Mezmurlar 66:14
Sıkıntı içindeyken dudaklarımdan dökülen,Ağzımdan çıkan adakları.
Sıkıntı içindeyken dudaklarımdan dökülen,Ağzımdan çıkan adakları.
Bu ayetler, anlam ve bağlama dayalı AI destekli anlamsal benzerlik ile bulunur. Sonuçlar zaman zaman beklenmedik bağlantılar içerebilir.
15Yakılan koçların dumanıyla semiz hayvanlardanSana yakmalık sunular sunacağım,Tekeler, sığırlar kurban edeceğim.
16Gelin, dinleyin, ey sizler, Tanrıdan korkanlar,Benim için neler yaptığını size anlatayım.
17Ağzımla Ona yakardım,Övgüsü dilimden düşmedi.
13Yakmalık sunularla evine gireceğim,Adaklarımı yerine getireceğim,
14Kurtar beni kan dökme suçundan,Ey Tanrı, beni kurtaran Tanrı,Dilim senin kurtarışını ilahilerle övsün.
15Ya Rab, aç dudaklarımı,Ağzım senin övgülerini duyursun.
13Ağzından çıkan bütün hükümleriDudaklarımla yineliyorum.
1Yüksek sesle yakarıyorum RABbe,Yüksek sesle RABbe yalvarıyorum.
2Önüne döküyorum yakınmalarımı,Önünde anlatıyorum sıkıntılarımı.
3Bunalıma düştüğümde,Gideceğim yolu sen bilirsin.Tuzak kurdular yürüdüğüm yola.
1Sıkıntıya düşünce RABbe seslendim;Yanıtladı beni.
10İman ettim,"Büyük acı çekiyorum" dediğim zaman bile. bile" ya da "İman ettim, bu nedenle konuştum. Büyük acı çekiyorum" (bkz. 2Ko.4:13).
20Gör, ya RAB, ne sıkıntılar çektiğimi,İçim kanıyor, yüreğim buruk,Çünkü çok asilik ettim;Dışarıda kılıç beni çocuklarımdan ayırmakta,İçerdeyse ölüm kol gezmekte.
171Dudaklarımdan övgüler aksın,Çünkü bana kurallarını öğretiyorsun.
11"Bu yüzden sessiz kalmayacak,İçimdeki sıkıntıyı dile getireceğim;Canımın acısıyla yakınacağım.
23Seni ilahilerle överken,Dudaklarımla, varlığımla sevincimi dile getireceğim,Çünkü sen beni kurtardın.
6Sıkıntı içinde RABbe yakardım,Yardıma çağırdım Tanrımı.Tapınağından sesimi duydu,Haykırışım kulaklarına ulaştı.
2Ağzımı açtım açacağım,Söyleyeceklerim dilimin ucunda.
3Sözlerim temiz bir yürekten çıkıyor,Dudaklarım bildiklerini içtenlikle söylüyor.
22Telaş içinde demiştim ki,"Huzurundan atıldım!"Ama yardıma çağırınca seni,Yalvarışımı işittin.
2Ey Tanrı, duamı dinle,Kulak ver ağzımdan çıkan sözlere.
2Sıkıntılı günümde Rabbe yönelir,Gece hiç durmadan ellerimi açarım,Gönlüm avunmaz bir türlü.
3Tanrıyı anımsayınca inlerim,Düşündükçe içim daralır.
4Açık tutuyorsun göz kapaklarımı,Sıkıntıdan konuşamıyorum.
12Ey Tanrı, sana adaklar adamıştım,Şükran kurbanları sunmalıyım şimdi.
5Zengin yiyeceklere doyarcasına doyacağım sana,Şakıyan dudaklarla ağzım sana övgüler sunacak.
16Senin hizmetinde çoban olmaktan kaçınmadım,Felaket gününü de ben istemedim.Dudaklarımdan çıkan her sözü bilirsin, ya RAB.O söz zaten senin ağzındaydı.
14Bütün halkının önünde,RABbe adadıklarımı yerine getireceğim.
1Her zaman RABbe övgüler sunacağım,Övgüsü dilimden düşmeyecek.
3Yüreğim tutuştu içimde,Ateş aldı derin derin düşünürken,Şu sözler döküldü dilimden:
7Sadakatinden ötürü sevinip coşacağım,Çünkü düşkün halimi görüyor,Çektiğim sıkıntıları biliyorsun,
17Yüreğimdeki sıkıntılar artıyor,Kurtar beni dertlerimden!
15"Ne diyeyim? Bana seslenen de bunu yapan da Rabdir.Tattığım bu acılardan sonra daha dikkatli yaşayacağım.
15Sıkıntılı gününde seslen bana,Seni kurtarırım, sen de beni yüceltirsin.
18RABbe adadıklarımı yerine getireceğimBütün halkının önünde,
7Ağzım gerçeği duyurur,Çünkü dudaklarım kötülükten iğrenir.
7Sıkıntılı günümde sana yakarırım,Çünkü yanıtlarsın beni.
7Sıkıntı içinde RABbe yakardım,Tanrıma seslendim.Tapınağından sesimi duydu,Haykırışım kulaklarına ulaştı.
14Su gibi dökülüyorum,Bütün kemiklerim oynaklarından çıkıyor;Yüreğim balmumu gibi içimde eriyor.
15Gücüm çömlek parçası gibi kurudu,Dilim damağıma yapışıyor;Beni ölüm toprağına yatırdın.
3Ya RAB, ağzıma bekçi koy,Dudaklarımın kapısını koru!
3Ölüm iplerine dolaşmıştım,Ölüler diyarının kâbusu yakama yapışmıştı,Sıkıntıya, acıya gömülmüştüm.
6Sana diyorum, ya RAB: "Tanrım sensin."Yalvarışıma kulak ver, ya RAB.
25Övgü konum sen olacaksın büyük toplulukta,Senden korkanların önünde yerine getireceğim adaklarımı.
14Ağzımdan çıkan sözler,Yüreğimdeki düşünceler,Kabul görsün senin önünde,Ya RAB, kayam, kurtarıcım benim! "Goel" sözcüğü "Yakın akraba" anlamına gelir (bkz. Rut 2:20).
14Ama ben sana güveniyorum, ya RAB,"Tanrım sensin!" diyorum.
4Anımsayınca içim içimi yiyor,Nasıl toplulukla birlikte yürür,Tanrının evine kadar alaya öncülük ederdim,Sevinç ve şükran sesleri arasında,Bayram eden bir kalabalıkla birlikte.
7Soluğum tükenince seni andım, ya RAB,Duam sana, kutsal tapınağına erişti.
20Konuşup rahatlamalıyım,Ağzımı açıp yanıtlamalıyım.
13Acı bana, ya RAB!Ey beni ölümün eşiğinden kurtaran,Benden nefret edenler yüzünden çektiğim sıkıntıya bak!