Yesaya 42:14
"Uzun zamandır ses çıkarmadım,Sustum, kendimi tuttum.Ama şimdi feryat edeceğim doğuran kadın gibi,Nefesim tutulacak, kesik kesik soluyacağım.
"Uzun zamandır ses çıkarmadım,Sustum, kendimi tuttum.Ama şimdi feryat edeceğim doğuran kadın gibi,Nefesim tutulacak, kesik kesik soluyacağım.
Bu ayetler, anlam ve bağlama dayalı AI destekli anlamsal benzerlik ile bulunur. Sonuçlar zaman zaman beklenmedik bağlantılar içerebilir.
15Harap edeceğim dağları, tepeleri,Bütün yeşilliklerini kurutacağım.Irmakları adalara çevirip havuzları kurutacağım.
13Yiğit gibi çıkagelecek RAB,Savaşçı gibi gayrete gelecek.Bağırıp savaş çığlığı atacak,Düşmanlarına üstünlüğünü gösterecek.
17Doğum vakti yaklaşan gebe kadınÇektiği sancıdan ötürü nasıl kıvranır, feryat ederse,Senin önünde biz de öyle olduk, ya RAB.
18Gebe kaldık, kıvrandık,Rüzgardan başka bir şey doğurmadık sanki.Ne dünyaya kurtuluş sağlayabildik,Ne de dünyada yaşayanları yaşama kavuşturabildik.
3Gördüklerimden ötürü belime ağrı saplandı,Doğuran kadının ağrıları gibi ağrılar tuttu beni.Duyduklarımdan sarsıldım,Gördüklerimden dehşete düştüm.
31Sancı çeken kadının haykırışını,İlk çocuğunu doğuran kadının çektiği acıyı,Ellerini uzatmış, soluğu kesilmiş Siyon kızının,"Eyvah! Katillerin karşısında bayılıyorum"Diye haykırdığını işitir gibi oldum.
11Bu yüzden RABbin öfkesiyle doluyum,Kendimi tutmaktan yoruldum."Sokaktaki çocukların,Toplanan gençlerin üzerine boşalt öfkeni.Nasıl olsa karı da koca da,Yaşlı da yıllarca yaşamış olan da kurtulamayacak.
19Ah, içim, içim!Acıdan kıvranıyorum.Ah, yüreğim, yüreğim çarpıyor.Sessiz duramıyorum!Çünkü boru sesini, savaş naralarını işittim!
20Felaket felaketi izliyor,Bütün ülke viran oldu.Bir anda çadırlarım,Perdelerim yok oldu.
9Neden öyle hıçkıra hıçkıra ağlıyorsun şimdi?Doğuran kadın gibi neden acı çekiyorsun?Kralın olmadığı için mi,Öğütçün öldüğü için mi?
10Doğuran kadın gibi ağrı çek, acıyla kıvran, ey Siyon halkı.Şimdi kentten çıkıp kırlarda konaklayacaksın.Babile gidecek,Orada özgürlüğe kavuşacaksın.RAB seni orada kurtaracak düşmanlarının elinden.
8Ben Mika, bundan ötürü ağlayıp ağıt yakacağım,Çırçıplak, yalınayak dolaşacağım.Çakal gibi uluyup baykuş gibi öteceğim.
11RAB öfkesini boşalttı, kızgın öfkesini döktü,Temellerini yiyip bitiren ateşi Siyonun içinde tutuşturdu.
12RAB diyor ki,"Asurlular güçlü ve çok olsalar bile, yok olup gidecekler. Ey halkım, seni sıkıntıya soktuysam da, bir daha sokmayacağım.
13Şimdi boyunduruğunu parçalayıp üzerindeki bağları koparacağım."
37RABbin kızgın öfkesi yüzündenGüvenlikte oldukları ağıllar yok oldu.
19Ya RAB, sana yakarıyorum.Çünkü ateş otlakları yok etti, Bütün ağaçları kavurdu.
24Haberlerini aldık,Ellerimizde derman kalmadı.Doğuran kadın gibiÜzüntü, sancı sardı bizi.
12Bunlara karşın, ya RAB,Hâlâ kendini tutacak mısın,Suskun kalıp bize alabildiğine eziyet çektirecek misin?
14Bu yüzden Rabba surlarını tutuşturacağım,Savaş günü çığlıklarla,Kasırga günü fırtınaylaAteş yakıp yok edecek saraylarını.
36Bunun için RAB diyor ki,"İşte davanızı ben savunacağım,Öcünüzü ben alacağım;Onun ırmağını kurutacak,Kaynağını keseceğim.
9Yedi çocuklu kadınBayılıp son soluğunu verecek;Daha gündüzken güneşi batacak,Utandırılıp alçaltılacak.Sağ kalanları düşmanlarının önündeKılıca teslim edeceğim."Böyle diyor RAB.
38Halkı genç aslanlar gibi kükreyecek,Aslan yavruları gibi homurdanacak.
16"Ağlıyorum bunlara,Gözlerimden yaşlar boşanıyor;Çünkü beni avutan,Canımı tazeleyen benden uzak.Çocuklarım şaşkına döndü,Çünkü düşmanım üstün çıktı."
