Verse 1

Eyüp şöyle yanıtladı:

Verse 2

"Buna benzer çok şey duydum,Oysa siz avutmuyor, sıkıntı veriyorsunuz.

Verse 3

Boş sözleriniz hiç sona ermeyecek mi?Nedir derdiniz, boyuna karşılık veriyorsunuz?

Verse 4

Yerimde siz olsaydınız,Ben de sizin gibi konuşabilirdim;Size karşı güzel sözler dizer,Başımı sallayabilirdim.

Verse 5

Ağzımdan çıkan sözlerle yüreklendirir,Dudaklarımdan dökülen avutucu sözlerle yatıştırırdım sizi.

Verse 6

"Konuşsam bile acım dinmez,Sussam ne değişir?

Verse 7

Ey Tanrı, beni tükettin,Bütün ev halkımı dağıttın.

Verse 8

Beni sıkıp buruşturdun, bana karşı tanık oldu bu;Zayıflığım kalkmış tanıklık ediyor bana karşı.

Verse 9

Tanrı öfkeyle saldırıp parçalıyor beni,Dişlerini gıcırdatıyor bana,Düşmanım gözlerini üzerime dikiyor.

Verse 10

İnsanlar bana dudak büküyor,Aşağılayarak tokat atıyor,Birleşiyorlar bana karşı.

Verse 11

Tanrı haksızlara teslim ediyor beni,Kötülerin kucağına atıyor.

Verse 12

Ben rahat yaşıyordum, ama Tanrı paraladı beni,Boynumdan tutup yere çaldı.Beni hedef yaptı kendine.

Verse 13

Okçuları beni kuşatıyor,Acımadan böbreklerimi deşiyor,Ödümü yerlere döküyor.

Verse 14

Bedenimde gedik üstüne gedik açıyor,Dev gibi üzerime saldırıyor.

Verse 15

"Giymek için çul diktim,Gururumu ayak altına aldım.

Verse 16

Ağlamaktan yüzüm kızardı,Gözlerimin altı morardı.

Verse 17

Yine de ellerim şiddetten uzak,Duam içtendir.

Verse 18

"Ey toprak, kanımı örtme,Feryadım asla dinmesin.

Verse 19

Daha şimdiden tanığım göklerde,Beni savunan yücelerdedir.

Verse 20

Dostlarım benimle eğleniyor,Gözlerim Tanrıya yaş döküyor;

Verse 21

Tanrı kendisiyle insan arasındaİnsanoğluyla komşusu arasında hak arasın diye.

Verse 22

"Çünkü birkaç yıl sonra,Dönüşü olmayan yolculuğa çıkacağım.