Yeremya 20:8
Çünkü konuştukça feryat ediyor,Şiddet diye, yıkım diye haykırıyorum.RABbin sözü yüzünden bütün gün yeriliyor,Gülünç duruma düşüyorum.
Çünkü konuştukça feryat ediyor,Şiddet diye, yıkım diye haykırıyorum.RABbin sözü yüzünden bütün gün yeriliyor,Gülünç duruma düşüyorum.
Bu ayetler, anlam ve bağlama dayalı AI destekli anlamsal benzerlik ile bulunur. Sonuçlar zaman zaman beklenmedik bağlantılar içerebilir.
7Beni kandırdın, ya RAB,Ben de kandım.Bana üstün geldin, beni yendin.Bütün gün alay konusu oluyorum,Herkes benimle eğleniyor.
9"Bir daha onu anmayacak,Onun adına konuşmayacağım" desem,Sözü kemiklerimin içine hapsedilmiş,Yüreğimde yanan bir ateş sanki.Onu içimde tutmaktan yoruldum,Yapamıyorum artık.
10Birçoğunun, "Her yer dehşet içinde!Suçlayın! Suçlayalım onu!" diye fısıldaştığını duydum.Bütün güvendiğim insanlar düşmemi gözlüyor,"Belki kanar, onu yeneriz,Sonra da öcümüzü alırız" diyorlar.
11Ama RAB güçlü bir savaşçı gibi benimledir.Bu yüzden bana eziyet edenler tökezleyecek,Üstün gelemeyecek,Başarısızlığa uğrayıp büyük utanca düşecekler;Onursuzlukları sonsuza dek unutulmayacak.
14Halkımın önünde gülünç düştüm,Gün boyu alay konusu oldum türkülerine.
12"Ey sizler, yoldan geçenler,Sizin için önemi yok mu bunun?Bakın da görün, başıma gelen dert gibisi var mı?Öyle bir dert ki, RAB öfkesinin alevlendiği günBaşıma yağdırdı onu. başınıza da gelmesin."
13Ateş saldı yukarıdan,Kemiklerimin içine işledi ateş;Ağ serdi ayaklarıma,Geri çevirdi beni;Mahvetti, baygın kaldım bütün gün.
8Düşmanlarım bütün gün bana hakaret ediyor,Bana dil uzatanlar adımı lanet için kullanıyor.
19Yaramdan ötürü vay başıma gelen!Derdim iyileşmez!Ama, 'Dert benim derdim,Dayanmalıyım' dedim.
5Halkım boş yere alınıp götürüldü,Benim burayla ne ilgim kaldı?" diyor RAB,"Yöneticileri feryat ediyor,Adıma günboyu sövülüyor" diyor RAB.
19Kesime götürülen uysal bir kuzu gibiydim. Bana düzen kurduklarını anlamamıştım. Şöyle diyorlardı: "Ağacı da meyvesini de yok edelim,Bir daha adı anılmasın diyeOnu yaşayanlar diyarından kesip atalım."
20Adaletle yargılayan,Yüreği ve düşünceyi sınayan,Her Şeye Egemen RAB,Davamı senin eline bırakıyorum.Onlardan alacağın öcü göreyim!
15Rezilliğim gün boyu karşımda,Utancımdan yerin dibine geçtim
16Hakaret ve sövgü duya duya,Öç almak isteyen düşman karşısında.
3Düşman sesinden, kötünün baskısından;Çünkü sıkıntıya sokuyorlar beni,Öfkeyle üstüme üstüme geliyorlar.
6"Tanrı beni insanların diline düşürdü,Yüzüme tükürmekteler.
16Sözlerini bulur bulmaz yuttum,Bana neşe, yüreğime sevinç oldu.Çünkü seninim ben,Ya RAB, Her Şeye Egemen Tanrı!
17Eğlenenlerin arasında oturmadım,Onlarla sevinip coşmadım.Elin üzerimde olduğu içinTek başıma oturdum,Çünkü beni öfkeyle doldurmuştun.
18Neden sürekli acı çekiyorum?Neden yaram ağır ve umarsız?Benim için aldatıcı bir dere,Güvenilmez bir pınar mı olacaksın?
5Gün boyu sözlerimi çarpıtıyorlar,Hakkımda hep kötülük tasarlıyorlar.
10İnsanlar bana dudak büküyor,Aşağılayarak tokat atıyor,Birleşiyorlar bana karşı.