2Ya RAB, ne zamana dek seni yardıma çağıracağım,Beni duymuyor musun?"Zorbalık var" diye haykırıyorum sana,Ama kurtarmıyorsun!
34Siyon halkı, "Babil Kralı Nebukadnessar yuttu bizi, ezdi,Boş bir kaba çevirdi" diyecek,"Canavar gibi yuttu bizi,Güzel yemeklerimizle karnını doyurdu,Sonra bizi kustu.Bize ve yurttaşlarımıza yapılan zorbalıkBabilin başına gelsin."Yeruşalim, "Dökülen kanımızın hesabıKildanilerden sorulsun" diyecek.
9Doğum anına dek getiririm deDoğuracak gücü vermez miyim?" diyor RAB."Doğuracak güç veren ben, rahmi kapatır mıyım?" diyor Tanrın.
8Bu yüzden, "Bekleyin de görün" diyor RAB,"Ulusları yargılayacağım günü bekleyin.Ulusları toplamaya,Krallıkları bir araya getirmeye,Gazabımı, kızgın öfkemiÜzerlerine dökmeye karar verdim.Çünkü kıskançlığımın ateşi bütün dünyayı yiyip bitirecek.
8Herkesi dehşet saracak,Hepsi acı ve ıstırap içinde boğulacak,Doğuran kadın gibi kıvranacak,Şaşkın şaşkın birbirlerine bakacaklar;Yüzleri kızaracak.
8Çünkü konuştukça feryat ediyor,Şiddet diye, yıkım diye haykırıyorum.RABbin sözü yüzünden bütün gün yeriliyor,Gülünç duruma düşüyorum.
16Sesini duyunca yüreğim hopladı,Seğirdi dudaklarım,Kemiklerim eridi sanki,Çözüldü dizlerimin bağı.Ama bize saldıran halkın felakete uğrayacağı günüSabırla bekleyeceğim.
8Yavrularından edilmiş dişi ayı gibiKarşılarına çıkacak,Yüreklerinin zarını yırtacağım,Dişi aslan gibi onları oracıkta yiyip bitireceğim,Yabanıl bir hayvan parçalayacak onları.
11"Bu yüzden sessiz kalmayacak,İçimdeki sıkıntıyı dile getireceğim;Canımın acısıyla yakınacağım.
2Tersine, ana kucağında sütten kesilmiş çocuk gibi,Kendimi yatıştırıp huzur buldum,Sütten kesilmiş çocuğa döndüm.
19Başına çifte felaket geldi, kim başsağlığı dileyecek?Yıkım ve kırım, kıtlık ve kılıç.Nasıl avutayım seni?
31Öfkemi üzerinize dökeceğim,Kızgınlığımı üzerinize üfleyeceğim;Acımasız adamların,Yakıp yok etmekte usta kişilerin elineTeslim edeceğim sizi.
22Bir bayram günü davet eder gibiBeni dehşete düşürenleri davet ettin her yandan.RAB'bin öfkelendiği gün kaçıp kurtulan,Sağ kalan olmadı.Sevgiyle büyüttüğüm çocuklarımıDüşmanım yok etti."
20"Bak, ya RAB, gör! Kime böyle yaptın?Kadınlar çocuklarını, sevgili yavrularını mı yesin?Kâhinle peygamber Rabbin Tapınağında mı öldürülsün?
20Gör, ya RAB, ne sıkıntılar çektiğimi,İçim kanıyor, yüreğim buruk,Çünkü çok asilik ettim;Dışarıda kılıç beni çocuklarımdan ayırmakta,İçerdeyse ölüm kol gezmekte.
1Zaferi ışık gibi parlayıncaya,Kurtuluşu meşale gibi yanıncaya dekSiyon uğruna susmayacak,Yeruşalim uğruna sessiz kalmayacağım.
54"Babilden çığlık,Kildan ülkesinden büyük yıkım sesi duyuluyor.
13Kükreyerek avını parçalayan aslanlar gibiAğızlarını açıyorlar bana.
31Ulumaya başla ey kapı! Ey kent, feryat et!Ey Filistliler, eridiniz baştan başa.Kuzeyden toz duman yükseliyor,Düşman askerleri sıra sıra geliyor.
14Koca bir gedikten girer gibi ilerliyor,Yıkıntılar arasından üzerime yuvarlanıyorlar.
10RAB diyor ki, "Şimdi harekete geçeceğim,Ne denli yüce ve üstün olduğumu göstereceğim.
22Ülkede savaş, büyük yıkımGürültüsü duyuluyor.
11Gözlerim tükenmekte ağlamaktan,İçim kanıyor;Halkımın yıkımındanYüreğim sızlıyor,Çünkü kent meydanlarında çocuklarla bebekler bayılmakta.
14Bedenimde gedik üstüne gedik açıyor,Dev gibi üzerime saldırıyor.
4Bunun için dedim ki,"Beni yalnız bırakın, acı acı ağlayayım.Halkımın uğradığı yıkımdan ötürüBeni avutmaya kalkmayın."
24Çünkü iniltim ekmekten önce geliyor,Su gibi dökülmekte feryadım.