Verse 1

Oğlum, bilgeliğime dikkat et,Akıllıca sözlerime kulak ver.

Verse 2

Böylelikle her zaman sağgörülü olur,Dudaklarınla bilgiyi korursun.

Verse 3

Zina eden kadının bal damlar dudaklarından,Ağzı daha yumuşaktır zeytinyağından.

Verse 4

Ama sonu pelinotu kadar acı,İki ağızlı kılıç kadar keskindir.

Verse 5

Ayakları ölüme gider,Adımları ölüler diyarına ulaşır.

Verse 6

Yaşama giden yolu hiç düşünmez,Yolları dolaşıktır, ama farkında değil.

Verse 7

Oğlum, şimdi beni dinle,Ağzımdan çıkan sözlerden ayrılma.

Verse 8

Öyle kadınlardan uzak dur,Yaklaşma evinin kapısına.

Verse 9

Yoksa onurunu başkalarına,Yıllarını bir gaddara kaptırırsın.

Verse 10

Varını yoğunu yer bitirir yabancılar,Emeğin başka birinin evini bayındır kılar.

Verse 11

Ah çekip inlersin ömrünün son günlerinde,Etinle bedenin tükendiğinde.

Verse 12

"Eğitilmekten neden bu kadar nefret ettim,Yüreğim uyarıları neden önemsemedi?" dersin.

Verse 13

"Öğretmenlerimin sözünü dinlemedim,Beni eğitenlere kulak vermedim.

Verse 14

Halkın ve topluluğun arasındaTam bir yıkımın eşiğine gelmişim."

Verse 15

Suyu kendi sarnıcından,Kendi kuyunun kaynağından iç.

Verse 16

Pınarların sokakları,Akarsuların meydanları mı sulamalı?

Verse 17

Yalnız senin olsun onlar,Paylaşma yabancılarla.

Verse 18

Çeşmen bereketli olsunVe gençken evlendiğin karınla mutlu ol.

Verse 19

Sevimli bir geyik, zarif bir ceylan gibi,Hep seni doyursun memeleri.Aşkıyla sürekli coş.

Verse 20

Oğlum, neden ahlaksız bir kadınla coşasın,Neden başka birinin karısını koynuna alasın?

Verse 21

RAB insanın tuttuğu yolu gözler,Attığı her adımı denetler.

Verse 22

Kötü kişiyi kendi suçları ele verecek,Günahının kemendi kıskıvrak bağlayacak onu.

Verse 23

Aşırı ahmaklığı onu yoldan çıkaracak,Terbiyeyi umursamadığı için ölecek.