Mezmurlar 137:1
Babil ırmakları kıyısında oturupSiyonu andıkça ağladık;
Babil ırmakları kıyısında oturupSiyonu andıkça ağladık;
Bu ayetler, anlam ve bağlama dayalı AI destekli anlamsal benzerlik ile bulunur. Sonuçlar zaman zaman beklenmedik bağlantılar içerebilir.
2Çevredeki kavaklaraLirlerimizi astık.
3Çünkü orada bizi tutsak edenler bizden ezgiler,Bize zulmedenler bizden şenlik istiyor,"Siyon ezgilerinden birini okuyun bize!" diyorlardı.
4Nasıl okuyabiliriz RABbin ezgisiniEl toprağında?
5Ey Yeruşalim, seni unutursam,Sağ elim kurusun.
6Seni anmaz,Yeruşalimi en büyük sevincimden üstün tutmazsam,Dilim damağıma yapışsın!
7Yeruşalimin düştüğü gün,"Yıkın onu, yıkın temellerine kadar!"Diyen Edomluların tavrını anımsa, ya RAB.
8Ey sen, yıkılası Babil kızı,Bize yaptıklarınıSana ödetecek olana ne mutlu!
1RAB sürgünleri Siyona geri getirince,Rüya gibi geldi bize. Siyonu eski gönencine kavuşturunca".
2Ağzımız gülüşlerle,Dilimiz sevinç çığlıklarıyla doldu."RAB onlar için büyük işler yaptı"Diye konuşuldu uluslar arasında.
3RAB bizim için büyük işler yaptı,Sevinç doldu içimiz.
4Ya RAB, eski gönencimize kavuştur bizi,Negevde suya kavuşan vadiler gibi.
5Gözyaşları içinde ekenler,Sevinç çığlıklarıyla biçecek;
18Hemen gelip bizim için ağıt yaksınlar;Gözlerimiz gözyaşı döksün,Gözkapaklarımızdan sular aksın.
19Siyondan ağlama sesi duyuluyor:'Yıkıma uğradık!Büyük utanç içindeyiz,Çünkü ülkemizi terk ettik,Evlerimiz yerle bir oldu.' "
136Oluk oluk yaş akıyor gözlerimden,Çünkü uymuyorlar yasana.
1Anımsa, ya RAB, başımıza geleni,Bak da utancımızı gör.
1O kent ki, insan doluydu,Nasıl da tek başına kaldı şimdi!Büyüktü uluslar arasında,Dul kadına döndü!Soyluydu iller arasında,Angarya altına düştü!
2Geceleyin acı acı ağlıyor,Yanaklarında gözyaşı;Avutan tek kişi bile yokBunca oynaşı arasında.Dostları ona hainlik etti,Düşman oldu.
3Yahuda acı çekip ağır kölelik ettikten sonraSürgün edildi,Ulusların arasında oturuyor,Ama rahat bulamıyor.O sıkıntıdayken ardına düşenler ona yetişti.
4Siyona giden yollar yas tutuyor,Çünkü bayramlara gelen yok.Bütün kapıları ıssız, kâhinleri inliyor,Erden kızları sıkıntıda, kendisi de acı çekiyor.
3Diri diri yutarlardı bizi,Öfkeleri bize karşı alevlenince.
4Sular silip süpürürdü bizleri,Seller geçerdi üzerimizden.
5Kabaran sularAşardı başımızdan.
4Anımsayınca içim içimi yiyor,Nasıl toplulukla birlikte yürür,Tanrının evine kadar alaya öncülük ederdim,Sevinç ve şükran sesleri arasında,Bayram eden bir kalabalıkla birlikte.
16"Ağlıyorum bunlara,Gözlerimden yaşlar boşanıyor;Çünkü beni avutan,Canımı tazeleyen benden uzak.Çocuklarım şaşkına döndü,Çünkü düşmanım üstün çıktı."
31Lirimin sesi yas feryadına,Neyimin sesi ağlayanların sesine döndü.
