Yaratilis 35:20
Yakup Rahelin mezarına bir taş dikti. Bu mezar taşı bugüne kadar kaldı.
Yakup Rahelin mezarına bir taş dikti. Bu mezar taşı bugüne kadar kaldı.
Bu ayetler, anlam ve bağlama dayalı AI destekli anlamsal benzerlik ile bulunur. Sonuçlar zaman zaman beklenmedik bağlantılar içerebilir.
19Rahel öldü ve Efrat -Beytlehem- yolunda gömüldü.
45Yakup bir taş alıp onu anıt olarak dikti.
46Yakınlarına, "Taş toplayın" dedi. Adamlar topladıkları taşları bir yere yığdılar. Orada, yığının yanında yemek yediler.
47Lavan taş yığınına Yegar-Sahaduta, Yakup ise Galet adını verdi. "Tanıklık yığını" anlamına gelir.
48Lavan, "Bu yığın bugün aramızda tanık olsun" dedi. Bu yüzden yığına Galet adı verildi.
7Ben Paddandan dönerken Rahel Kenan ülkesinde, Efrata varmadan yolda yanımda öldü. Çok üzüldüm, onu orada Efrata -Beytleheme- giden yolun kenarına gömdüm."
14Yakup Tanrının kendisiyle konuştuğu yere taş bir anıt dikti. Üzerine dökmelik sunu ve zeytinyağı döktü.
15Oraya, Tanrının kendisiyle konuştuğu yere Beytel adını verdi.
16Sonra Beytelden göçtüler. Efrata varmadan Rahel doğum yaptı. Doğum yaparken çok sancı çekti.
21İsrail yine göçtü ve Eder Kulesinin ötesinde konakladı.
18Ertesi sabah erkenden kalkıp başının altına koyduğu taşı anıt olarak dikti, üzerine zeytinyağı döktü.
51Sonra, "İşte taş yığını, işte aramıza diktiğim anıt" dedi,
52"Bu yığın ve anıt birer tanık olsun. Bu yığının ötesine geçip sana kötülük etmeyeceğim. Sen de bu yığını ve anıtı geçip bana kötülük etmeyeceksin.
9Yakup onlarla konuşurken Rahel babasının davarlarını getirdi. Rahel çobanlık yapıyordu.
10Yakup dayısı Lavanın kızı Raheli ve davarları görünce, gidip kuyunun ağzındaki taşı yuvarladı, dayısının davarlarını suvardı.
11Raheli öperek hıçkıra hıçkıra ağladı.
12Rahele baba tarafından akraba olduklarını, Rebekanın oğlu olduğunu anlattı. Rahel koşup babasına haber verdi.
34Rahel çaldığı putları devesinin semerine koymuş, üzerine oturmuştu. Lavan çadırını didik didik aradıysa da putları bulamadı.
28Yakup kabul etti. Leayla bir hafta geçirdi. Sonra Lavan kızı Raheli de ona verdi.
29Cariyesi Bilhayı Rahelin hizmetine verdi.
1Rahel Yakupa çocuk doğuramayınca, ablasını kıskanmaya başladı. Yakupa, "Bana çocuk ver, yoksa öleceğim" dedi.
2Yakup Rahele öfkelendi. "Çocuk sahibi olmanı Tanrı engelliyor. Ben Tanrı değilim ki!" diye karşılık verdi.
3Rahel, "İşte cariyem Bilha" dedi, "Onunla yat, benim için çocuk doğursun, ben de aile kurayım."
31İbrahimle karısı Sara, İshakla karısı Rebeka oraya gömüldüler. Leayı da ben oraya gömdüm.
11Bir yere varıp orada geceledi, çünkü güneş batmıştı. Oradaki taşlardan birini alıp başının altına koyarak yattı.
4Bunun üzerine Yakup Rahelle Leayı sürüsünün bulunduğu kırlara çağırttı.
19Lavan koyunlarını kırkmaya gidince, Rahel babasının putlarını çaldı.
32İlahlarını kimde bulursan, o öldürülecektir. Yakınlarımızın önünde kendin ara, eşyalarımın arasında sana ait ne bulursan al." Yakup ilahları Rahelin çaldığını bilmiyordu.
14Rahelle Lea, "Babamızın evinde hâlâ payımız, mirasımız var mı?" dediler,
3Beytele gidelim. Sıkıntı çektiğim günlerde yakarışımı duyan, gittiğim her yerde benimle birlikte olan Tanrıya orada bir sunak yapacağım."
22Tanrı Raheli anımsadı, onun duasını işiterek çocuk sahibi olmasını sağladı.
18"Ramada bir ses duyuldu, Ağlayış ve acı feryat sesleri! Çocukları için ağlayan Rahel Avutulmak istemiyor. Çünkü onlar yok artık!"
20Orada bir sunak kurarak El-Elohe-İsrail adını verdi. ağırlığı ve değeri bilinmeyen bir para birimiydi. gelir.
1Tanrı Yakupa, "Git, Beytele yerleş" dedi, "Ağabeyin Esavdan kaçarken sana görünen Tanrıya orada bir sunak yap."
25Rahel Yusufu doğurduktan sonra Yakup Lavana, "Beni gönder, evime, topraklarıma gideyim" dedi,