Elçilerin Isleri 2:29
"Kardeşler, size açıkça söyleyebilirim ki, büyük atamız Davut öldü, gömüldü, mezarı da bugüne dek yanıbaşımızda duruyor.
"Kardeşler, size açıkça söyleyebilirim ki, büyük atamız Davut öldü, gömüldü, mezarı da bugüne dek yanıbaşımızda duruyor.
Bu ayetler, anlam ve bağlama dayalı AI destekli anlamsal benzerlik ile bulunur. Sonuçlar zaman zaman beklenmedik bağlantılar içerebilir.
30Davut bir peygamberdi ve soyundan birini tahtına oturtacağına dair Tanrının kendisine ant içerek söz verdiğini biliyordu.
31Geleceği görerek Mesihin ölümden dirilişine ilişkin şunları söyledi: 'O, ölüler diyarına terk edilmedi, bedeni çürümedi.'
10Davut ölüp atalarına kavuşunca, kendi adıyla bilinen kentte gömüldü.
34"Tanrı, Onu asla çürümemek üzere ölümden dirilttiğini şu sözlerle belirtmiştir: 'Size, Davuta söz verdiğim Kutsal ve güvenilir nimetleri vereceğim.'
35"Bunun için başka bir yerde de şöyle der: 'Kutsalının çürümesine izin vermeyeceksin.'
36"Davut, kendi kuşağında Tanrının amacı uyarınca hizmet ettikten sonra gözlerini yaşama kapadı, ataları gibi gömüldü ve bedeni çürüyüp gitti.
37Oysa Tanrının dirilttiği Kişinin bedeni çürümedi.
24Tanrı ise, ölüm acılarına son vererek Onu diriltti. Çünkü Onun ölüme tutsak kalması olanaksızdı.
25Onunla ilgili olarak Davut şöyle der: 'Rabbi her zaman önümde gördüm, Sağımda durduğu için sarsılmam.
26Bu nedenle yüreğim mutlu, dilim sevinçlidir. Dahası, bedenim de umut içinde yaşayacak.
27Çünkü sen canımı ölüler diyarına terk etmeyeceksin, Kutsalının çürümesine izin vermeyeceksin.
28Yaşam yollarını bana bildirdin; Varlığınla beni sevinçle dolduracaksın.'
4Yahudalılar Hevrona giderek orada Davutu Yahuda Kralı olarak meshettiler. Saulu gömenlerin Yaveş-Gilatlılar olduğu Davuta bildirildi.
5Davut onlara ulaklar göndererek şöyle dedi: "Efendiniz Saulu gömmekle ona yaptığınız iyilikten dolayı RAB sizi kutsasın.
34Davut, kendisi göklere çıkmadığı halde şöyle der: 'Rab Rabbime dedi ki, Ben düşmanlarını Ayaklarının altına serinceye dek, Sağımda otur.'
4Davut, "Ne oldu? Bana anlat" dedi. Adam askerlerin savaş alanından kaçtığını, birçoğunun düşüp öldüğünü, Saulla oğlu Yonatanın da ölüler arasında olduğunu anlattı.
5Davut, kendisine haberi veren genç adama, "Saulla oğlu Yonatanın öldüğünü nereden biliyorsun?" diye sordu.
29Onunla ilgili yazılanların hepsini yerine getirdikten sonra Onu çarmıhtan indirip mezara koydular.
30Ama Tanrı Onu ölümden diriltti.
1Davutun ölümü yaklaşınca, oğlu Süleymana şunları söyledi:
1İsraillilerin tümü Hevronda bulunan Davuta gelip şöyle dediler: "Biz senin etin, kemiğiniz.
2Kral Davut ayağa kalkıp onlara şöyle dedi: "Ey kardeşlerim ve halkım, beni dinleyin! RABbin Antlaşma Sandığı, Tanrımızın ayak basamağı için kalıcı bir yer yapmak istedim. Konutun yapımı için hazırlık yaptım.
1İsrailin bütün oymakları Hevronda bulunan Davuta gelip şöyle dediler: "Biz senin etin, kemiğiniz.