4Bunları duyunca oturup ağladım, günlerce yas tuttum. Oruç tutup Göklerin Tanrısına dua ettim:
21Heybetli RAB orada bizden yana olacak.Orası geniş ırmakların, çayların yeri olacak.Bunların üzerinden ne kürekli tekneler,Ne de büyük gemiler geçecek.
7Yeruşalim sıkıntı içinde başıboş dolaşırkenEski günlerdeki varlığını anımsıyor.Halkı hasmının eline düşüp deYardımına koşan çıkmayınca,Hasımları haline bakıpYıkılışına güldüler.
2Ayaklarımız senin kapılarında,Ey Yeruşalim!
9'Babili iyileştirmek istedik, ama iyileşmedi.Bırakalım onu,Hepimiz kendi ülkemize dönelim.Çünkü onun yargısı göklere erişiyor,Bulutlara kadar yükseliyor.
10" 'RAB haklı olduğumuzu gösterdi,Gelin, Tanrımız RABbin neler yaptığınıSiyonda anlatalım.'
17Bütün bunlar başımıza geldi,Yine de seni unutmadık,Antlaşmana ihanet etmedik,
6Keşke İsrail'in kurtuluşu Siyon'dan gelse!Tanrı halkını eski gönencine kavuşturunca,Yakup soyu sevinecek, İsrail halkı coşacak.
6Gönlüm üzgün,Bu yüzden seni anımsıyorum, ey Tanrım.Şeria yöresinde, Hermon ve Misar dağlarındaÇağlayanların gümbürdeyince,Enginler birbirine sesleniyor,Bütün dalgaların, sellerin üzerimden geçiyor.
7Keşke İsrail'in kurtuluşu Siyon'dan gelse!RAB halkını eski gönencine kavuşturunca,Yakup soyu sevinecek, İsrail halkı coşacak.
7Bu yüzden halk kazanıp biriktirdiği ne varsa,Kavak Vadisi üzerinden taşıyacak.
14"Neden burada oturup duruyoruz?Toplanalım da surlu kentlere kaçalım,Orada ölelim!Tanrımız RAB bizi ölüme terk etti,Bize zehirli su içirdi.Çünkü Ona karşı günah işledik.
15Yüreğimizin sevinci durdu,Oyunumuz yasa döndü.
16Taç düştü başımızdan,Vay başımıza!Çünkü günah işledik.
9Bu yüzden Yazer için,Sivmanın asmaları için acı acı ağlıyorum.Sizleri gözyaşlarımla sulayacağım,Ey Heşbon ve Elale!Çünkü savaş çığlıkları yaz meyvelerinizin,Biçtiğiniz ekinin üzerine düştü.
48Kırılan halkım yüzündenGözlerimden sel gibi yaşlar akıyor.
1Ya RAB, Davutun hatırı için,Çektiği bütün zorlukları,Sana nasıl ant içtiğini,Yakupun güçlü Tanrısına adak adadığını anımsa:
9Ey Yeruşalim yıkıntıları,Hep birlikte sevinçle haykırıp bağırın!Çünkü RAB halkını avuttu,Yeruşalimi kurtardı.
1Keşke başım bir pınar,Gözlerim bir gözyaşı kaynağı olsa!Halkımın öldürülenleri içinAğlasam gece gündüz!
4Suyumuzu parayla içtik,Odunumuzu parayla almak zorunda kaldık.
4Bir ırmak var ki, suları sevinç getirir Tanrı kentine,Yüceler Yücesinin kutsal konutuna.
7"Babilde oturan Siyon halkı, haydi kaçıp kurtul!"
18"RAB haklıdır, çünkü buyruğuna karşı geldim.Şimdi dinleyin, ey halklar, çektiğim acıyı görün;Erden kızlarım, gençlerim sürgüne gitti.
9Köle olduğumuz halde Tanrımız bizi köle bırakmadı. Pers krallarının bize iyi davranmalarını sağladı: Tanrımızın Tapınağını yeniden kurmak, yıkık yerleri onarmak için bize yenilenme fırsatı verdi. Yeruşalimde ve Yahudada bize bir korunma duvarı verdi.