Yaratilis 21:7
Kim İbrahime Sara çocuk emzirecek derdi? Bu yaşında ona bir oğul doğurdum."
Kim İbrahime Sara çocuk emzirecek derdi? Bu yaşında ona bir oğul doğurdum."
Bu ayetler, anlam ve bağlama dayalı AI destekli anlamsal benzerlik ile bulunur. Sonuçlar zaman zaman beklenmedik bağlantılar içerebilir.
1RAB verdiği söz uyarınca Saraya iyilik etti ve sözünü yerine getirdi.
2Sara hamile kaldı; İbrahimin yaşlılık döneminde, tam Tanrının belirttiği zamanda ona bir erkek çocuk doğurdu.
3İbrahim Saranın doğurduğu çocuğa İshakfı adını verdi.
4Tanrının kendisine buyurduğu gibi oğlu İshakı sekiz günlükken sünnet etti.
5İshak doğduğunda İbrahim yüz yaşındaydı.
6Sara, "Tanrı yüzümü güldürdü" dedi, "Bunu duyan herkes benimle birlikte gülecek.
15Tanrı, "Karın Saraya gelince, ona artık Saray demeyeceksin" dedi, "Bundan böyle onun adı Sara olacak.
16Onu kutsayacak, ondan sana bir oğul vereceğim. Onu kutsayacağım, ulusların anası olacak. Halkların kralları onun soyundan çıkacak."
17İbrahim yüzüstü yere kapandı ve güldü. İçinden, "Yüz yaşında bir adam çocuk sahibi olabilir mi?" dedi, "Doksan yaşındaki Sara doğurabilir mi?"
18Sonra Tanrıya, "Keşke İsmaili mirasçım kabul etseydin!" dedi.
19Tanrı, "Hayır. Ama karın Sara sana bir oğul doğuracak, adını İshakfç koyacaksın" dedi, "Onunla ve soyuyla antlaşmamı sonsuza dek sürdüreceğim.
9Konuklar, "Karın Sara nerede?" diye sordular. İbrahim, "Çadırda" diye yanıtladı.
10RAB, "Gelecek yıl bu zamanda kesinlikle yanına döneceğim" dedi, "O zaman karın Saranın bir oğlu olacak." Sara RABbin arkasında, çadırın girişinde durmuş, dinliyordu.
11İbrahimle Sara kocamışlardı, yaşları hayli ileriydi. Sara âdetten kesilmişti.
12İçin için gülerek, "Bu yaştan sonra bu sevinci tadabilir miyim?" diye düşündü, "Üstelik efendim de yaşlı."
13RAB İbrahime sordu: "Sara niçin, 'Bu yaştan sonra gerçekten çocuk sahibi mi olacağım?' diyerek güldü?
14RAB için olanaksız bir şey var mı? Belirlenen vakitte, gelecek yıl bu zaman yanına döndüğümde Saranın bir oğlu olacak."
15Sara korktu, "Gülmedim" diyerek yalan söyledi. RAB, "Hayır, güldün" dedi.
8Çocuk büyüdü. Sütten kesildiği gün İbrahim büyük bir şölen verdi.
9Ne var ki Sara, Mısırlı Hacerin İbrahimden olma oğlu İsmailin alay ettiğini görünce,
10İbrahime, "Bu cariyeyle oğlunu kov" dedi, "Bu cariyenin oğlu, oğlum İshakın mirasına ortak olmasın."
21Ancak antlaşmamı gelecek yıl bu zaman Saranın doğuracağı oğlun İshakla sürdüreceğim."
36Karısı Sara ileri yaşta efendime bir oğul doğurdu. Efendim sahip olduğu her şeyi oğluna verdi.
9Çünkü vaat şöyleydi: "Gelecek yıl bu zamanda geleceğim ve Saranın bir oğlu olacak."
20Bir süre sonra İbrahime, "Milka, kardeşin Nahora çocuklar doğurdu" diye haber verdiler,
11İman sayesinde Saranın kendisi de kısır ve yaşı geçmiş olduğu halde vaat edeni güvenilir saydığından çocuk sahibi olmak için güç buldu.
12Ancak Tanrı İbrahime, "Oğlunla cariyen için üzülme" dedi, "Sara ne derse, onu yap. Çünkü senin soyun İshakla sürecektir.
30Saray kısırdı, çocuğu olmuyordu.
2Saray Avrama, "RAB çocuk sahibi olmamı engelledi" dedi, "Lütfen, cariyemle yat. Belki bu yoldan bir çocuk sahibi olabilirim." Avram Sarayın sözünü dinledi.
17İbrahim Tanrıya dua etti ve Tanrı Avimelekle karısına, cariyelerine şifa verdi. Çocuk sahibi oldular.
18Çünkü İbrahim'in karısı Sara yüzünden RAB Avimelek'in evindeki kadınların hamile kalmasını engellemişti.
22Çocuklar karnında itişiyordu. Rebeka, "Nedir bu başıma gelen?" diyerek RABbe danışmaya gitti.
19Sonra Tanrı Hacerin gözlerini açtı, Hacer bir kuyu gördü. Gidip tulumunu doldurdu, oğluna içirdi.
3Bana çocuk vermediğin için evimdeki bir uşak mirasçım olacak."
23Rahel hamile kaldı ve bir erkek çocuk doğurdu. "Tanrı utancımı kaldırdı. RAB bana bir oğul daha versin!" diyerek çocuğa Yusuffı adını verdi.