1Davutun son sözleri şunlardır:"İşay oğlu Davut,Tanrının yükselttiği adam,Yakupun Tanrısının meshettiği,İsrailin sevilen ezgi okuyucusu şöyle diyor:
10Yaşayan RABbin adıyla derim ki, RAB kendisi onu öldürecektir; ya günü gelince ölecek, ya da savaşta vurulup yok olacak.
15Sonra adamlarından birini çağırıp, "Git, öldür onu!" diye buyurdu. Böylece adam Amalekliyi vurup öldürdü.
16Davut Amalekliye, "Kanından sen kendin sorumlusun" demişti, "Çünkü 'RABbin meshettiği kişiyi ben öldürdüm' demekle kendine karşı ağzınla tanıklıkta bulundun."
17Davut Saulla oğlu Yonatan için ağıt yaktı.
25Çünkü Davut, "İsrailin Tanrısı RAB halkını rahata kavuşturdu" demişti, "Yeruşalimi de sonsuza dek kendine konut seçti.
36Davutun kendisi, Kutsal Ruhtan esinlenerek şöyle demişti: 'Rab Rabbime dedi ki, Ben düşmanlarını Ayaklarının altına serinceye dek Sağımda otur.'
37Davutun kendisi Ondan Rab diye söz ettiğine göre, O nasıl Davutun Oğlu olur?" Oradaki büyük kalabalık Onu zevkle dinliyordu.
9" 'Davut sana kötülük yapmak istiyor' diyenlerin sözlerini neden önemsiyorsun?" dedi,
12Davut gidip Saulun ve oğlu Yonatanın kemiklerini Yaveş-Gilatlılardan aldı. Filistliler Gilboa Dağında Saulu öldürdükleri gün, onun ve oğlunun cesetlerini Beytşean alanında asmışlardı. Yaveş-Gilat halkı da cesetleri gizlice oradan almıştı.
42Çünkü Davutun kendisi Mezmurlar Kitabında şöyle diyor: 'Rab Rabbime dedi ki, Ben düşmanlarını Ayaklarının altına serinceye dek Sağımda otur.'
22Tanrı, onu tahttan indirdikten sonra onlara kral olarak Davutu başa geçirdi. Onunla ilgili şu tanıklıkta bulundu: 'İşay oğlu Davutu gönlüme uygun bir adam olarak gördüm, o her istediğimi yapar.'
9Bu nedenle içim sevinç dolu, yüreğim coşuyor,Bedenim güven içinde.
49Ya Rab, nerede o eski sevgin?Davuta göstereceğine ant içtiğin o sadık sevgin!
16İsrailde Tanrıya ve Tanrının Tapınağına yaptığı yararlı hizmetlerden dolayı kendisini Davut Kentinde kralların yanına gömdüler.
1Saulun ölümünden sonra Amaleklilere karşı kazandığı zaferden dönen Davut Ziklakta iki gün kaldı.
28Güzel bir yaşlılık döneminde öldü. Zenginlik ve onur dolu günler yaşadı. Yerine oğlu Süleyman kral oldu.
43İsa şöyle dedi: "O halde nasıl oluyor da Davut, Ruhtan esinlenerek Ondan 'Rab' diye söz ediyor? Şöyle diyor Davut:
7Bundan sonra Davut kalede oturmaya başladı. Bunun için oraya "Davut Kenti" adı verildi.
39Kral Davut Avşalom'un yanına gitmeyi çok istiyordu. Çünkü Amnon'un ölümü konusunda avuntu bulmuştu.
22Davut, "Ey Seruya oğulları, bu sizin işiniz değil!" dedi, "Bugün bana düşman oldunuz. İsrailde bugün bir tek kişi öldürülmeyecek! İsrailin Kralı olduğumu bilmiyor muyum?"
15"Babam Davuta verdiği sözü tutan İsrailin Tanrısı RABbe övgüler olsun! RAB demişti ki,
12Davut Yahudanın Beytlehem Kentinden Efratlı İşay adında bir adamın oğluydu. İşayın sekiz oğlu vardı. Saulun krallığı döneminde İşayın yaşı oldukça ilerlemişti.
11RAB Davuta kesin ant içti,Andından dönmez:"Senin soyundan birini tahtına oturtacağım.
24Ağzınla kulun babam Davuta verdiğin sözü bugün ellerinle yerine getirdin.