Mezmurlar 102:4
Yüreğim kırgın yemiş ot gibi kurudu,Ekmek yemeyi bile unuttum.
Yüreğim kırgın yemiş ot gibi kurudu,Ekmek yemeyi bile unuttum.
Bu ayetler, anlam ve bağlama dayalı AI destekli anlamsal benzerlik ile bulunur. Sonuçlar zaman zaman beklenmedik bağlantılar içerebilir.
3Çünkü günlerim duman gibi yok oluyor,Kemiklerim ateş gibi yanıyor.
11Günlerim akşam uzayan gölge gibi yitmekte,Ot gibi sararmaktayım.
5Bir deri bir kemiğe döndümAcı acı inlemekten.
3Düşman beni kovalıyor,Ezip yere seriyor.Çoktan ölmüş olanlar gibi,Beni karanlıklarda oturtuyor.
4Bu yüzden bunalıma düştüm,Yüreğim perişan.
14Su gibi dökülüyorum,Bütün kemiklerim oynaklarından çıkıyor;Yüreğim balmumu gibi içimde eriyor.
15Gücüm çömlek parçası gibi kurudu,Dilim damağıma yapışıyor;Beni ölüm toprağına yatırdın.
9Kızıp öfkelendiğin içinKülü ekmek gibi yiyor,İçeceğime gözyaşı katıyorum.Beni kaldırıp bir yana attın.
10Yüreğim çarpıyor, gücüm tükeniyor,Gözlerimin feri bile söndü.
22Çünkü düşkün ve yoksulum,Yüreğim yaralı içimde.
23Batan güneş gibi geçip gidiyorum,Çekirge gibi silkilip atılıyorum.
24Dizlerim titriyor oruç tutmaktan;Bir deri bir kemiğe döndüm.
9Acı bana, ya RAB, sıkıntıdayım,Üzüntü gözümü, canımı, içimi kemiriyor.
10Ömrüm acıyla,Yıllarım iniltiyle tükeniyor,Suçumdan ötürü gücüm zayıflıyor,Kemiklerim eriyor.
6Eğildim, iki büklüm oldum,Gün boyu yaslı dolaşıyorum.
7Çünkü belim ateş içinde,Sağlığım bozuk.
8Tükendim, ezildim alabildiğine,İnliyorum yüreğimin acısından.
21Kalbim kırıldığında,İçim acı dolduğunda,
4Yüreğim sızlıyor içimde,Ölüm dehşeti çöktü üzerime.
4Etimi, derimi yıprattı, kemiklerimi kırdı.
12Gönülden çıkmış bir ölü gibi unutuldum,Kırılmış bir çömleğe döndüm.
24Çünkü iniltim ekmekten önce geliyor,Su gibi dökülmekte feryadım.
20Gör, ya RAB, ne sıkıntılar çektiğimi,İçim kanıyor, yüreğim buruk,Çünkü çok asilik ettim;Dışarıda kılıç beni çocuklarımdan ayırmakta,İçerdeyse ölüm kol gezmekte.
16Dişlerimi çakıl taşlarıyla kırdı,Kül içinde diz çöktürdü bana.
17Esenlik yüzü görmedi canım,Mutluluğu unuttum.
18Bu yüzden diyorum ki,"Dermanım tükendi,RABden umudum kesildi."
18Üzüntüm avutulamaz,Yüreğim baygın,
20Öyle ki, içi yemek kaldırmaz,En lezzetli yiyecekten tiksinir.
21Eti erir, görünmez olur,Gözükmeyen kemikleri ortaya çıkar.
16"Şimdi tükeniyorum,Acı günler beni ele geçirdi.
17Geceleri kemiklerim sızlıyor,Beni kemiren acılar hiç durmuyor.
13Ateş saldı yukarıdan,Kemiklerimin içine işledi ateş;Ağ serdi ayaklarıma,Geri çevirdi beni;Mahvetti, baygın kaldım bütün gün.
3Sustuğum süreceKemiklerim eridi,Gün boyu inlemekten.
4Çünkü gece gündüzElin üzerimde ağırlaştı.Dermanım tükendi yaz sıcağında gibi.
10Uzaklaştır üzerimden yumruklarını,Tokadının altında mahvoldum.
1"Yaşama gücüm tükendi, günlerim kısaldı,Mezar gözlüyor beni.
2Canım senin avlularını özlüyor,İçim çekiyor,Yüreğim, bütün varlığımSana, yaşayan Tanrıya sevinçle haykırıyor.
3Gözyaşlarım ekmeğim oldu gece gündüz,Gün boyu, "Nerede senin Tanrın?" dedikleri için.
3Tükendim feryat etmekten,Boğazım kurudu;Gözlerimin feri sönüyorTanrımı beklemekten.
23RAB gücümü kırdı yaşam yolunda,Ömrümü kısalttı.
5Bedenimi kurt, kabuk kaplamış,Çatlayan derimden irin akıyor.
7Kederden gözümün feri söndü,Kollarım bacaklarım çırpı gibi.
7Böyle yiyeceklere dokunmak istemiyorum,Beni hasta ediyorlar.
12Sayısız belalar çevremi sardı,Suçlarım bana yetişti, önümü göremiyorum;Başımdaki saçlardan daha çoklar,Çaresiz kaldım.
11Halkı inleyip ekmek arıyor,Yeniden güçlerine kavuşmak içinDeğerli neleri varsa ekmekle değiştiler;"Bak da gör, ya RAB, ne kadar sefil oldum."
6Ellerimi sana açıyorum,Canım kurak toprak gibi sana susamış.
12Evim bir çoban çadırı gibi bozuldu, alındı elimden.Dokumacı gibi dürdüm yaşamımı, RAB tezgahtan beni kesti,Bir gün içinde sonumu getiriverdi.
19Beni çamura fırlattı,Toza, küle döndüm.
2Lütfet bana, ya RAB, bitkinim;Şifa ver bana, ya RAB, kemiklerim sızlıyor,