Yesaya 29:1
Ariel, Ariel,Davutun ordugah kurduğu kent, vay haline!Sen yıla yıl kat, bayramların süredursun. anlamına gelebilir. Yeruşalim Kentini simgeliyor.
Ariel, Ariel,Davutun ordugah kurduğu kent, vay haline!Sen yıla yıl kat, bayramların süredursun. anlamına gelebilir. Yeruşalim Kentini simgeliyor.
Bu ayetler, anlam ve bağlama dayalı AI destekli anlamsal benzerlik ile bulunur. Sonuçlar zaman zaman beklenmedik bağlantılar içerebilir.
2Ama seni sıkıntıya sokacağım.Feryat, figan edeceksin,Benim için sunak ocağı gibi olacaksın.
3Sana karşı çepeçevre ordugah kuracak,Çevreni rampalarla, kulelerle kuşatacağım.
6Her Şeye Egemen RAB gök gürlemesiyle,Depremle, büyük gümbürtü, kasırga ve fırtınayla,Her şeyi yiyip bitiren ateş aleviyle seni cezalandıracak.
7Sonra Ariele karşı savaşan çok sayıda ulus,Ona ve kalesine saldıranların hepsi,Onu sıkıntıya sokanlar bir rüya gibi,Gece görülen görüm gibi yok olup gidecekler.
1Görüm Vadisiyle ilgili bildiri: Gürültü patırtı içinde eğlenen kent halkı,Ne oldu size, neden hepiniz damlara çıktınız?Ölenleriniz ne kılıçtan geçirildi,Ne de savaşta öldü.
18Lütfet, Siyona iyilik yap,Yeruşalimin surlarını onar.
19O zaman doğru sunulan kurbanlar,Yakmalık sunular, tümüyle yakmalık sunular,Seni hoşnut kılar;O zaman sunağında boğalar sunulur.
1Vay başına Siyondaki kaygısızların,Samiriye Dağında kendilerini güvende sananların,İsrail halkının başvurduğuÖnder ulusun tanınmış insanlarının!
1Başkaldıran, yozlaşan, acımasız kentin vay haline!
1Ey İsrail halkı, kulak ver,Üzerine yakacağım ağıtın sözlerine:
1"Otlağımın koyunlarını yok edip dağıtan çobanların vay başına!" diyor RAB.
11Ama şimdi birçok ulus sana karşı birleşti."Siyon murdar olsun,Başına gelenleri gözlerimizle görelim" diyorlar.
12Kan dökerek kentler kuranın,Zorbalıkla beldeler yapanın vay haline!
28Kral Ahazın öldüğü yıl gelen bildiri:
12Rab, Her Şeye Egemen RABO gün sizi ağlayıp yas tutmaya,Saçlarınızı kesip çul kuşanmaya çağırdı.
12Siyon tarla gibi sürülecek sizin yüzünüzden.Taş yığınına dönecek Yeruşalim.Tapınağın kurulduğu dağÇalılarla kaplanacak.
14Ey Yeruşalim, yüreğini kötülükten arındır ki,Kurtulasın.Ne zamana dek yüreğinde kötü düşünceler barındıracaksın?
34Haykırın, ey çobanlar,Acı acı bağırın!Toprakta yuvarlanın, ey sürü başları!Çünkü boğazlanma zamanınız doldu,Değerli bir kap gibi düşüp parçalanacaksınız.
8Çünkü RABbin bir öç günü, Siyonun davasını güdeceği bir karşılık yılı olacak.
7Rab sunağını attı,Tapınağını terk etti;Siyon saraylarını çeviren surları düşman eline bıraktı.Bayram gününde olduğu gibi,Düşman RABbin Tapınağında sevinç çığlıkları attı.
8RAB Siyon kızının surlarını yıkmaya karar verdi,İpi gerdi ve yıkmaktan el çekmedi,İç ve dış surlara yas tutturdu,İkisinin de gücü tükendi.
5Vay bana, Meşekte garip kaldım sanki,Kedar çadırları arasında oturdum.
