Eyüp 19:10
Her yandan yıktı beni, tükendim,Umudumu bir ağaç gibi kökünden söktü.
Her yandan yıktı beni, tükendim,Umudumu bir ağaç gibi kökünden söktü.
Bu ayetler, anlam ve bağlama dayalı AI destekli anlamsal benzerlik ile bulunur. Sonuçlar zaman zaman beklenmedik bağlantılar içerebilir.
8Yoluma set çekti, geçemiyorum,Yollarımı karanlığa boğdu.
9Üzerimden onurumu soydu,Başımdaki tacı kaldırdı.
11Yollarımı saptırdı, paraladı,Mahvetti beni.
11Öfkesi bana karşı alev alev yanıyor,Beni hasım sayıyor.
16Dişlerimi çakıl taşlarıyla kırdı,Kül içinde diz çöktürdü bana.
17Esenlik yüzü görmedi canım,Mutluluğu unuttum.
18Bu yüzden diyorum ki,"Dermanım tükendi,RABden umudum kesildi."
7Asmalarımı harap ettiler,İncir ağaçlarımı mahvettiler, Kabuklarını soyup yere attılar.Soyulan dallar bembeyaz.
19Kesime götürülen uysal bir kuzu gibiydim. Bana düzen kurduklarını anlamamıştım. Şöyle diyorlardı: "Ağacı da meyvesini de yok edelim,Bir daha adı anılmasın diyeOnu yaşayanlar diyarından kesip atalım."
19Yaramdan ötürü vay başıma gelen!Derdim iyileşmez!Ama, 'Dert benim derdim,Dayanmalıyım' dedim.
20Çadırım yıkıldı, ipleri koptu.Çocuklarım benden ayrıldı,Yok artık onlar.Çadırımı kuracak,Perdelerimi takacak kimse kalmadı.
12Ben rahat yaşıyordum, ama Tanrı paraladı beni,Boynumdan tutup yere çaldı.Beni hedef yaptı kendine.
13Okçuları beni kuşatıyor,Acımadan böbreklerimi deşiyor,Ödümü yerlere döküyor.
14Bedenimde gedik üstüne gedik açıyor,Dev gibi üzerime saldırıyor.
15Umudum nerede?Kim benim için umut görebilir?
6Bilin ki, Tanrı bana haksızlık yaptı,Beni ağıyla kuşattı.
13"Kardeşlerimi benden uzaklaştırdı,Tanıdıklarım bana büsbütün yabancılaştı.
19Beni çamura fırlattı,Toza, küle döndüm.
13Ateş saldı yukarıdan,Kemiklerimin içine işledi ateş;Ağ serdi ayaklarıma,Geri çevirdi beni;Mahvetti, baygın kaldım bütün gün.
16Kökleri dipten kuruyacak,Dalları üstten solacak.
12Evim bir çoban çadırı gibi bozuldu, alındı elimden.Dokumacı gibi dürdüm yaşamımı, RAB tezgahtan beni kesti,Bir gün içinde sonumu getiriverdi.
11ben de onu kovdum, ulusların önderinin eline teslim ettim. Ona kötülüğü uyarınca davranacak.
12Yabancı ulusların en acımasızı onu kesip yalnız bıraktı. Dalları dağlara, derelere düştü; ülkenin vadilerinde kesilmiş duruyor. Yeryüzündeki bütün uluslar gölgesinden çekilip onu bıraktılar.
11Günlerim geçti, tasarılarım,Dileklerim suya düştü.
4Bu yüzden bunalıma düştüm,Yüreğim perişan.
9Yontma taşlarla yollarımı kesti,Dolaştırdı yollarımı.
6"Günlerim dokumacının mekiğinden hızlı,Umutsuz tükenmekte.
9Kerem edip beni ezse,Elini çabuk tutup yaşam bağımı kesse!
11Günlerim akşam uzayan gölge gibi yitmekte,Ot gibi sararmaktayım.
7Ey Tanrı, beni tükettin,Bütün ev halkımı dağıttın.
3Evet, dönüp dönüp bütün gün bana elini kaldırıyor.
4Etimi, derimi yıprattı, kemiklerimi kırdı.
5Beni kuşattı,Acı ve zahmetle sardı çevremi.
6Çoktan ölmüş ölüler gibiBeni karanlıkta yaşattı.
7Çevreme duvar çekti, dışarı çıkamıyorum,Zincirimi ağırlaştırdı.
9Onu yakalamak için umutlanma,Görünüşü bile insanın ödünü patlatır.
10Uzaklaştır üzerimden yumruklarını,Tokadının altında mahvoldum.
19Suyun taşı aşındırdığı,Selin toprağı sürükleyip götürdüğü gibi,İnsanın umudunu yok ediyorsun.
23Çünkü Tanrıdan gelecek beladan korkarım,Onun görkeminden ötürü böyle bir şey yapamam.
40Yıktın bütün surlarını,Viran ettin kalelerini.
12Gönülden çıkmış bir ölü gibi unutuldum,Kırılmış bir çömleğe döndüm.
23Batan güneş gibi geçip gidiyorum,Çekirge gibi silkilip atılıyorum.
13Çaresiz kalıncaKendimi kurtaracak gücüm mü olur?
19Hiç var olmamış olurdum,Rahimden mezara taşınırdım.
20Birkaç günlük ömrüm kalmadı mı?Beni rahat bırak da biraz yüzüm gülsün;
10Ömrüm acıyla,Yıllarım iniltiyle tükeniyor,Suçumdan ötürü gücüm zayıflıyor,Kemiklerim eriyor.
9Tanrı öfkeyle saldırıp parçalıyor beni,Dişlerini gıcırdatıyor bana,Düşmanım gözlerini üzerime dikiyor.
19Bütün yakın dostlarım benden iğreniyor,Sevdiklerim yüz çeviriyor.
7"Oysa bir ağaç için umut vardır,Kesilse, yeniden sürgün verir,Eksilmez filizleri.
17O beni kasırgayla eziyor,Nedensiz yaralarımı çoğaltıyor.