Eyüp 7:6
"Günlerim dokumacının mekiğinden hızlı,Umutsuz tükenmekte.
"Günlerim dokumacının mekiğinden hızlı,Umutsuz tükenmekte.
Bu ayetler, anlam ve bağlama dayalı AI destekli anlamsal benzerlik ile bulunur. Sonuçlar zaman zaman beklenmedik bağlantılar içerebilir.
7Ey Tanrı, yaşamımın bir soluk olduğunu anımsa,Gözüm bir daha mutluluk yüzü görmeyecek.
8Şu anda bana bakan gözler bir daha beni görmeyecek,Senin gözlerin üzerimde olacak,Ama ben yok olacağım.
25"Günlerim koşucudan çabuk,İyilik görmeden geçmekte.
26Kamış sandal gibi kayıp gidiyor,Avının üstüne süzülen kartal gibi.
3Miras olarak bana boş aylar verildi,Payıma sıkıntılı geceler düştü.
4Yatarken, 'Ne zaman kalkacağım' diye düşünüyorum,Ama gece uzadıkça uzuyor,Gün doğana dek dönüp duruyorum.
5Bedenimi kurt, kabuk kaplamış,Çatlayan derimden irin akıyor.
10"Hayatımın baharında ölüler diyarının kapılarından geçipÖmrümün geri kalan yıllarından yoksun mu kalmalıyım?" demiştim,
11"Yaşayanlar diyarında RABbi, evet, RABbi bir daha görmeyeceğim,Bu dünyada yaşayanlar gibi insan yüzü görmeyeceğim bir daha.
12Evim bir çoban çadırı gibi bozuldu, alındı elimden.Dokumacı gibi dürdüm yaşamımı, RAB tezgahtan beni kesti,Bir gün içinde sonumu getiriverdi.
15Umudum nerede?Kim benim için umut görebilir?
11Günlerim geçti, tasarılarım,Dileklerim suya düştü.
11Gücüm nedir ki, bekleyeyim?Sonum nedir ki, sabredeyim?
11Günlerim akşam uzayan gölge gibi yitmekte,Ot gibi sararmaktayım.
16Yaşamımdan tiksiniyor,Sonsuza dek yaşamak istemiyorum;Çek elini benden, çünkü günlerimin anlamı kalmadı.
20Birkaç günlük ömrüm kalmadı mı?Beni rahat bırak da biraz yüzüm gülsün;
1"Yaşama gücüm tükendi, günlerim kısaldı,Mezar gözlüyor beni.
18Bu yüzden diyorum ki,"Dermanım tükendi,RABden umudum kesildi."
47Anımsa ömrümün ne çabuk geçtiğini,Ne boş yaratmışsın insanoğlunu!
10Ömrüm acıyla,Yıllarım iniltiyle tükeniyor,Suçumdan ötürü gücüm zayıflıyor,Kemiklerim eriyor.
7Kederden gözümün feri söndü,Kollarım bacaklarım çırpı gibi.
5Yalnız bir karış ömür verdin bana,Hiç kalır hayatım senin önünde.Her insan bir soluktur sadece,En güçlü çağında bile.
10Her yandan yıktı beni, tükendim,Umudumu bir ağaç gibi kökünden söktü.
4İnsan bir soluğu andırır,Günleri geçici bir gölge gibidir.
1"İnsanı kadın doğurur,Günleri sayılı ve sıkıntı doludur.
2Çiçek gibi açıp solar,Gölge gibi gelip geçer.
1"Yeryüzünde insan yaşamı savaşı andırmıyor mu,Günleri gündelikçinin günlerinden farklı mı?
3Çünkü günlerim duman gibi yok oluyor,Kemiklerim ateş gibi yanıyor.
14Onun güvendiği şey kırılır,Dayanağı ise bir örümcek ağıdır.
9Gazabından kısalıyor günlerimiz,Bir soluk gibi tükeniyor yıllarımız.
7Ey Tanrı, beni tükettin,Bütün ev halkımı dağıttın.
23RAB gücümü kırdı yaşam yolunda,Ömrümü kısalttı.
7"Ne bekleyebilirim şimdi, ya Rab?Umudum sende.
15Dehşet çöktü üzerime,Onurum rüzgara kapılmış gibi uçtu,Mutluluğum bulut gibi geçip gitti.
16"Şimdi tükeniyorum,Acı günler beni ele geçirdi.
4Bu yüzden bunalıma düştüm,Yüreğim perişan.
13Ölüler diyarını evim diye gözlüyorsam,Yatağımı karanlığa seriyorsam,
13Çaresiz kalıncaKendimi kurtaracak gücüm mü olur?
23Batan güneş gibi geçip gidiyorum,Çekirge gibi silkilip atılıyorum.
28"Oysa insan telef olmuş, çürük bir şey,Güve yemiş giysi gibidir.
15"Giymek için çul diktim,Gururumu ayak altına aldım.
16Ağlamaktan yüzüm kızardı,Gözlerimin altı morardı.
20Ömürleri sabahtan akşama varmaz,Kimse farkına varmadan sonsuza dek yok olurlar.
9Çünkü biz daha dün doğduk, bir şey bilmeyiz,Yeryüzündeki günlerimiz sadece bir gölge.
3Denizlerin kumundan ağır gelirdi,Bu yüzden abuk sabuk konuştum.
4Etimi, derimi yıprattı, kemiklerimi kırdı.
20Çadırım yıkıldı, ipleri koptu.Çocuklarım benden ayrıldı,Yok artık onlar.Çadırımı kuracak,Perdelerimi takacak kimse kalmadı.
7Kederden gözlerimin feri sönüyor,Zayıflıyor gözlerim düşmanlarım yüzünden.
6Çoktan ölmüş ölüler gibiBeni karanlıkta yaşattı.
1Vay halime benim! Yazın meyve toplandıktanVe bağbozumundan artakalan üzümler alındıktan sonraTek bir salkım bulamayan adam gibiyim.Canım turfanda inciri nasıl da çekiyor!