8Yahuda ve Yeruşalim halkı bu yüzden RABbin öfkesine uğradı. Gözlerinizle gördüğünüz gibi, RABbin onlara yaptığı, başkalarını korkuya, dehşete düşürdü. Alay konusu oldular.
1"Sen İsrail önderleri için şu ağıtı yak
4Siyona giden yollar yas tutuyor,Çünkü bayramlara gelen yok.Bütün kapıları ıssız, kâhinleri inliyor,Erden kızları sıkıntıda, kendisi de acı çekiyor.
21Yeruşalim'de oturan RAB'beSiyon'dan övgüler sunulsun! RAB'be övgüler sunun!
1RAB bana şöyle seslendi:
1RAB bana şöyle seslendi:
2"İnsanoğlu, peygamberlik et ve de ki, 'Egemen RAB şöyle diyor: " 'Ah o gün diye haykır.
4İçinde yaşayanların kötülüğü yüzünden,Ülke ne zamana dek yas tutacak,Otlar ne zamana dek sararıp solacak?Hayvanlarla kuşlar yok oldu.Çünkü bu halk,"O başımıza neler geleceğini görmüyor" dedi.
2Şöyle dedi: "RAB Siyondan kükrüyor,Yeruşalimden gürlüyor.Yas tutuyor çobanların otlakları,Karmel Dağının dorukları kuruyor."
1Elleri kanlı kentin vay haline!Yalanla, talanla dolu. Yağmalamaktan geri kalmıyor.
4Tanrım RAB, "Kesime ayrılmış sürüyü sen güt" diyor,
12Bunun üzerine RABbin meleği, "Ey Her Şeye Egemen RAB, yetmiş yıldır öfkelendiğin Yeruşalimden ve Yahuda kentlerinden sevecenliğini ne zamana dek esirgeyeceksin?" dedi.
2Aroer kentleri terk edilecek,Hayvan sürüleri orada yatacak,Onları ürküten olmayacak.
1Sürgünlüğümüzün on birinci yılı, ayın birinci günü RAB bana şöyle seslendi:
1RAB bana şöyle seslendi:
29Ama sizler bayram gecesini kutlar gibiEzgiler söyleyeceksiniz.RABbin dağına, İsrailin KayasınaKaval eşliğinde çıktığınız gibiİçten sevineceksiniz.
17"Sürüyü terk eden değersiz çobanın vay haline!Kılıç kolunu ve sağ gözünü vursun!Kolu tamamen kurusun,Sağ gözü kör olsun!"
10Gece gündüz kent surları üzerinde dolaşırlar,Haksızlık, fesat dolu kentin içi.
1Davut, "RAB Tanrının Tapınağı ve İsrail için yakmalık sunu sunağı burada olacak" dedi.
15Öfke günü o gün!Acı ve sıkıntı,Yıkım ve felaket,Zifiri karanlık bir gün olacak,Bulutlu, koyu karanlık bir gün.
5Çünkü Rabbin, Her Şeye Egemen RABbinGörüm Vadisinde kargaşa, bozgunVe dehşet saçacağı gün,Duvarların yıkılacağı,Dağlara feryat edileceği gün geliyor.
2Kenti bir taş yığınına,Surlu kenti viraneye çevirdin.Yabancıların kalesiydi, kent olmaktan çıktı.Bir daha da onarılmayacak.
11"Yeruşalimi taş yığını,Çakalların barınağı haline getireceğim.Yahuda kentleriniKimsenin yaşayamayacağı bir viraneye döndüreceğim."
15'Tasasız uluslara ise çok öfkeliyim; çünkü ben biraz öfkelenmiştim, onlarsa kötülüğe kötülük kattılar.'
10Siyonu kan dökerek,Yeruşalimi zorbalıkla bina ediyorsunuz.
14Ey Siyon kızı, ezgiler söyle!Ey İsrail, haykır!Yürekten sevin, sevinçle coş,Ey Yeruşalim kızı!
3Yönelt adımlarını şu onarılmaz yıkıntılara doğru,Düşman kutsal yerdeki her şeyi yıktı.