4Bunun için dedim ki,"Beni yalnız bırakın, acı acı ağlayayım.Halkımın uğradığı yıkımdan ötürüBeni avutmaya kalkmayın."
15Bana, "Hani, RABbin sözü nerede?Haydi, gelsin yerine bakalım" deyip duruyorlar.
2Ya RAB, ne zamana dek seni yardıma çağıracağım,Beni duymuyor musun?"Zorbalık var" diye haykırıyorum sana,Ama kurtarmıyorsun!
3Bunca kötülüğü bana neden gösteriyorsun,Nasıl hoş görürsün bunca haksızlığı?Nereye baksam şiddet ve zorbalık var.Kavgaların, çekişmelerin sonu gelmiyor.
8Ertesi sabah RAB bana seslendi:
8RAB bana şöyle seslendi:
10Gün boyu hasımlarım: "Nerede senin Tanrın?" diyerekBana sataştıkça,Kemiklerim kırılıyor sanki.
20Gör, ya RAB, ne sıkıntılar çektiğimi,İçim kanıyor, yüreğim buruk,Çünkü çok asilik ettim;Dışarıda kılıç beni çocuklarımdan ayırmakta,İçerdeyse ölüm kol gezmekte.
21İnlediğimi duydular,Beni avutan olmadı.Bütün düşmanlarım başıma gelen felaketi duydu,Sen yaptın diye sevinçten coştular.İlan ettiğin günü getir,Onlar da benim gibi olsunlar.
14"Uzun zamandır ses çıkarmadım,Sustum, kendimi tuttum.Ama şimdi feryat edeceğim doğuran kadın gibi,Nefesim tutulacak, kesik kesik soluyacağım.
7"İşte, 'Zorbalık bu!' diye haykırıyorum, ama yanıt yok,Yardım için bağırıyorum, ama adalet yok.
3On kez oldu beni aşağılıyor,Hiç utanmadan saldırıyorsunuz.
11Düşmanlarım yüzünden rezil oldum,Özellikle komşularıma.Tanıdıklarıma dehşet salar oldum;Beni sokakta görenler benden kaçar oldu.
8RAB bana şöyle seslendi:
16"Ağlıyorum bunlara,Gözlerimden yaşlar boşanıyor;Çünkü beni avutan,Canımı tazeleyen benden uzak.Çocuklarım şaşkına döndü,Çünkü düşmanım üstün çıktı."
20Felaket felaketi izliyor,Bütün ülke viran oldu.Bir anda çadırlarım,Perdelerim yok oldu.
14Gün boyu içim içimi yiyor,Her sabah azap çekiyorum.
20Hakaret kalbimi kırdı, dertliyim,Acılarımı paylaşacak birini bekledim, çıkmadı,Avutacak birini aradım, bulamadım.
7Beni gören herkes alay ediyor,Sırıtıp baş sallayarak diyorlar ki,
18"RAB haklıdır, çünkü buyruğuna karşı geldim.Şimdi dinleyin, ey halklar, çektiğim acıyı görün;Erden kızlarım, gençlerim sürgüne gitti.
11Yollarımı saptırdı, paraladı,Mahvetti beni.
8Ama Yakupoğullarına isyanlarını,İsrail halkına günahlarını bildirmek içinBen RABbin Ruhuyla, güçle,Adalet ve cesaretle donatıldım.
12Ben rahat yaşıyordum, ama Tanrı paraladı beni,Boynumdan tutup yere çaldı.Beni hedef yaptı kendine.
10İşitsinler diye kiminle konuşayım,Kimi uyarayım?Kulakları tıkalı, işitemiyorlar.RABbin sözünü aşağılıyor,Ondan hoşlanmıyorlar.
13"Bana karşı sert sözler söylediniz" diyor RAB. "Oysa siz, 'Sana karşı ne söyledik?' diye soruyorsunuz.
8Yeruşalim sendeledi, Yahuda düştü.Çünkü söyledikleri de yaptıkları da RABbe karşı;Onun yüce varlığını aşağılıyor.
8Yahuda ve Yeruşalim halkı bu yüzden RABbin öfkesine uğradı. Gözlerinizle gördüğünüz gibi, RABbin onlara yaptığı, başkalarını korkuya, dehşete düşürdü. Alay konusu oldular.
17"Onlara de ki, " 'Gözlerim gece gündüzDurmadan gözyaşı döksün,Çünkü erden kızım, halkımAğır bir yara aldı,Ezici bir darbe yedi.
21Halkımın yarasından ben de yaralandım.Yasa büründüm, dehşete düştüm.