Mika 2:9
Halkımın kadınlarını rahat evlerinden kovar,Çocuklarını yüce huzurumdan yoksun bırakırsınız.
Halkımın kadınlarını rahat evlerinden kovar,Çocuklarını yüce huzurumdan yoksun bırakırsınız.
Bu ayetler, anlam ve bağlama dayalı AI destekli anlamsal benzerlik ile bulunur. Sonuçlar zaman zaman beklenmedik bağlantılar içerebilir.
8"Daha dün halkım düşman gibi ayaklandı.Savaştan dönenlerin, kaygısızca önünüzden geçenlerin sırtındanGüzel giysilerini sıyırıp alırsınız.
10Kalkıp gidin, dinlenme yeriniz değil burası!Murdarlığınız yüzünden bu yer korkunç biçimde yıkılacak.
19Siyondan ağlama sesi duyuluyor:'Yıkıma uğradık!Büyük utanç içindeyiz,Çünkü ülkemizi terk ettik,Evlerimiz yerle bir oldu.' "
20Ey kadınlar, RABbin sözünü dinleyin!Ağzından çıkan her söze kulak verin.Kızlarınıza yas tutmayı,Komşunuza ağıt yakmayı öğretin.
4O gün sizinle alay edecekler.Sizin için şu acıklı ezgiyi söyleyecekler:'Büsbütün mahvolduk!RAB halkımızın varını yoğunu başkalarına bölüştürüyor,Topraklarımızı hainlere dağıtıyor.' "
12Çocuklar halkımı eziyor,Kadınlar onu yönetiyor.Ey halkım, sana yol gösterenlerSeni saptırıyor, yolunu şaşırtıyorlar. da "Yetkililer halkımı eziyor, tefeciler başa geçti".
20"Bak, ya RAB, gör! Kime böyle yaptın?Kadınlar çocuklarını, sevgili yavrularını mı yesin?Kâhinle peygamber Rabbin Tapınağında mı öldürülsün?
21Gençler, yaşlılar sokaklarda, yerlerde yatıyor,Kılıçtan geçirildi erden kızlarımla gençlerim,Öfkelendiğin gün öldürdün onları, acımadan boğazladın.
22Bir bayram günü davet eder gibiBeni dehşete düşürenleri davet ettin her yandan.RAB'bin öfkelendiği gün kaçıp kurtulan,Sağ kalan olmadı.Sevgiyle büyüttüğüm çocuklarımıDüşmanım yok etti."
3Yargı günüUzaklardan başınıza felaket geldiğinde ne yapacaksınız?Yardım için kime koşacaksınız,Servetinizi nereye saklayacaksınız?
6Bahçe çardağını söker gibi kendi çardağını söküp attı,Buluşma yerini yok etti,RAB Siyonda bayram ve Şabat günlerini unutturdu,Şiddetli öfkesi yüzünden kralı da kâhini de reddetti.
7Rab sunağını attı,Tapınağını terk etti;Siyon saraylarını çeviren surları düşman eline bıraktı.Bayram gününde olduğu gibi,Düşman RABbin Tapınağında sevinç çığlıkları attı.
9Dul kadınları eli boş çevirdin,Öksüzlerin kolunu kanadını kırdın.
39Seni oynaşlarının eline teslim edeceğim. Fuhuş yuvalarını yıkacak, yüksek tapınma yerlerini bozacaklar. Üzerindeki giysileri soyacak, güzel mücevherlerini alıp seni çırılçıplak bırakacaklar.
4Bunun için dedim ki,"Beni yalnız bırakın, acı acı ağlayayım.Halkımın uğradığı yıkımdan ötürüBeni avutmaya kalkmayın."
18"RAB haklıdır, çünkü buyruğuna karşı geldim.Şimdi dinleyin, ey halklar, çektiğim acıyı görün;Erden kızlarım, gençlerim sürgüne gitti.
19Ülkenin en uzak köşelerindenHalkımın feryadını dinleyin:"RAB Siyonda değil mi?Kralı orada değil mi?"RAB, "Putlarıyla,İşe yaramaz yabancı ilahlarıylaNeden öfkelendiriyorlar beni?" diyor.
15"Sevgilim kötü düzenler kuruyor,Öyleyse tapınağımda işi ne?Adaklar ve kutsanmış et uğrayacağın felaketi önleyebilir mi?Felaket gelince sevinecek misin?"
7Senin içinde anneye, babaya kötü davrandılar, yabancıya baskı yaptılar, öksüze, dul kadına haksızlık ettiler.
20Çadırım yıkıldı, ipleri koptu.Çocuklarım benden ayrıldı,Yok artık onlar.Çadırımı kuracak,Perdelerimi takacak kimse kalmadı.
