Eyüp 17:11
Günlerim geçti, tasarılarım,Dileklerim suya düştü.
Günlerim geçti, tasarılarım,Dileklerim suya düştü.
Bu ayetler, anlam ve bağlama dayalı AI destekli anlamsal benzerlik ile bulunur. Sonuçlar zaman zaman beklenmedik bağlantılar içerebilir.
12Bu insanlar geceyi gündüze çeviriyorlar,Karanlığa 'Işık yakındır' diyorlar.
13Ölüler diyarını evim diye gözlüyorsam,Yatağımı karanlığa seriyorsam,
1"Yaşama gücüm tükendi, günlerim kısaldı,Mezar gözlüyor beni.
10"Ama siz, hepiniz gelin yine deneyin!Aranızda bir bilge bulamayacağım.
20Birkaç günlük ömrüm kalmadı mı?Beni rahat bırak da biraz yüzüm gülsün;
21Dönüşü olmayan yere gitmeden önce,Karanlık ve ölüm gölgesi diyarına,
6"Günlerim dokumacının mekiğinden hızlı,Umutsuz tükenmekte.
7Ey Tanrı, yaşamımın bir soluk olduğunu anımsa,Gözüm bir daha mutluluk yüzü görmeyecek.
10"Hayatımın baharında ölüler diyarının kapılarından geçipÖmrümün geri kalan yıllarından yoksun mu kalmalıyım?" demiştim,
11"Yaşayanlar diyarında RABbi, evet, RABbi bir daha görmeyeceğim,Bu dünyada yaşayanlar gibi insan yüzü görmeyeceğim bir daha.
12Evim bir çoban çadırı gibi bozuldu, alındı elimden.Dokumacı gibi dürdüm yaşamımı, RAB tezgahtan beni kesti,Bir gün içinde sonumu getiriverdi.
13Sabırla bekledim sabaha kadar,RAB bir aslan gibi kırdı bütün kemiklerimi,Bir gün içinde sonumu getiriverdi.
10Ömrüm acıyla,Yıllarım iniltiyle tükeniyor,Suçumdan ötürü gücüm zayıflıyor,Kemiklerim eriyor.
10Yüreğim çarpıyor, gücüm tükeniyor,Gözlerimin feri bile söndü.
4Bu yüzden bunalıma düştüm,Yüreğim perişan.
25"Günlerim koşucudan çabuk,İyilik görmeden geçmekte.
11Günlerim akşam uzayan gölge gibi yitmekte,Ot gibi sararmaktayım.
11Yollarımı saptırdı, paraladı,Mahvetti beni.
23RAB gücümü kırdı yaşam yolunda,Ömrümü kısalttı.
7Kederden gözümün feri söndü,Kollarım bacaklarım çırpı gibi.
16"Şimdi tükeniyorum,Acı günler beni ele geçirdi.
16Yaşamımdan tiksiniyor,Sonsuza dek yaşamak istemiyorum;Çek elini benden, çünkü günlerimin anlamı kalmadı.
17Esenlik yüzü görmedi canım,Mutluluğu unuttum.
18Bu yüzden diyorum ki,"Dermanım tükendi,RABden umudum kesildi."
10Her yandan yıktı beni, tükendim,Umudumu bir ağaç gibi kökünden söktü.
12Gönülden çıkmış bir ölü gibi unutuldum,Kırılmış bir çömleğe döndüm.
3Çünkü günlerim duman gibi yok oluyor,Kemiklerim ateş gibi yanıyor.
13Çaresiz kalıncaKendimi kurtaracak gücüm mü olur?
7Ey Tanrı, beni tükettin,Bütün ev halkımı dağıttın.
20Çadırım yıkıldı, ipleri koptu.Çocuklarım benden ayrıldı,Yok artık onlar.Çadırımı kuracak,Perdelerimi takacak kimse kalmadı.
47Anımsa ömrümün ne çabuk geçtiğini,Ne boş yaratmışsın insanoğlunu!
20Bu yüzden güneşin altında harcadığım onca emeğe üzülmeye başladım.
4"Bildir bana, ya RAB, sonumu,Sayılı günlerimi;Bileyim ömrümün ne kadar kısa olduğunu!
5Yalnız bir karış ömür verdin bana,Hiç kalır hayatım senin önünde.Her insan bir soluktur sadece,En güçlü çağında bile.
11Gücüm nedir ki, bekleyeyim?Sonum nedir ki, sabredeyim?
21Kalbim kırıldığında,İçim acı dolduğunda,
22"Çünkü birkaç yıl sonra,Dönüşü olmayan yolculuğa çıkacağım.
8Yoluma set çekti, geçemiyorum,Yollarımı karanlığa boğdu.
18Üzüntüm avutulamaz,Yüreğim baygın,
17Düşmek üzereyim,Acım hep içimde.
5Geçmiş günleri,Yıllar öncesini düşünüyorum.
4İnsan bir soluğu andırır,Günleri geçici bir gölge gibidir.
2Çünkü güçleri tükenmişti,Bileklerinin gücü ne işime yarardı?
17Karanlık beni susturamadı,Yüzümü örten koyu karanlık.
4O son soluğunu verince toprağa döner,O gün tasarıları da biter.
9Yontma taşlarla yollarımı kesti,Dolaştırdı yollarımı.
16Bunu anlamak için düşündüğümde,Zor geldi bana,
15Eğri olan doğrultulamaz, eksik olan sayılamaz.
15Umudum nerede?Kim benim için umut görebilir?
16Senin hizmetinde çoban olmaktan kaçınmadım,Felaket gününü de ben istemedim.Dudaklarımdan çıkan her sözü bilirsin, ya RAB.O söz zaten senin ağzındaydı.