Yaratilis 32:29
Yakup, "Lütfen adını söyler misin?" diye sordu. Ama adam, "Neden adımı soruyorsun?" dedi. Sonra Yakupu kutsadı.
Yakup, "Lütfen adını söyler misin?" diye sordu. Ama adam, "Neden adımı soruyorsun?" dedi. Sonra Yakupu kutsadı.
Bu ayetler, anlam ve bağlama dayalı AI destekli anlamsal benzerlik ile bulunur. Sonuçlar zaman zaman beklenmedik bağlantılar içerebilir.
24Böylece Yakup arkada yalnız kaldı. Bir adam gün ağarıncaya kadar onunla güreşti.
25Yakupu yenemeyeceğini anlayınca, onun uyluk kemiğinin başına çarptı. Öyle ki, güreşirken Yakupun uyluk kemiği çıktı.
26Adam, "Bırak beni, gün ağarıyor" dedi. Yakup, "Beni kutsamadıkça seni bırakmam" diye yanıtladı.
27Adam, "Adın ne?" diye sordu. "Yakup."
28Adam, "Artık sana Yakup değil, İsrail denecek" dedi, "Çünkü Tanrıyla, insanlarla güreşip yendin."
30Yakup, "Tanrıyla yüzyüze görüştüm, ama canım bağışlandı" diyerek oraya Peniel adını verdi.
31Yakup Penielden ayrılırken güneş doğdu. Uyluğundan ötürü aksıyordu.
9Yakup Paddan-Aramdan dönünce, Tanrı ona yine görünerek onu kutsadı.
10"Sana Yakup diyorlar, ama bundan böyle adın Yakup değil, İsrail olacak" diyerek onun adını İsrailfş koydu.
35İshak, "Kardeşin gelip beni kandırdı" diye karşılık verdi, "Senin yerine o kutsandı."
36Esav, "Ona boşuna mı Yakup diyorlar?" dedi, "İki kezdir beni aldatıyor. Önce ilk oğulluk hakkımı aldı. Şimdi de benim yerime o kutsandı." Sonra, "Kutsamak için bana bir hak ayırmadın mı?" diye sordu.
10Yakup, "Olmaz, eğer sevgini kazandımsa, lütfen armağanımı kabul et" diye karşılık verdi, "Senin yüzünü görmek Tanrının yüzünü görmek gibi. Çünkü beni kabul ettin.
11Lütfen sana gönderdiğim armağanı al. Tanrı bana öyle iyilik yaptı ki, her şeyim var." Armağanı kabul ettirinceye kadar diretti.
18RABbin meleği, "Adımı niçin soruyorsun?" dedi, "Adım tanımlanamaz."
9Sonra şöyle dua etti: "Ey atam İbrahimin, babam İshakın Tanrısı RAB! Bana, 'Ülkene, akrabalarının yanına dön, seni başarılı kılacağım' diye söz verdin.
31Lavan, "Sana ne vereyim?" diye sordu. Yakup, "Bana bir şey verme" diye yanıtladı, "Eğer şu önerimi kabul edersen, yine sürünü güder, hayvanlarına bakarım:
2O gece Tanrı bir görümde İsraile, "Yakup, Yakup!" diye seslendi. Yakup, "Buradayım" diye yanıtladı.
17Birinci köleye buyruk verdi: "Ağabeyim Esavla karşılaştığında, 'Sahibin kim, nereye gidiyorsun? Önündeki bu hayvanlar kimin?' diye sorarsa,
8Esav, "Karşılaştığım öbür topluluğun anlamı neydi?" diye sordu. Yakup, "Efendimi hoşnut etmek için" diye yanıtladı.
32Babası, "Sen kimsin?" diye sordu. Esav, "Ben ilk oğlun Esavım" diye karşılık verdi.
33İshakı bir titreme sardı. Tir tir titreyerek, "Öyleyse daha önce avlanıp bana yemek getiren kimdi?" diye sordu, "Sen gelmeden önce yemeğimi yiyip onu kutsadım. Artık o kutsanmış oldu."
15Oraya, Tanrının kendisiyle konuştuğu yere Beytel adını verdi.
22Yakup babasına yaklaştı. Babası ona dokunarak, "Ses Yakupun sesi, ama eller Esavın elleri" dedi.
23Onu tanıyamadı. Çünkü Yakupun elleri ağabeyi Esavın elleri gibi kıllıydı. İshak onu kutsamak üzereyken,
24bir daha sordu: "Sen gerçekten oğlum Esav mısın?" Yakup, "Evet!" diye yanıtladı.
29Yakup, "Sana nasıl hizmet ettiğimi, sürülerine nasıl baktığımı biliyorsun" diye karşılık verdi,
3Yusufa, "Her Şeye Gücü Yeten Tanrı Kenan ülkesinde, Luzda bana görünerek beni kutsadı" dedi,
20'Kulun Yakup arkamızdan geliyor' diyeceksiniz." "Önden göndereceğim armağanla onu yatıştırır, sonra kendisini görürüm. Belki beni bağışlar" diye düşünüyordu.
11Düşümde Tanrının meleği bana, 'Yakup!' diye seslendi. 'Buyur' dedim.
4Yakup çobanlara, "Kardeşler, nerelisiniz?" diye sordu. Çobanlar, "Harranlıyız" diye yanıtladılar.
5Yakup, "Nahorun torunu Lavanı tanıyor musunuz?" diye sordu. "Tanıyoruz" dediler.
15Esav, "Yanımdaki adamlardan birkaçını yanına vereyim" dedi. Yakup, "Niçin?" diye sordu, "Ben yalnızca seni hoşnut etmek istiyorum."
16Yakup uyanınca, "RAB burada, ama ben farkına varamadım" diye düşündü.
16Beni bütün kötülüklerden kurtaran melek bu gençleri kutsasın!Adım ve atalarım İbrahimle İshakın adları bu gençlerle yaşasın!Yeryüzünde çoğaldıkça çoğalsınlar."
2Onları görünce, "Tanrının ordugahı bu" diyerek oraya Mahanayim adını verdi.
19Oraya Beytelfü adını verdi. Kentin önceki adı Luzdu.
29Size kötülük yapacak güçteyim, ama babanın Tanrısı dün gece bana, 'Dikkatli ol!' dedi, 'Yakupa ne iyi, ne kötü hiçbir şey söyleme.'
4İbrahimi kutsadığı gibi seni ve soyunu da kutsasın. Öyle ki, Tanrının İbrahime verdiği topraklara -üzerinde yabancı olarak yaşadığın bu topraklara- sahip olasın."