Eyüp 17:1
"Yaşama gücüm tükendi, günlerim kısaldı,Mezar gözlüyor beni.
"Yaşama gücüm tükendi, günlerim kısaldı,Mezar gözlüyor beni.
Bu ayetler, anlam ve bağlama dayalı AI destekli anlamsal benzerlik ile bulunur. Sonuçlar zaman zaman beklenmedik bağlantılar içerebilir.
3İçimde yaşam belirtisi olduğu sürece,Tanrının soluğu burnumda olduğu sürece,
9Acı bana, ya RAB, sıkıntıdayım,Üzüntü gözümü, canımı, içimi kemiriyor.
10Ömrüm acıyla,Yıllarım iniltiyle tükeniyor,Suçumdan ötürü gücüm zayıflıyor,Kemiklerim eriyor.
11Günlerim geçti, tasarılarım,Dileklerim suya düştü.
3Çünkü günlerim duman gibi yok oluyor,Kemiklerim ateş gibi yanıyor.
15Öyle ki, boğulmayı,Ölmeyi şu yaşama yeğliyorum.
16Yaşamımdan tiksiniyor,Sonsuza dek yaşamak istemiyorum;Çek elini benden, çünkü günlerimin anlamı kalmadı.
13Ölüler diyarını evim diye gözlüyorsam,Yatağımı karanlığa seriyorsam,
14Çukura 'Babam',Kurda 'Annem, kızkardeşim' diyorsam,
15Umudum nerede?Kim benim için umut görebilir?
16Umut benimle ölüler diyarına mı inecek?Toprağa birlikte mi gireceğiz?"
10"Hayatımın baharında ölüler diyarının kapılarından geçipÖmrümün geri kalan yıllarından yoksun mu kalmalıyım?" demiştim,
20Birkaç günlük ömrüm kalmadı mı?Beni rahat bırak da biraz yüzüm gülsün;
3Düşman beni kovalıyor,Ezip yere seriyor.Çoktan ölmüş olanlar gibi,Beni karanlıklarda oturtuyor.
4Bu yüzden bunalıma düştüm,Yüreğim perişan.
18Soluk almama izin vermiyor,Ancak beni acıya doyuruyor.
2Çevremi alaycılar kuşatmış,Gözümü onların aşağılamasıyla açıp kapıyorum.
22Canı çukura,Hayatı ölüm meleklerine yaklaşır.
15Gücüm çömlek parçası gibi kurudu,Dilim damağıma yapışıyor;Beni ölüm toprağına yatırdın.
13"Keşke beni ölüler diyarına gizlesen,Öfken geçinceye dek saklasan,Bana bir süre versen de, beni sonra anımsasan.
3Çünkü sıkıntıya doydum,Canım ölüler diyarına yaklaştı.
4Ölüm çukuruna inenler arasında sayılıyorum,Tükenmiş gibiyim;
16"Şimdi tükeniyorum,Acı günler beni ele geçirdi.
11Günlerim akşam uzayan gölge gibi yitmekte,Ot gibi sararmaktayım.
16Ağlamaktan yüzüm kızardı,Gözlerimin altı morardı.
1"Yaşamımdan usandım,Özgürce yakınacak,İçimdeki acıyla konuşacağım.
5Bedenimi kurt, kabuk kaplamış,Çatlayan derimden irin akıyor.
6"Günlerim dokumacının mekiğinden hızlı,Umutsuz tükenmekte.
7Ey Tanrı, yaşamımın bir soluk olduğunu anımsa,Gözüm bir daha mutluluk yüzü görmeyecek.
17Düşmek üzereyim,Acım hep içimde.
10Yüreğim çarpıyor, gücüm tükeniyor,Gözlerimin feri bile söndü.
19Beni çamura fırlattı,Toza, küle döndüm.
18"Niçin doğmama izin verdin?Keşke ölseydim, hiçbir göz beni görmeden!
7Kederden gözümün feri söndü,Kollarım bacaklarım çırpı gibi.
11"Bu yüzden sessiz kalmayacak,İçimdeki sıkıntıyı dile getireceğim;Canımın acısıyla yakınacağım.
47Anımsa ömrümün ne çabuk geçtiğini,Ne boş yaratmışsın insanoğlunu!
4Yüreğim sızlıyor içimde,Ölüm dehşeti çöktü üzerime.
12Evim bir çoban çadırı gibi bozuldu, alındı elimden.Dokumacı gibi dürdüm yaşamımı, RAB tezgahtan beni kesti,Bir gün içinde sonumu getiriverdi.
17Soluğum karımı tiksindiriyor,Kardeşlerim benden iğreniyor.
7Çabuk yanıtla beni, ya RAB,Tükeniyorum.Çevirme benden yüzünü,Yoksa ölüm çukuruna inen ölülere dönerim.
4"Bildir bana, ya RAB, sonumu,Sayılı günlerimi;Bileyim ömrümün ne kadar kısa olduğunu!
19Kim suçlayacak beni?Biri varsa susar, son soluğumu veririm.
28"Oysa insan telef olmuş, çürük bir şey,Güve yemiş giysi gibidir.
18Bu yüzden diyorum ki,"Dermanım tükendi,RABden umudum kesildi."
10İnsan ise ölüp yok olur,Son soluğunu verir ve her şey biter.
4O son soluğunu verince toprağa döner,O gün tasarıları da biter.
6Çoktan ölmüş ölüler gibiBeni karanlıkta yaşattı.
24Çünkü iniltim ekmekten önce geliyor,Su gibi dökülmekte feryadım.
20Gör, ya RAB, ne sıkıntılar çektiğimi,İçim kanıyor, yüreğim buruk,Çünkü çok asilik ettim;Dışarıda kılıç beni çocuklarımdan ayırmakta,İçerdeyse ölüm kol gezmekte.
7Kederden gözlerimin feri sönüyor,Zayıflıyor gözlerim düşmanlarım yüzünden.