Mezmurlar 109:24
Dizlerim titriyor oruç tutmaktan;Bir deri bir kemiğe döndüm.
Dizlerim titriyor oruç tutmaktan;Bir deri bir kemiğe döndüm.
Bu ayetler, anlam ve bağlama dayalı AI destekli anlamsal benzerlik ile bulunur. Sonuçlar zaman zaman beklenmedik bağlantılar içerebilir.
10Yüreğim çarpıyor, gücüm tükeniyor,Gözlerimin feri bile söndü.
3Çünkü günlerim duman gibi yok oluyor,Kemiklerim ateş gibi yanıyor.
4Yüreğim kırgın yemiş ot gibi kurudu,Ekmek yemeyi bile unuttum.
5Bir deri bir kemiğe döndümAcı acı inlemekten.
22Çünkü düşkün ve yoksulum,Yüreğim yaralı içimde.
23Batan güneş gibi geçip gidiyorum,Çekirge gibi silkilip atılıyorum.
9Acı bana, ya RAB, sıkıntıdayım,Üzüntü gözümü, canımı, içimi kemiriyor.
10Ömrüm acıyla,Yıllarım iniltiyle tükeniyor,Suçumdan ötürü gücüm zayıflıyor,Kemiklerim eriyor.
14Su gibi dökülüyorum,Bütün kemiklerim oynaklarından çıkıyor;Yüreğim balmumu gibi içimde eriyor.
15Gücüm çömlek parçası gibi kurudu,Dilim damağıma yapışıyor;Beni ölüm toprağına yatırdın.
20Öyle ki, içi yemek kaldırmaz,En lezzetli yiyecekten tiksinir.
21Eti erir, görünmez olur,Gözükmeyen kemikleri ortaya çıkar.
25Düşmanlarıma yüzkarası oldum;Beni görünce kafalarını sallıyorlar!
4Etimi, derimi yıprattı, kemiklerimi kırdı.
10Oruç tutup ağlayınca,Yine hakarete uğradım.
26Bedenim ve yüreğim tükenebilir,Ama Tanrı yüreğimde güç,Bana düşen paydır sonsuza dek.
17Eller gevşeyecek, dizler titreyecek.
8Beni sıkıp buruşturdun, bana karşı tanık oldu bu;Zayıflığım kalkmış tanıklık ediyor bana karşı.
2Lütfet bana, ya RAB, bitkinim;Şifa ver bana, ya RAB, kemiklerim sızlıyor,
5Aç, susuz,Sefil oldular.
6Eğildim, iki büklüm oldum,Gün boyu yaslı dolaşıyorum.
7Çünkü belim ateş içinde,Sağlığım bozuk.
8Tükendim, ezildim alabildiğine,İnliyorum yüreğimin acısından.
25Çünkü yere serildik,Bedenimiz toprağa yapıştı.
11Günlerim akşam uzayan gölge gibi yitmekte,Ot gibi sararmaktayım.
28İçim eriyor kederden,Sözün uyarınca güçlendir beni!
23RAB gücümü kırdı yaşam yolunda,Ömrümü kısalttı.
82Gözümün feri sönüyor söz verdiklerini beklemekten,"Ne zaman avutacaksın beni?" diye soruyorum.
3Tükendim feryat etmekten,Boğazım kurudu;Gözlerimin feri sönüyorTanrımı beklemekten.
24Çünkü iniltim ekmekten önce geliyor,Su gibi dökülmekte feryadım.
2Ama benim ayaklarım neredeyse tökezlemiş,Adımlarım az kalsın kaymıştı.
4Bu yüzden bunalıma düştüm,Yüreğim perişan.
7Böyle yiyeceklere dokunmak istemiyorum,Beni hasta ediyorlar.
3Sustuğum süreceKemiklerim eridi,Gün boyu inlemekten.
27İçim kaynıyor, rahatım yok,Önümde acı günler var.
13Ateş saldı yukarıdan,Kemiklerimin içine işledi ateş;Ağ serdi ayaklarıma,Geri çevirdi beni;Mahvetti, baygın kaldım bütün gün.
2Hasımlarım, düşmanlarım olan kötüler,Beni yutmak için üzerime gelirkenTökezleyip düşerler.
20Gör, ya RAB, ne sıkıntılar çektiğimi,İçim kanıyor, yüreğim buruk,Çünkü çok asilik ettim;Dışarıda kılıç beni çocuklarımdan ayırmakta,İçerdeyse ölüm kol gezmekte.
20Bir deri bir kemiğe döndüm,Ölümün eşiğine geldim.
3Gözyaşlarım ekmeğim oldu gece gündüz,Gün boyu, "Nerede senin Tanrın?" dedikleri için.
16"Şimdi tükeniyorum,Acı günler beni ele geçirdi.
17Geceleri kemiklerim sızlıyor,Beni kemiren acılar hiç durmuyor.
5Bedenimi kurt, kabuk kaplamış,Çatlayan derimden irin akıyor.
13Oysa onlar hastalanınca ben çula sarınır,Oruç tutup alçakgönüllü olurdum.Duam yanıtsız kalınca,Bir dost, bir kardeş yitirmiş gibi dolaşırdım.Kederden belim bükülürdü,Annesi için yas tutan biri gibi.
30Gençler bile yorulup zayıf düşer,Yiğitler tökezleyip düşerler.
3Yoksulluktan, açlıktan bitkindiler,Akşam çölde, ıssız çorak yerlerde kök kemiriyorlardı.
7Kederden gözümün feri söndü,Kollarım bacaklarım çırpı gibi.
9Kızıp öfkelendiğin içinKülü ekmek gibi yiyor,İçeceğime gözyaşı katıyorum.Beni kaldırıp bir yana attın.
18İğrenir olmuşlardı bütün yemeklerden,Ölümün kapılarına yaklaşmışlardı.
6Ellerimi sana açıyorum,Canım kurak toprak gibi sana susamış.