. Akiş Davuta, "Adamlarınla birlikte benim yanımda savaşacağını bilmelisin" dedi.
6Kral Davutla adamları Yeruşalimde yaşayan Yevuslulara saldırmak için yola çıktılar. Yevuslular Davuta, "Sen buraya giremezsin, körlerle topallar bile seni geri püskürtebilir" dediler. "Davut buraya giremez" diye düşünüyorlardı.
29Davut oradan ayrılıp Eyn-Gedi bölgesindeki sığınaklara gizlendi.
2Sonra orduyu Seruya oğlu Yoavın, kardeşi Avişayın ve Gatlı İttayın denetiminde üç kol halinde gönderdi. Kral askerlere, "Ben de sizinle birlikte gideceğim" dedi.
7Uriya yanına varınca, Davut Yoavın, ordunun ve savaşın durumunu sordu.
14Davut yine Tanrıya danıştı. Tanrı şöyle karşılık verdi: "Buradan saldırma! Onları arkadan çevirip pelesenk ağaçlarının önünden saldır.