Verse 24

Gidip İsayı uyandırarak, "Efendimiz, Efendimiz, öleceğiz!" dediler. İsa kalkıp rüzgarı ve kabaran dalgaları azarladı. Fırtına dindi ve ortalık sütliman oldu.

Referenced Verses

• Ps 65:7 : 7 Denizlerin kükremesini,Dalgaların gümbürtüsünü,Halkların kargaşasını yatıştıran sensin.
• Luke 4:39 : 39 İsa kadının başucunda durup ateşi azarladı, kadının ateşi düştü. Kadın hemen ayağa kalkıp onlara hizmet etmeye başladı.
• 2 Cor 1:9-9 : 9 Ölüme mahkûm olduğumuzu içimizde hissettik. Ama bu, kendimize değil, ölüleri dirilten Tanrıya güvenmemiz için oldu. 10 Tanrı bizi böylesine büyük bir ölüm tehlikesinden kurtardı; daha da kurtaracaktır. Umudumuzu Ona bağladık. Siz de dualarınızla bize yardım ettikçe, bizi yine kurtaracaktır. Öyle ki, birçok kişinin dualarıyla bize sağlanan lütuftan ötürü birçoklarının ağzından bizim için şükranlar sunulsun.
• Luke 5:5 : 5 Simun şu karşılığı verdi: "Efendimiz, bütün gece çabaladık, hiçbir şey tutamadık. Yine de senin sözün üzerine ağları atacağım."
• John 2:2-6 : 2 İsayla öğrencileri de düğüne çağrılmışlardı. 3 Şarap tükenince annesi İsaya, "Şarapları kalmadı" dedi. 4 İsa, "Anne, benden ne istiyorsun? Benim saatim daha gelmedi" dedi. 5 Annesi hizmet edenlere, "Size ne derse onu yapın" dedi. 6 Yahudilerin geleneksel temizliği için oraya konmuş, her biri seksenle yüz yirmi litre alan altı taş küp vardı.
• Ps 69:1-2 : 1 Kurtar beni, ey Tanrı,Sular boyuma ulaştı. 2 Dipsiz batağa gömülüyorum,Basacak yer yok.Derin sulara battım,Sellere kapıldım.
• Ps 104:6-9 : 6 Engini ona bir giysi gibi giydirdin,Sular dağların üzerinde durdu. 7 Sen kükreyince sular kaçtı,Göğü gürletince hemen çekildi. 8 Dağları aşıp derelere aktı,Onlar için belirlediğin yerlere doğru. 9 Bir sınır koydun önlerine,Geçmesinler, gelip yeryüzünü bir daha kaplamasınlar diye.
• Ps 107:25-29 : 25 Çünkü O buyurunca şiddetli bir fırtına koptu,Dalgalar şaha kalktı. 26 Göklere yükselip diplere indi gemiler,Sıkıntıdan canları burunlarına geldi gemicilerin, 27 Sarhoş gibi sallanıp sendelediler,Ustalıkları işe yaramadı. 28 O zaman sıkıntı içinde RABbe yakardılar,RAB kurtardı onları dertlerinden. 29 Fırtınayı limanlığa çevirdi,Yatıştı dalgalar;
• Ps 116:3-4 : 3 Ölüm iplerine dolaşmıştım,Ölüler diyarının kâbusu yakama yapışmıştı,Sıkıntıya, acıya gömülmüştüm. 4 O zaman RABbi adıyla çağırdım,"Aman, ya RAB, kurtar canımı!" dedim.
• Ps 142:4-5 : 4 Sağıma bak da gör,Kimse saymıyor beni,Sığınacak yerim kalmadı,Kimse aramıyor beni. 5 Sana haykırıyorum, ya RAB:"Sığınağım,Yaşadığımız bu dünyada nasibim sensin" diyorum.
• Isa 50:2 : 2 Geldiğimde neden kimse yoktu,Çağırdığımda niçin yanıt veren olmadı?Sizi kurtaramayacak kadar kısa mı elim,Ya da gücüm yok mu sizi özgür kılmaya?Azarlayarak denizi kurutur,Irmakları çöle çeviririm.Su kalmayınca balıklar ölür ve kokar.
• Jer 5:22 : 22 Benden korkman gerekmez mi?" diyor RAB,"Huzurumda titremen gerekmez mi?Ben ki, sonsuza dek geçerli bir kurallaDenize sınır olarak kumu koydum.Deniz sınırı geçemez;Dalgalar kabarsa da üstün gelemez,Kükrese de sınırı aşamaz.
• Lam 3:54-56 : 54 Sular başımdan aştı, "Tükendim" dedim. 55 Sarnıcın dibinden seni adınla çağırdım, ya RAB; 56 Sesimi, "Ahıma, çağrıma kulağını kapama!" dediğimi duydun.
• Nah 1:4 : 4 Bir buyrukla kurutur denizi,Kurutur bütün ırmakları. Solar Başanın, Karmel Dağının yeşillikleriVe Lübnanın çiçekleri.
• Matt 14:30 : 30 Ama rüzgarın ne kadar güçlü estiğini görünce korktu, batmaya başladı. "Ya Rab, beni kurtar!" diye bağırdı.