Mezmurlar 107:30
Rahatlayınca sevindiler,Diledikleri limana götürdü RAB onları.
Rahatlayınca sevindiler,Diledikleri limana götürdü RAB onları.
Bu ayetler, anlam ve bağlama dayalı AI destekli anlamsal benzerlik ile bulunur. Sonuçlar zaman zaman beklenmedik bağlantılar içerebilir.
21Şükretsinler RABbe sevgisi için,İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
22Şükran kurbanları sunsunlarVe sevinç çığlıklarıyla duyursunlar Onun yaptıklarını!
23Gemilerle denize açılanlar,Okyanuslarda iş yapanlar,
24RABbin işlerini,Derinliklerde yaptığı harikaları gördüler.
25Çünkü O buyurunca şiddetli bir fırtına koptu,Dalgalar şaha kalktı.
26Göklere yükselip diplere indi gemiler,Sıkıntıdan canları burunlarına geldi gemicilerin,
27Sarhoş gibi sallanıp sendelediler,Ustalıkları işe yaramadı.
28O zaman sıkıntı içinde RABbe yakardılar,RAB kurtardı onları dertlerinden.
29Fırtınayı limanlığa çevirdi,Yatıştı dalgalar;
31Şükretsinler RABbe sevgisi için,İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
7Denizlerin kükremesini,Dalgaların gümbürtüsünü,Halkların kargaşasını yatıştıran sensin.
11Deniz gittikçe kuduruyordu. Yunusa, "Denizin dinmesi için sana ne yapalım?" diye sordular.
12Yunus, "Beni kaldırıp denize atın" diye yanıtladı, "O zaman sular durulur. Çünkü biliyorum, bu şiddetli fırtınaya benim yüzümden yakalandınız."
13Denizciler karaya dönmek için küreklere asıldılar, ama başaramadılar. Çünkü deniz gittikçe kuduruyordu.
32Onlar tekneye bindikten sonra rüzgar dindi.
15Sonra Yunusu kaldırıp denize attılar, kuduran deniz sakinleşti.
7Bütün dünya esenlik ve barış içindeSevinçle haykırıyor.
6O zaman sıkıntı içinde RABbe yakardılar,RAB kurtardı onları dertlerinden.
7Yerleşecekleri bir kente varıncaya dek,Onlara doğru yolda öncülük etti.
8Şükretsinler RABbe sevgisi için,İnsanlar yararına yaptığı harikalar için.
53Onlara güvenlik içinde yol gösterdi, korkmadılar;Düşmanlarınıysa deniz yuttu.
13O zaman sıkıntı içinde RABbe yakardılar,RAB kurtardı onları dertlerinden;
14Çıkardı karanlıktan, zifiri karanlıktan,Kopardı zincirlerini.
15Şükretsinler RABbe sevgisi için,İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
37Bu sırada büyük bir fırtına koptu. Dalgalar tekneye öyle bindirdi ki, tekne neredeyse suyla dolmuştu.
38İsa, teknenin kıç tarafında bir yastığa yaslanmış uyuyordu. Öğrenciler Onu uyandırıp, "Öğretmenimiz, öleceğiz! Hiç aldırmıyor musun?" dediler.
39İsa kalkıp rüzgarı azarladı, göle, "Sus, sakin ol!" dedi. Rüzgar dindi, ortalık sütliman oldu.
40İsa öğrencilerine, "Neden korkuyorsunuz? Hâlâ imanınız yok mu?" dedi.
23Teknede giderlerken İsa uykuya daldı. O sırada gölde fırtına koptu. Tekne su almaya başlayınca tehlikeli bir duruma düştüler.
24Gidip İsayı uyandırarak, "Efendimiz, Efendimiz, öleceğiz!" dediler. İsa kalkıp rüzgarı ve kabaran dalgaları azarladı. Fırtına dindi ve ortalık sütliman oldu.
9Sen kudurmuş denizler üzerinde egemenlik sürer,Dalgalar kabardıkça onları dindirirsin.
26İsa, "Neden korkuyorsunuz, ey kıt imanlılar?" dedi. Sonra kalkıp rüzgarı ve gölü azarladı. Ortalık sütliman oldu.
27Hepsi hayret içinde kaldı. "Bu nasıl bir adam ki, rüzgar da göl de Onun sözünü dinliyor?" dediler.
19O zaman sıkıntı içinde RABbe yakardılar,RAB kurtardı onları dertlerinden.
10Üfledin soluğunu, denize gömüldüler,Kurşun gibi engin sulara battılar.
17Orada kötüler kargaşayı bırakır,Yorgunlar rahat eder.
24Gölde ansızın büyük bir fırtına koptu. Öyle ki, dalgalar teknenin üzerinden aşıyordu. İsa bu arada uyuyordu.
15Kildaniler onları oltayla, ağla,Serpme ağla tutar gibi tutuyorVe sevinç çığlıkları atıyorlar.
17Doğruluğun ürünü esenlik,Sonucu, sürekli huzur ve güven olacaktır.
18Halkım esenlik dolu evlerde,Güvenli ve rahat yerlerde yaşayacak.
29Ama Tanrı sessiz kalırsa kim Onu suçlayabilir?Yüzünü gizlerse kim Onu görebilir?Bir ulusa karşı da bir insana karşı da O hep aynıdır,
14Sağ kalanlar seslerini yükseltipSevinç çığlıkları atacak,Batıda yaşayanlar RABbin büyüklüğü karşısındaHayranlıkla bağıracak.
13Güneyden hafif bir rüzgar esmeye başlayınca, bekledikleri anın geldiğini sanarak demir aldılar; Girit kıyısını yakından izleyerek ilerlemeye başladılar.
40Demirleri kesip denizde bıraktılar. Aynı anda dümenlerin iplerini çözüp ön yelkeni rüzgara vererek kumsala yöneldiler.
41Gemi bir kum yükseltisine çarpıp karaya oturdu. Geminin başı kuma saplanıp kımıldamaz oldu, kıç tarafı ise dalgaların şiddetiyle dağılmaya başladı.
21Bunun üzerine Onu tekneye almak istediler. O anda tekne gidecekleri kıyıya ulaştı.
7Gürlesin deniz ve içindekiler,Gürlesin yeryüzü ve üzerindekiler.
12O zaman atalarımız Onun sözlerine inandılar,Ezgiler söyleyerek Onu övdüler.
7Sen kükreyince sular kaçtı,Göğü gürletince hemen çekildi.
51Tekneye binip onlara katılınca rüzgar dindi. Onlarsa büyük bir şaşkınlık içindeydi.