26Ey halkım, çula sarın,Kül içinde yuvarlan.Biricik oğul için yas tutar gibiAcı acı dövün.Çünkü yok edici ansızın gelecek üzerimize.
1Rab öfkelenince Siyon kızını nasıl bulutla kapladı!İsrailin görkemini gökten yere fırlattı,Öfkelendiği gün ayağının taburesini anımsamadı.
2Yakup soyunun yaşadığı her yeri acımadan yuttu,Yahuda kızının surlu kentlerini gazabıyla yıktı,Yerle bir etti onları,Krallığını ve önderlerini alçalttı.
5Altınımı, gümüşümü alıpDeğerli eşyalarımı tapınaklarınıza götürdünüz.
41Evlerini ateşe verecek, seni birçok kadının gözü önünde yargılayacaklar. Fahişeliklerine son vereceğim, artık oynaşlarına ücret ödemeyeceksin.
9Üzerimden onurumu soydu,Başımdaki tacı kaldırdı.
16"Ağlıyorum bunlara,Gözlerimden yaşlar boşanıyor;Çünkü beni avutan,Canımı tazeleyen benden uzak.Çocuklarım şaşkına döndü,Çünkü düşmanım üstün çıktı."
10Birçok halkı kıyıma uğratmaklaKendi soyunuzu utanca boğdunuz,Kendi yıkımınızı hazırladınız.
9İşte bu yüzden, babalarımız kılıçtan geçirildi; oğullarımız, kızlarımız, karılarımız tutsak alındı.
17Oğulların koşar adım geliyor,Seni yıkıp viran edenlerse çıkıp gidecek.
10Merhametli kadınlar çocuklarını elleriyle pişirdiler,Halkım kırılırken yiyecek oldu bu kendilerine.
20Ama bir kadın kocasına nasıl ihanet ederse,Sen de bana öyle ihanet ettin, ey İsrail halkı!' "Böyle diyor RAB.
11Siyonda kadınların,Yahuda kentlerinde erden kızların ırzına geçtiler.
10Öyleyken tutsak düştü, halkı sürüldü.Yavruları köşe başlarında paramparça edildi. Soyluları için kura çekildi,Zincire vuruldu ileri gelenleri.
26Üzerindeki giysiyi soyacak, güzel mücevherlerini alacaklar.
6Halkımın suçu el değmeden, bir anda yıkılanSodomun günahından daha büyüktür.
10Değerli her şeyine düşman el uzattı.Tapınağına başka ulusların girdiğini gördü,Topluluğuna girmesini yasakladığın uluslar.
13Askerlerine bak! Kadın gibi hepsi.Kapıların ardına kadar düşmana açık. Ateş yiyip bitirmiş kapı sürgülerini.
2Çünkü RAB Yakupun soyunuİsrailin eski görkemine kavuşturacak; Düşmanları onları perişan edip asmalarını harap etmiş olsa bile.
11Hiçbir ulus ilahlarını değiştirdi mi?-Ki onlar zaten tanrı değildirler-Ama benim halkım görkeminiİşe yaramaz putlara değişti. "Görkemimi".
31"Ey siz, bu kuşağın çocukları,RABbin sözünü anlayın!Ben İsrail için bir çöl,Kapkaranlık bir ülke mi oldum?Öyleyse halkım neden, 'Başımıza buyruğuz,Artık sana dönmeyeceğiz' diyor?
32Erden kız takılarını,Gelin çeyizini unutabilir mi?Ama halkım sayısız günlerce unuttu beni.
21Bu yüzden çocuklarını kıtlığa ver,Kılıcın ağzına at.Karıları çocuksuz, dul kalsın,Erkeklerini ölüm alıp götürsün,Gençleri savaşta kılıçtan geçirilsin.
12Evleri, tarlaları, karılarıBaşkalarına verilecek,Çünkü ülkede yaşayanlara karşıElimi kaldıracağım" diyor RAB.
7Ülkenin kapılarında,Halkımı yabayla savuracak,Çocuksuz bırakacak, yok edeceğim;Çünkü yollarından dönmediler.
17"Onlara de ki, " 'Gözlerim gece gündüzDurmadan gözyaşı döksün,Çünkü erden kızım, halkımAğır bir yara aldı,Ezici bir darbe yedi.
11Atalarımızın sana övgü sunduğuKutsal ve görkemli tapınağımız yandı,Değer verdiğimiz her yer yıkıntıya döndü.
24Öfkem alevlenir, sizi kılıçtan geçirtirim. Kadınlarınız dul, çocuklarınız öksüz kalır.